Typowe i nietypowe objawy depresji u nastolatków Nastoletnia depresja często mylona jest z buntem młodzieńczym. Zazwyczaj zmiany nastroju u młodzieży tłumaczone są tzw. "burzą hormonów" bądź niekorzystnym wpływem rówieśników. Przyczynia się do tego fakt, że przeważającym objawem depresji u nastolatków nie jest długo utrzymujący się smutek (jak w przypadku dorosłych), lecz drażliwość, irytacja i złość. Niejednokrotnie młode osoby doświadczające depresji przyjmują wrogą postawę wobec otoczenia, która jest sposobem na manifestację problemu oraz potrzeby otrzymania pomocy. Należy zatroszczyć się o zdrowie psychiczne dziecka wtedy, gdy w okresie dojrzewania nastąpi gwałtowna zmiana w jego zachowaniu, np. dotychczas nieśmiała młoda osoba staje się nadmiernie gadatliwa i nieuprzejma lub otwarty i towarzyski młody człowiek nagle zaczyna zamykać się w sobie i unikać kontaktów społecznych. 14 objawów depresji u nastolatków Rodzic powinien zareagować również wtedy, gdy u nastolatka przez co najmniej dwa tygodnie utrzymują się minimum dwa lub trzy z poniższych symptomów: ● spadek samooceny i utrata wiary we własne możliwości; ● obniżony nastrój, przygnębienie i płaczliwość; ● brak energii i ciągłe zmęczenie (objawiające się m.in. wielogodzinnym spędzaniem czasu przed komputerem, telefonem czy telewizorem); ● trudności z koncentracją uwagi i osłabienie pamięci; ● zobojętnienie i trudność w przeżywaniu radości; ● zniechęcenie do wykonywania wcześniej lubianych czynności; ● pesymistyczne myśli odnośnie przyszłości; ● nieumiejętność poradzenia sobie z krytyką; ● zaburzenia snu (trudności z zasypianiem, wybudzanie się w nocy bądź wcześnie rano, nadmierna senność); ● utrata apetytu lub spożywanie bardzo dużej ilości jedzenia; ● objawy psychosomatyczne: bóle głowy lub brzucha, biegunki, zaparcia, kołatanie serca, duszności, omdlenia; ● pobudzenie psychoruchowe (wiercenie się, podejmowanie bezwiednych działań takich jak skubanie ubrania, obgryzanie paznokci, drapanie się); ● zachowania ryzykowne, agresywne lub autoagresywne (samookaleczenia, głodzenie się, skubanie skóry, szczypanie się itp.); ● myśli samobójcze, wzmożone zainteresowanie śmiercią (np. tematyką śmierci w filmach, muzyce, książkach). W przypadku zauważenia niepokojących objawów u dziecka, należy skorzystać z konsultacji u lekarza wyspecjalizowanego w psychiatrii dzieci i młodzieży. Wskazane jest również zgłoszenie się do psychologa lub psychoterapeuty. Rodzice powinni reagować nie tylko na to, co sami zauważą w zachowaniu nastolatka, lecz także na sygnały ze strony nauczycieli, pedagogów szkolnych czy znajomych dziecka. Warto, aby opiekunowie okazywali wsparcie młodzieży w depresji poprzez dostosowanie oczekiwań do jej realnych możliwości w danym momencie oraz cierpliwe oczekiwanie na poprawę. Co powoduje depresję u nastolatków? Przyczyny depresji u nastolatków mogą leżeć w predyspozycjach genetycznych i zaburzeniach poziomu neuroprzekaźników. Ponadto w okresie dojrzewania psychika człowieka jest bardzo delikatna, przez co wydarzenia, które z perspektywy dorosłych wydają się błahe, dla młodych ludzi bywają źródłem cierpienia i mają długofalowe konsekwencje dla ich życia. Osoby w wieku nastoletnim dopiero poszukują własnej tożsamości i systemu wartości. Często znajdują się pod dużą presją społeczną, stoją przed ważnymi wyborami dotyczącymi drogi zawodowej oraz doświadczają poczucia osamotnienia i trudnych do zaakceptowania zmian we własnych ciałach. Zmagają się też z licznymi kłopotami w tworzeniu trwałych więzi z rówieśnikami i członkami rodziny. Niejednokrotnie doznają nadużyć lub przemocy w bliskich relacjach. Nie są przy tym w stanie samodzielnie regulować emocji, radzić sobie z negatywnymi myślami i racjonalizować wielu sytuacji, ponieważ nie mają jeszcze wystarczająco rozwiniętej kory przedczołowej, czyli części mózgu odpowiedzialnej za hamowanie spontanicznych i gwałtownych stanów emocjonalnych. Nastolatek potrzebuje akceptacji Dojrzewanie to duży skok rozwojowy i trudny czas w życiu każdej osoby. Z tego powodu nie można lekceważyć, unieważniać czy ignorować problemów młodych ludzi, które są realne. Nastolatek potrzebuje akceptacji dla swoich bolączek - takich, jak sam je opisuje i przeżywa, nawet jeśli z perspektywy dorosłego człowieka wydają się one małe lub nic nieznaczące. Rodzic, który stoi po stronie dziecka z depresją, normalizuje przeżywane przez nie emocje i zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa sprawia, że młoda osoba czuje się przyjęta i zrozumiana, co sprzyja zwalczaniu objawów depresji.