Granie w gry nie szkodzi mózgom dzieci, ale i nie pomaga w nauce
Oprac.: Marta Stępień
Utarło się, że granie w gry wideo szkodzi dzieciom i negatywnie wpływa na ich mózgi. Naukowcy z Houston odkryli jednak, że rozrywka ta ma bardzo znikomy - lub wręcz żaden - wpływ na zdolności poznawcze młodych ludzi. Co ciekawe, z tego samego badania wynika również, że gry uważane dotąd za skuteczne narzędzia do nauki, również nie przynoszą żadnych znaczących efektów.
Wynikami swojej pracy naukowcy z University of Houston College of Education podzielili się na łamach pisma "Journal of Media Psychology". Odnieśli się w nim do obaw towarzyszących milionom rodziców, zakorzenionych przez powtarzane od lat teorie, że dzieci, które spędzają dużo czasu na graniu w gry wideo oraz/lub wybierają gry z określonych gatunków, mogą mieć obniżone zdolności poznawcze.
Granie nie wpływa na mózg dzieci
- Nasze badanie nie wykazało takiej korelacji. Niezależnie od tego, jak długo dzieci grały i jakie rodzaje gier wybrały - mówi prof. Jie Zhang, jedna z autorek publikacji.
Na potrzeby eksperymentu naukowcy z jej zespołu przeanalizowali nawyki związane z graniem wśród 160 uczniów miejskich szkół publicznych (w wieku 9-12 lat). Średnio na gry wideo poświęcali oni 2,5 godziny dziennie, przy czym najbardziej zapaleni gracze robili to nawet przez 4,5 godziny dziennie.
Aby ustalić związek między graniem a funkcjonowaniem poznawczym uczestników, poddano ich testowi CogAT, który ocenia umiejętności werbalne, pamięciowe, związane z uwagą i rozumowaniem, przestrzenne, matematyczne, itp.
- Okazało się, że ani czas trwania gry wideo, ani wybór gatunków gier nie wykazywały istotnej korelacji z wynikami testu CogAT. Nie znaleźliśmy więc żadnego bezpośredniego związku między graniem w gry komputerowe a wydajnością poznawczą dzieci, pomimo tego, co zakładano dotychczas - podkreśla główna autorka badania prof. May Jadalla.
Gry przeznaczone do nauki - nie uczą?
Jednak eksperyment ujawnił jeszcze jedną ciekawą rzecz - że niektóre rodzaje gier, określane jako pomagające rozwijać zdolności poznawczych najmłodszych, również nie przynoszą wymiernych efektów, pomimo mocnych przekazów marketingowych.
Czy to oznacza, że dzieci mogą grać tyle, ile chcą, bez żadnych skutków ubocznych? Nie do końca - ostrzegają autorzy badania. Osoby, które grały najwięcej, a więc nawet cztery godziny dziennie, nie miały czasu na inne, bardziej produktywne zajęcia, jak chociażby nauka i odrabianie lekcji. Jednak nawet w tych przypadkach różnice w rozwoju poznawczym były bardzo niewielkie.
- Nasze wyniki pokazują, że rodzice prawdopodobnie nie muszą się tak bardzo martwić rozwojem poznawczym swoich uwielbiających gry wideo dzieci. Przynajmniej tych w wieku przednastoletnim. Rozsądne ilości gier wydają się być bezpieczne, ale zachowajmy czujność, gdy rozrywka ta zacznie wykazywać cechy zachowania obsesyjnego - podsumowuje prof. Zhang.
- To pozytywny przekaz, ponieważ gry komputerowe od lat są kością niezgody w milionach rodzin. Znalezienie wspólnej płaszczyzny między rodzicami a dziećmi jest w tej kwestii wyjątkowo trudne. Uzyskane wyniki uspokajają, że nie musimy zbytnio martwić się tym, że nasze dziecko lubi grać. Kluczem jest równowaga między tym, a innymi czynnościami - dodaje.
