Gigantyczne kangury odkryte w Australii. Wyginęły w tajemniczy sposób
Oprac.: Karina Jaworska
Trzy nowe gatunki prehistorycznych, wielkich kangurów odkryli naukowcy. Jeden z nich był dwa razy cięższy i znacznie większy od dzisiejszych przedstawicieli tych torbaczy. Inny natomiast poruszał się na czterech łapach i raczej unikał skakania. Naukowców zdumiała świetna umiejętność tych dawnych zwierząt do życia w różnych środowiskach, dlatego ich wymarcie może wiązać się z większą tajemnicą.
Naukowcy zidentyfikowali trzy nowe gatunki prehistorycznych kangurów. Jak wynika z informacji podanych w poniedziałek w czasopiśmie "Megataxa", zwierzęta te zamieszkiwały obszary Australii i Nowej Gwinei. Jak zaznaczono, badania nad kangurami były bardzo trudne aż do momentu odkrycia kilku kompletnych, skamieniałych szkieletów. Odkrycia dokonali paleontologowie pracujący nad jeziorem Callabonna w południowej Australii.
Trzy nowe gatunki kangurów gigantów. Jeden mierzył ponad dwa metry
Analizą zajął się zespół pod kierownictwem Isaaca Kerra z Uniwersytetu Flinders. Ustalił, że kangury należały do grupy tzw. Protemnodonów. Według ich danych kangury te były znacznie bardziej przysadziste i muskularne od przedstawicieli tych zwierząt widywanych obecnie.
Naukowcy stwierdzili, że trzy nowoodkryte gatunki znacznie różniły się formą skakania i zamieszkiwały inne środowiskowo obszary. Jeden gatunek wyróżniał się szczególnie: mierzył ponad dwa metry i osiągał wagę nawet 170 kilogramów. Mimo dużej masy budowa jego dolnych kończyn pomagała mu skakać szybko i na długie dystanse.
- Pomogłoby to mu przemieszczać się między źródłami pożywienia i wody w otwartym, suchym siedlisku w środkowej Australii - wyjaśnił szef zespołu badaczy w rozmowie z CNN. Gigantyczny kangur dostał łacińską nazwę Viator, nawiązującą do podróżnika, wędrowca. Zwierzęta podróżowały w stadach.
Nietypowy kangur odkryty w Australii. Chodził na czterech nogach
Pozostałe dwa kangury otrzymały nazwy Mamkurra i Dawsonae. Ten pierwszy nie był jednak "typowym" kangurem, ponieważ głównie przemieszczał się na czterech kończynach. "Duży, ale o grubych kościach i mocny kangur, prawdopodobnie poruszał się dość wolno i był nieefektywny. Mógł podskakiwać rzadko, być może po prostu wtedy, gdy był zaskoczony" - stwierdzili naukowcy.
O trzecim kangurze wiadomo najmniej, ponieważ naukowcy dysponowali najmniejszymi zasobami jego skamieniałości. Jednakże nie był najpewniej aż tak charakterystyczny, jak poprzednia dwójka. Miał on skakać w średnim tempie i nie odznaczać się wyjątkową wielkością.
W opisie badania podkreślono, że niezwykle ciekawe okazały się możliwości przystosowania tych kangurów do różnych środowisk naturalnych. Podobno potrafiły zaadaptować się dużo bardziej niż przypuszczano. W związku z tym naukowcy mają nadzieję, że te początkowe badania doprowadzą do ustalenia jasnych przyczyn, dlaczego zwierzęta te wyginęły.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z ponad 200 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Interia Wydarzenia na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!
