Ryszard Czarnecki - doświadczony działacz i polityk. Dziś z zarzutami
Ryszard Czarnecki to polityk o bardzo bogatej karierze politycznej. Zaczynał w antykomunistycznym stowarzyszeniu studenckim, a zawodowym politykiem jest praktycznie od pierwszych wolnych wyborów w 1991 roku. Były poseł, minister, eurodeputowany i działacz sportowy. Pokażemy krok po kroku jak potoczyła się kariera obecnego działacza PiS.
W środę były europoseł został zatrzymany, wraz z żoną, przez Centralne Biuro Antykorupcyjne na Lotnisku Chopina w Warszawie.
Jak twierdzi rzecznik MSWiA Jacek Dobrzyński, CBA i prokuratorzy z wydziału zamiejscowego Prokuratury Krajowej w Katowicach zatrzymali Ryszarda Czarnieckiego w związku z prowadzonym śledztwem w sprawie nieprawidłowości związanych z uczelnią Collegium Humanum, a konkretnie przyjmowania korzyści majątkowych i działania w zorganizowanej grupie przestępczej.
W sierpniu z kolei Europejskie Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wydał komunikat o rozpoczęciu postępowania przygotowawczego w sprawie tzw. kilometrówek. Według oświadczenia prokuratury Ryszard Czarnecki, w czasie urzędowania w Parlamencie Europejskim w latach 2009-2013, miał podawać nieprawdziwe informacje co do liczby podróży służbowych, liczby kilometrów, jakie musiał w tamtym czasie przebyć oraz pojazdów, jakimi się poruszał. Były europoseł miał złożyć 243 wnioski o zwrot kosztów podróży.
Według danych OLAF wartość szkody wyrządzonej przez Ryszarda Czarneckiego opiewa na 854 642,30 zł. Dodano również, że były europoseł zwrócił PE 439 663,98 zł. Jak podaje Prokuratura Okręgowa w Zamościu, polityk został przesłuchany, jednak nie przyznał się do popełnionego czynu. Ryszardowi Czarneckiemu grozi w tej sprawie do 15 lat pozbawienia wolności.
Ryszard Czarnecki. Początki
Ryszard Czarnecki urodził się 25 stycznia 1963 roku w Londynie jako Richard Henry Czarnecki. W latach 80. XX w. studiował w Wrocławiu oraz w Rzymie. Swoją karierę zawodową rozpoczął jako dziennikarz. Pracował m.in. w "Dzienniku Polskim", "Wiadomościach Dnia", "Dzienniku Dolnośląskim" czy Radiu Polonia. Publikował również "Gazecie Polskiej", "Naszym Dzienniku", czy w "Warszawskiej Gazecie".
W świat polityki wszedł w wieku 18 lat. W 1981 roku wstąpił do Niezależnego Zrzeszenia Studentów, które sprzeciwiało się komunistycznym rządom w Polsce. Uczestniczył w strajkach studenckich oraz działał w podziemnej prasie opozycyjnej.
Od 1982 do 1984 był członkiem zarządu, a od 1984 do 1987 przewodniczącym podziemnego zarządu NZS na Uniwersytecie Wrocławskim. Był jednym z założycieli Ruchu Polityki Realnej powstałego 14 listopada 1987 roku, który potem przekształcił się w Unię Polityki Realnej.
Bogata kariera polityczna
28 października 1989 roku powstała partia Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe (ZChN), której Ryszard Czarnecki był współzałożycielem, a w latach 1991-1993 rzecznikiem prasowym. W pierwszych wolnych wyborach parlamentarnych w 1991 roku jego partia dołączyła do komitetu Wyborcza Akcja Katolicka, która dostała się do Sejmu I kadencji. Ryszard Czarnecki, z wynikiem 12 199 głosów, otrzymał mandat posła.
W latach 1991-1993 był wiceprzewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu. Następnie, od czerwca do września 1993 sprawował funkcję wiceministra kultury w rządzie Hanny Suchockiej.
