Mały łoś lub młode innego zwierzęcia w lesie? Tego nie wolno zrobić

• Maj jest ważnym miesiącem w łosiowym kalendarzu, gdyż to właśnie teraz klępy wydają na świat potomstwo. Możemy natknąć się na nie podczas leśnych spacerów, lecz nie zapominajmy o zdrowym rozsądku. 
• Małe łoszaki mogą wydawać się urocze. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy zbliżać się do nich, aby je dotknąć czy pogłaskać. 
• Tym bardziej nie wolno ich zabierać z lasu. Naruszając spokój zwierząt, możemy nie tylko zaszkodzić małym łosiom, ale i sami narazić się na niebezpieczeństwo. 

Łosie (łac. alces alces) to największe ssaki kopytne z rodziny jeleniowatych żyjące m.in. w Polsce. Występują na terenach Ameryki Północnej, Azji i Europy, najczęściej w lasach z torfowiskami, bagnami i jeziorami. 

W Polsce na łosie możemy natknąć się m.in. w Biebrzańskim, Kampinoskim i Poleskim Parku Narodowym. Powszechnie spotykane są także w lasach lubelskich, Puszczy Bydgoskiej i w małopolskiej Puszczy Dulowskiej.

Zobacz więcej: Leń marcowy pojawił się... w maju. Co się stało? Czego się obawiać?

Wiadomo, że od 2001 roku, kiedy wydano zabronione zostały polowania na te zwierzęta, liczebność łosi w Polsce znacznie wzrosła w stosunku do lat 80. i 90. XX wieku. Szacuje się, że nasz kraj zamieszkuje dziś co najmniej 30-31 tys. osobników.

Poza potężną głową łosie wyróżniają się długimi kończynami. Uwagę zwracają szerokie kopyta, idealnie dostosowane do życia na podmokłych terenach leśnych. Zwierzęta mogą osiągnąć nawet dwa metry w kłębie, a waga dorosłych osobników waha się od 200 do nawet 700 kilogramów. Samice łosia, czyli klępy są mniejsze.

Zobacz więcej: Najgłośniejszy majowy szkodnik. Kiedy pojawia się chrabąszcz majowy?

Kolor sierści zależny jest od pory roku. W okresie wiosenno-letnim umaszczenie zwierząt jest ciemnobrunatne lub czarne. Zimą bardziej szarawe. Małe łosie czyli łoszaki mają sierść barwy rudej. 

U samców (byków) częściej występuje jaśniejsze zabarwienie sierści na dolnych kończynach. Mają one również charakterystyczne łopatowate lub konarowate poroże o rozpiętości do 160 cm. Poza funkcjami ozdobnymi pełni ono zastosowanie w walce o terytorium i partnerkę.

Łosie mają dość słaby wzrok, jednak ich słuch jest bardzo wyczulony. Potrafią bardzo sprawnie pływać, a w poszukiwaniu pożywienia nurkują na głębokość kilku metrów. Zwierzęta te latem zajadają się przede wszystkim roślinnością zielną, choć nie pogardzą również pędami i korą drzew. W zimie ich ulubionym pożywieniem staje się natomiast igliwie sosnowe.

Z uwagi na swą potężną posturę łosie na co dzień poruszają się wolno i niezgrabnie. Tempo ich kłusu wynosi do około 30 km na godzinę. Jednak, gdy wyczują zagrożenie, mogą rozpędzić się do nawet 60 kilometrów na godzinę, a to więcej niż wynosi dozwolona prędkość w terenie zabudowanym!

Leśnicy apelują do Polaków, aby pod żadnym pozorem nie zabierali łoszaków i innych małych zwierząt z lasów, pól i łąk. Jest tylko jeden wyjątek, kiedy trzeba zareagować. Jeżeli już z daleka widać, że zwierzę krwawi i wymaga pomocy weterynaryjnej, trzeba zawiadomić odpowiednie służby o miejscu jego pobytu.

Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt każda gmina ma obowiązek opieki nad zwierzętami domowymi i dzikimi, które znalazły się na jej terenie. Jednak w sytuacji zagrożenia nie zawsze potrafimy określić, w jakim konkretnie obszarze znajduje ranne zwierzę.

Pozarządowa organizacja WWF podpowiada więc, że w takiej sytuacji najlepiej poprosić o pomoc, dzwoniąc na numer alarmowy 112, gdzie dyspozytor poinstruuje, jak postępować.

Możemy również spróbować zgłosić się do wojewódzkich ośrodków rehabilitacji zwierząt, pobliskich nadleśnictw i klinik weterynaryjnych. Przydatne adresy i dane kontaktowe znajdziemy na stronie Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.

Zanim jednak zbliżymy się do samotnego łoszaka, który wydaje się potrzebować pomocy, najpierw upewnijmy się, że w pobliżu nie czai się jego matka. A i wtedy zachowajmy bezpieczny dystans, gdyż klępy po urodzeniu młodych pozostają w ich pobliżu przez kolejny rok.

Oddalają się jedynie tymczasowo w poszukiwaniu pożywienia, lub obserwują młode z oddali, aby nie przekazywać im swojego charakterystycznego zapachu. Jednak, gdy tylko podejdziemy do małego łosia, samica obawiająca się o bezpieczeństwo malucha, gotowa będzie go bronić. Może się to skończyć źle. Samica nie zawaha się uderzyć intruza kopytami. 

Czytaj również:

Myśliwy zabił samicę łosia z młodym. Stanie przed sądem

Leń marcowy pojawił się w maju. Jest czego się obawiać?

Toyota zderzyła się z łosiem. Kierującą zabrał do szpitala helikopter

Zobacz także: