Niedziela Lateare - Niedziela Radości w Wielkim Poście. Co to za święto?
Wielki Post to czas refleksji, pokuty i przygotowania na Zmartwychwstanie Chrystusa. Jednak w jego środku znajduje się szczególny dzień - Niedziela Laetare, zwana także Niedzielą Radości. Czym jest?
Wielki Post to jeden z najważniejszych okresów liturgicznych w Kościele katolickim.Trwa 40 dni, rozpoczyna się w Środę Popielcową, a kończy w Wielki Czwartek przed Mszą Wieczerzy Pańskiej.
Okres Wielkiego Postu wiąże się z modlitwą, postem i jałmużną, które mają pomóc wiernym oczyścić serce i zbliżyć się do Boga. To czas nawrócenia, refleksji nad własnym życiem oraz przygotowania do najważniejszego wydarzenia w chrześcijaństwie. To także moment szczególnego rozważania Męki Pańskiej, co podkreślają nabożeństwa Drogi Krzyżowej oraz Gorzkich Żali.
Choć Wielki Post jest okresem pokutnym i refleksyjnym, nie jest pozbawiony nadziei. Wręcz przeciwnie - prowadzi do radości Zmartwychwstania. Właśnie dlatego po upływie kilku tygodni, mniej więcej w połowie, Kościół obchodzi Niedzielę Laetare, znaną również jako Niedziela Radości.
Wielki Post 2025. Co oznacza nazwa "Niedziela Laetare"?
Nazwa "Laetare" pochodzi z języka łacińskiego i oznacza "Raduj się". Pochodzi ona od pierwszych słów antyfony na rozpoczęcie mszy św. w tę właśnie niedzielę: "Laetare, Ierusalem..." ("Raduj się, Jeruzalem...").
Niedziela Radości nie bez powodu nosi taką nazwę. Jej celem jest przypomnienie, że nadchodząca Wielkanoc niesie ze sobą nadzieję i radość płynącą ze zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią. Symbolizuje triumf światła nad mrokiem.
Warto zauważyć, że podobną funkcję pełni również Niedziela Gaudete, obchodzona w połowie Adwentu. Jej nazwa pochodzi od słowa "Gaudete" - "Radujcie się", a ona sama stanowi zapowiedź bliskiego przyjścia Chrystusa na świat. Niedziela Laetare pełni podobną rolę - jest zwiastunem nadchodzącej Paschy i radości Zmartwychwstania.
Czym wyróżnia się Niedziela Laetare?
Niedziela Radości to swoisty przystanek w drodze do Wielkanocy. Przypomina, że choć Wielki Post jest czasem refleksji i pokuty, nie jest on celem samym w sobie. W centrum chrześcijaństwa znajduje się radość Zmartwychwstania, do której prowadzi również cierpienie i trud.
Niedziela Laetare przynosi chwilę wytchnienia i przypomina o nadziei, jaką niesie Wielkanoc. W tradycji chrześcijańskiej w tym dniu dozwolone były pewne odstępstwa od postu.
Również tematyka liturgii jest nieco inna, niż ta, którą słyszymy w kościołach od Środy Popielcowej. Czytania mszalne i modlitwy koncentrują się na nadziei, radości i zapowiedzi bliskiej Paschy.
Różowy kolor szat liturgicznych. Dlaczego?
Jednym z najbardziej wyróżniających elementów w tym dniu są różowe szaty liturgiczne kapłanów. Zamiast fioletu, który dominuje w Wielkim Poście, kapłani mogą założyć różowe ornaty.
Różowy kolor szat liturgicznych jest mieszanką dwóch innych kolorów - fioletowego i białego. W kontekście liturgii fiolet symbolizuje pokutę, refleksję i wyrzeczenia, które towarzyszą wiernym od Środy Popielcowej.
Z kolei biały kolor kojarzy się z radością, czystością i chwałą, szczególnie w odniesieniu do świąt Zmartwychwstania Chrystusa i innych uroczystości. Połączenie tych dwóch kolorów w różowy symbolizuje swoisty balans między pokutą a radością, smutkiem a nadzieją.
Różowy kolor szat liturgicznych pojawia się wyłącznie podczas Niedzieli Gaudete (w Adwencie) oraz Niedzieli Laetare (w Wielkim Poście), ponieważ są to momenty, które stanowią swoiste "przystanki" w drodze do wielkich świąt - Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
