Wrócili na historyczną trasę. Widzieliśmy "najpiękniejszy wyścig świata"

Ta legendarna impreza, narodzona z pragnienia sprawdzenia wytrzymałości i prędkości samochodów, zdobywała serca i umysły miłośników wyścigów przez ponad 90 lat. W Rzymie, gdzie auta przejeżdżają przez szeroką, ale nieczęsto wpisywaną na turystyczne szlaki Via Vittorio Veneto, nie ma osoby, która nie zatrzymałaby się, szeroko otwierając oczy na widok błyszczącej karoserii.

I choć tradycja rywalizacji została przerwana przez ogromną tragedię, o której trudno zapomnieć, dziś miłośnicy youngtimerów co roku spotykają się, by w swoim - bezpiecznym już - tempie pokonywać kolejne wzniesienia włoskiego buta.

Pierwsze na "scenie" pojawiają się ferrari - najnowocześniejsze modele, we wszystkich kolorach z rejestracjami z całego świata.

Zapach spalin wdziera się głęboko do nosa, ale nie jest nieprzyjemny, tak samo jak dość głośne warczenie silników - to w końcu oznaka mocy ukrytej pod maskami.

Rzeka symbolu prędkości przez kilkadziesiąt minut się nie kończy, ale nie one są dziś gwiazdami.

Razem z coraz większym tłumem wymachującym radośnie flagami, o których dystrybucję dbają organizatorzy, sprawdzając co chwilę, czy na pewno wszyscy mają swoją, czekamy na paradę najstarszych reprezentantów motoryzacyjnego rynku.

I tu nie ma rozczarowania. Kilkaset youngtimerów w dwóch rzędach powoli wypełnia ulicę. Dumni kierowcy, choć zmęczeni około 600-kilometrową trasą z Bresci, gdzie rajd wystartował, machają chwaląc się swoimi wypolerowanymi skarbami.

To o tym mówił Enzo Ferrari, zakochany w swojej ojczyźnie - piękne modele aut, na najpiękniejszych włoskich trasach... nie na torach.

Mille Miglia, czyli dokładnie "Tysiąc Mil" po włosku, po raz pierwszy odbyła się w 1927 roku jako sposób na zaprezentowanie możliwości najnowszych technologii motoryzacyjnych. Wyścig, który odbywał się na publicznych drogach we Włoszech, szybko zyskał reputację jednego z najbardziej wymagających i prestiżowych wydarzeń w świecie motorsportu.

Kierowcy z całego świata zjeżdżali do Włoch, by wziąć udział w Mille Miglia, pociągnięci obietnicą chwały i szansy udowodnienia swojej przewagi nad najlepszymi w branży.

Impreza była prawdziwym testem umiejętności i wytrzymałości. Trzeba było radzić sobie z niebezpiecznymi przełęczami górskimi, wąskimi ulicami miast i nieprzewidywalnymi warunkami pogodowymi.

Jednym z najbardziej ikonicznych momentów w historii Mille Miglia był rok 1955, kiedy sir Stirling Moss i jego współkierowca Denis Jenkinson wygrali wyścig, ustanawiając rekordowy czas zaledwie 10 godzin, 7 minut i 48 sekund - do dziś ich dokonanie nazywane jest "wiecznym rekordem".

Zwycięstwo nie tylko umocniło reputację Mossa jako jednego z największych kierowców swojej epoki, ale także utrwaliło status Mille Miglia jako wydarzenia, które każdy fan wyścigów musi zobaczyć na własne oczy.

Historia Mille Miglia jako klasycznego wyścigu kończy się w 1957 roku, po dwóch tragicznych wypadkach. W jednym zginął kierowca Joseph Göttgens, w drugim śmierć poniosło dziewięciu widzów oraz kierowca ferrari Alfonso de Portago i jego nawigator Edmund Nelson.

Włoski rząd zakazał dalszych startów, powołując się na obawy dotyczące bezpieczeństwa i kładąc kres jednemu z najbardziej ekscytujących i niebezpiecznych wydarzeń w historii motorsportu.

Jednak dziedzictwo Mille Miglia żyje nadal, a entuzjaści i kolekcjonerzy oddają cześć wydarzeniu. Dusza wyścigu, ze swoim naciskiem na prędkość, umiejętności i pasję do otwartej drogi, nadal inspiruje pokolenia kierowców i fanów wyścigów po dziś dzień.

Ta impreza to hołd dla złotej ery motorsportu, gdy ludzie i maszyny ścigały się nie tylko z czasem, własną wytrzymałością, ale i z technologią, która kilometr po kilometrze rozwijała się dając nam to, czym zachwycamy się dziś. Niech pamięć o pierwszych śladach opon zostawianych na włoskich zakrętach podsyca naszą miłość do wszystkiego co szybkie i szalone (w granicach rozsądku).

Z Rzymu dla Interii Sonia Nałęcz