Intensywna forma modlitwy różańcowej. Czym jest i jak ją odmawiać?

W odróżnieniu od zwykłych nowenn, które trwają dziewięć dni, nowenna pompejańska rozciąga się aż na 54 dni. W praktyce 54 dni to sześć kolejnych bloków po dziewięć dni - trzy bloki tzw. modlitwy błagalnej, a następnie trzy bloki modlitwy dziękczynnej.

Zacznijmy od początku. Termin "nowenna" wywodzi się z łacińskiego słowa novem - "dziewięć" - gdyż tradycyjne nowenny trwają właśnie dziewięć dni.

W przypadku pompejańskiej, nowenna ta została "rozciągnięta" na więcej dni, podzielonych na dwie fazy: błagalną i dziękczynną.

Choć wiele osób może bać się długiego czasu trwania tej modlitwy, dla wielu wiernych jest to doświadczenie wyjątkowe - codzienna modlitwa różańcowa przez miesiące staje się stałym rytmem duchowym i szansą na pogłębienie więzi z Maryją i Bogiem.

Korzenie nowenny pompejańskiej związane są z dwiema osobami: bł. Bartolo Longo oraz Fortunatiną Agrelli. Longo działał w Pompejach i propagował różaniec jako środek modlitwy maryjnej, zwłaszcza w drugiej połowie XIX wieku.

Jedna z najważniejszych historii zaczyna się od Fortunatiny Agrelli z Neapolu - młodej kobiety cierpiącej przez wiele miesięcy na ciężką chorobę. W trakcie modlitwy do Maryi objawić miała się jej Matka Boża i przekazać polecenie odmówienia trzech nowenn błagalnych, a po uzdrowieniu - trzech nowenn dziękczynnych - wszystkie modlitwy różańcowe w intencji proszącego o łaskę.

W sumie dało to 54 dni modlitwy. Fortunatina odzyskała zdrowie w sposób cudowny, co doprowadziło do rozpowszechnienia tej formy modlitwy.

Bartolo Longo napisał teksty modlitw błagalnej i dziękczynnej i szeroko je rozpropagował. Z jego inicjatywy zapisywano świadectwa łask otrzymanych przez modlących się nią, co dodatkowo przyczyniło się do popularności tej praktyki w Europie i poza nią. Papież Leon XIII przyjął tę modlitwę i wyraził aprobatę dla kultu Maryi związanej z Pompejami.

Również sam kościół w Pompejach (Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej) stał się duchowym centrum tej modlitwy. Obraz Maryi z Różańcem, który znajduje się w ołtarzu głównym bazyliki w Pompejach, jest otoczony czcią i uznawany za cudowny. Papież Pius XII otworzył nową bazylikę w 1939 roku, by uczcić to nabożeństwo i kult Maryi Pompejańskiej.

Aby zrozumieć, dlaczego nowenna pompejańska bywa określana jako "intensywna", warto przyjrzeć się jej codziennej konstrukcji. Modlitwa opiera się na różańcu - codziennie odmawia się trzy części różańca (radosną, bolesną i chwalebną). Czwarta część - światła - nie jest obowiązkowa, choć można ją dodać według chęci.

Cała nowenna podzielona jest na dwie główne fazy, każda trwająca 27 dni. Część błagalna - w ciągu pierwszych 27 dni modli się, by wyprosić łaskę. Część dziękczynna - przez kolejne 27 dni modlitwy dziękuje się Maryi za to, co ewentualnie już się wydarzyło lub - nawet jeśli łaska się nie objawiła - modli się w duchu wdzięczności i ufności.

Każdego dnia modlitwa wygląda mniej więcej tak: rozpoczyna się znakiem krzyża, następnie intencją, potem akt strzelisty ("Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć…") i modlitwy początkowe różańca (Wierzę w Boga, Ojcze nasz, trzy razy Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu).

Potem odmawia się cały różaniec - trzy części po pięć tajemnic każda, czyli 15 dziesiątek codziennie. Na koniec każdej części różańca można dodać zakończenie modlitwy, a następnie modlitwę pompejańską: błagalną w pierwszych 27 dniach, a dziękczynną w następnych 27 dniach.

Przez cały czas nowenny modli się w tej samej intencji. Nie zmienia się jej każdego dnia - wierny trzyma się jednej prośby lub jednego tematu. To pomaga w utrzymaniu skupienia i konsekwencji. Zaleca się także prowadzenie kalendarza - zaznaczenie daty rozpoczęcia i końca, a także moment przejścia z fazy błagalnej do dziękczynnej.

Dla ułatwienia modlitwy w erze cyfrowej powstały aplikacje mobilne, które prowadzą przez kolejne dni nowenny, przypominają o modlitwach, udostępniają teksty i nagrania.