W wyborach parlamentarnych w 1993 roku, po rozwiązaniu Sejmu przez prezydenta Lecha Wałęsę, nie uzyskał mandatu poselskiego, po czym w listopadzie został wiceprezesem ZChN, a następnie w 1995 roku prezesem. W tym roku również odbyły się wybory prezydenckie, podczas których zjednoczona prawica z ZChN w składzie próbowała wystawić swojego reprezentanta, który mógłby zagrozić reelekcji Lecha Wałęsy oraz kandydaturze Aleksandra Kwaśniewskiego.
Po tajnym głosowaniu kandydatką ogłoszono Hannę Gronkiewicz-Waltz, późniejszą prezydent Warszawy z ramienia Platformy Obywatelskiej. Ostatecznie w wyniku wewnętrznego konfliktu prawica podzieliła się i poparła różnych kandydatów. ZChN zwróciło się w stronę Lecha Wałęsy, a ówczesna prezes NBP zdobyła niecałe 3 proc głosów.
Ryszard Czarnecki do Sejmu wrócił w 1997 roku, uzyskując 37 001 głosów, startując z list Akcji Wyborczej Solidarność. Przez niemal rok był ministrem bez teki ds. integracji europejskiej w rządzie Jerzego Buzka. Po odejściu z rządu przewodniczył sejmowej Komisji Łączności z Polakami za Granicą.
W następnych wyborach parlamentarnych również ubiegał się o mandat posła, jednak jego komitet nie przekroczył progu wyborczego. W wyborach samorządowych w 2002 roku spróbował swoich sił jako kandydat na prezydenta Wrocławia, ale również i to się nie udało.
Wiosną 2002 roku został doradcą Andrzeja Leppera, w lutym 2004 roku oficjalnie przeszedł do Samoobrony RP. W czerwcowych wyborach do Parlamentu Europejskiego uzyskał mandat eurodeputowanego.
Przed wyborami samorządowymi w 2006 był kandydatem na prezydenta Wrocławia, jednak ostatecznie wycofał swoją kandydaturę. W lipcu 2007 roku został wykluczony z partii Andrzeja Leppera.
W 2008 roku wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości. Kandydując z lity tej partii, został ponownie europosłem w 2009, 2014 i 2019 roku. W latach 2014-2018 roku był jednym z wiceprzewodniczących Parlamentu Europejskiego. Startował również w wyborach do europarlamentu w 2024 roku, jednak nie otrzymał mandatu europosła.
Ryszard Czarnecki. Odznaczenia i nagrody
W czasie swojej długiej kariery Ryszard Czarnecki zdobył wiele medali oraz wyróżnień. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, który nadawany jest za zasługi za działalność na rzecz niepodległości i suwerenności Polski. Otrzymał również takie nagrody międzynarodowe jak Prezydencki Order Zasługi od Gruzji w 2013 roku, Order "Za zasługi" III stopnia od Ukrainy w 2015 roku, Medal Mychitara Gosza od Armenii w 2017 roku.
Za swój wkład w naukę otrzymał również doktoraty honoris causa: od Państwowego Uniwersytetu Lingwistycznego i Nauk Społecznych im. Briusowa w Erywaniu w Armenii oraz University of World Economy and Dyplomacy w Taszkiencie w Uzbekistanie.
Ryszard Czarnecki. Działacz sportowy
Ryszard Czarnecki był również działaczem sportowym. W latach 1997-1999 i 2001-2003 był wiceprezesem oraz od 1999 do 2001 prezesem klubu żużlowego WTS Atlas Wrocław. W 2005 objął funkcję wiceprzewodniczącego Wydziału Zagranicznego PZPN.
W latach 2018-2021 był wiceprezesem PZPS do spraw międzynarodowych. Dział także w Polskim Komitecie Olimpijskim i został jego oficjalnym delegatem na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2020 roku.
