Castel Gandolfo. Letnia rezydencja papieża. Czy można ją zwiedzać?

Castel Gandolfo to małe, malownicze miasteczko położone niedaleko Rzymu, które leży właściwie na kraterze wygasłego już wulkanu Lacjum. Razem z kilkoma innymi zabytkowymi miastami tworzą trasę historycznych Zamków Rzymskich, znanych pod nazwą Castelli Romani.

Tereny te charakteryzują się przede wszystkim łagodnym klimatem oraz dużymi jeziorami w kraterach. Warto zwrócić ponadto uwagę na różnicę w poziomach wysokości w tym regionie, która sięga nawet 150 m, bowiem od jeziora do pałacu papieskiego trzeba pokonać ostre, prowadzące w górę schody.

Historia pałacu Castel Gandolfo sięga czasów starożytnych. W okresie rzymskim tereny te stały się miejscem, gdzie odpoczywali zamożni Rzymianie. Na długi czas pozostawało ono zapamiętane jako siedziba osób z bogatych domów. Później bardzo często stacjonowali tam senatorowie, patrycjusze, szlachta, a także duchowni.

Ze względu na swoje położenie strategiczne oraz bliskość Rzymu, w późniejszych okresach Castel Gandolfo stało się doskonałym miejscem i schronieniem dla głów Kościoła. Poszukiwali oni bowiem przestrzeni, w której odpoczną.

Oficjalnie dopiero w XVI w. pałac przeszedł w ręce Stolicy Apostolskiej. Wcześniej zamek należał do rodu Gandolfich. Niedługo później na tamtych terenach powstał pałac papieski z przepięknymi ogrodami.

Nie zawsze jednak Castel Gandolfo pozostawało w rękach papieskich, bowiem w 1870 po upadku Państwa Kościelnego, pałac został wcielony do Państwa Włoskiego. W 1929 r., po 59 latach od tego wydarzenia, pałac na mocy Traktatu Laterańskiego znów wszedł w posiadanie Stolicy Apostolskiej. 

Pałac Castel Gandolfo szczególnie rozkwitł w czasie pontyfikatów Piusa XII i Jana Pawła II. Szczególnie za czasów papieża Polaka, letnia rezydencja papieska stała się nie tylko miejscem odpoczynku, ale także miejscem spotkania z przyjaciółmi i wiernymi. Dzięki ciszy i spokojowi, Ojciec Święty lubił także oddawać się w pałacu pracy twórczej i naukowej. 

Dawniej pałac papieski był wyłącznie przeznaczony do wewnętrznego użytku papieży i wysokich urzędników papieskich. Tymczasem papież Franciszek w 2014 r. zdecydował, że Castel Gandolfo stanie się muzeum otwartym dla turystów.

Od tamtej chwili wierni, a właściwie wszystkie osoby zainteresowane, mogą zwiedzać zarówno piękno ogrodów papieskich, jak i samo wnętrze pałacu. Aby zwiedzić pałac w Castel Gandolfo potrzeba około 60-90 minut.

Całe zwiedzanie rozpoczyna się od dziedzińca, gdzie można zobaczyć samochody, którymi poruszali się papieże w XX w. Następnie szlak prowadzi do galerii, w której znajdują się portrety urzędujących papieży od XVI w. Tam także turyści mogą podziwiać stroje papieskie, a nawet przenośny tron. 

Ważnym miejscem, którego nie można pominąć w czasie zwiedzania Castel Gandolfo są apartamenty papieskie. To właśnie tam byli przyjmowani na audiencję ważni goście papieży. W tamtych miejscach u Ojca Świętego gościli między innymi Margaret Thatcher czy George Bush. W apartamentach warto zwrócić uwagę na przepiękne malowidła. Okazuje się, że część z nich na zamówienie papieża Piusa XI wykonał polski malarz Jan Henryk Rosen. 

Nie ulega wątpliwościom, że szczególną uwagę turystów przykuwają przepiękne ogrody pałacu. Znajdują się tam zarówno przepięknie wykonane i starannie pielęgnowane kolorowe ogrody pełne kwiatów, ale także ogród warzywny, czy winnica, a nawet plantacja oliwek, z których wykonuje się następnie olej do sprawowania świętych obrzędów.

Dodatkowo, w niektórych miejscach z kwiatów tworzone są herby papieskie, które zdecydowanie budzą zachwyt zwiedzających. W ogrodach znajduje się także farma, która produkuje żywność ekologiczną, która następnie trafia na watykańskie stoły. Uwagę przykuwają także przepiękne rzeźby oraz pozostałości rzymskiego pałacu Domicjana.