<h2>Ludwika Wujec - wykształcenie</h2><div>Ludwika Wujec ukończyła <b>Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie.</b> W 1958 roku rozpoczęła studia na <b>Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.</b> Przed obroną pracy magisterskiej w 1968 r. przerwała studia. Obroniła się dopiero w 1972 r. na <b>Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego.</b></div><div><h2>Ludwika Wujec - kariera zawodowa</h2></div><div>Od <b>1963 do 1981</b> r. pracowała w szkole podstawowej jako nauczycielka matematyki i fizyki.</div><div><h2>Ludwika Wujec - kariera polityczna</h2></div><div>Po rozpoczęciu studiów dołączyła do <b>Zrzeszenia Studentów Polskich</b>, gdzie była do 1963 roku. Należała również do <b>Związku Młodzieży Socjalistyczne</b>j (w latach 1960-1963) oraz<b> Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej</b> (w latach 1965-1978).</div><div><br /></div><div>Od 1976 roku wraz z mężem Henrykiem Wujcem należała do <b>Komitetu Obrony Robotników (KOR)</b>, a następnie do <b>Komitetu Samoobrony Społecznej "KOR".</b> Zajmowała się tam organizacją wsparcia dla represjonowanych robotników m.in. z Ursusa i Radomia oraz redagowała czasopismo <b>"Robotnik".</b></div><div><br /></div><div>W 1980 roku dołączyła do <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-nszz-solidarnosc,gsbi,2571">NSZZ "Solidarność"</a>,</b> gdzie współtworzyła pismo Regionu Mazowsze<b> "Niezależność"</b>, a rok później zaczęła pracować w <b>Agencji Prasowej "Solidarność".</b></div><div><br /></div><div>Po rozpoczęciu <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-stan-wojenny,gsbi,2900"><b>stanu wojennego</b></a> została internowana w ośrodku odosobnienia na<b> Olszynce Grochowskiej w Warszawie (a następnie w Gołdapi). </b>Po zwolnieniu jej z ośrodka internowania w marcu 1982 roku rozpoczęła współpracę z <b>Prymasowskim Komitetem Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom</b> oraz w podziemnych strukturach <b>NSZZ "Solidarność"</b>.</div><div><br /></div><div>W 1982 r. współpracowała również z redakcją podziemnego <b>"Tygodnika Mazowsze". </b>W latach 1989-1990 pracowała w redakcji <b>"Tygodnika Solidarność".</b></div><div><br /></div><div>W czasie obrad <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-okragly-stol,gsbi,2572">Okrągłego Stołu</a></b> była asystentką Tadeusza Mazowieckiego i zastępczynią dyrektora <b>Biura Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie</b>.</div><div><br /></div><div>Od 1990 r. działała w<b> Ruchu Obywatelskim Akcja Demokratyczna </b>oraz przez rok pełniła funkcję zastępcy sekretarza generalnego<b> Unii Demokratycznej i Unii Wolności.</b></div><div><br /></div><div>Od 1995 do 2002 r. zasiadała we władzach samorządu warszawskiego jako sekretarz i członkini zarządu gminy <b>Warszawa-Centrum.</b> W 1998 r. została także radną powiatu warszawskiego, a w <b>2002 r. przeszła na emeryturę.</b></div><div><br /></div><div>Od 2005 roku związana była z <b>Partią Demokratyczną.</b> Była członkinią komitetu poparcia <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-bronislaw-komorowski,gsbi,1500">Bronisława Komorowskiego</a></b> przed wyborami w 2010 i 2015 roku.</div><div><br /></div><div>W 2021 roku zaczęła patronować projektowi<b> "Warszawska opozycja"</b>. Współpracowała w jego ramach przy <b>tworzeniu wywiadów z przedstawicielami warszawskiej opozycji demokratycznej</b>.</div><div><h2>Ludwika Wujec - odznaczenia i wyróżnienia</h2></div><div>W 2006 r. prezydent <b><a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-lech-kaczynski,gsbi,246">Lech Kaczyński</a></b> odznaczył ją<b> Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.</b></div><div><br /></div><div>W 2015 r. <b>Bronisław Komorowski</b> nadał jej <b>Krzyż Wolności i Solidarności.</b></div><div><br /></div><div>W 2016 r. wraz z mężem Henrykiem zostali wspólnie laureatami <b>Nagrody im. Prof. Zbigniewa Hołdy.</b></div><div><br /></div><div>Jej wizerunek znalazł się na muralu <b>"Kobiety Wolności"</b> na stacji <b>PKM Strzyża w Gdańsku</b>, który powstał w 2019 roku. Mural przedstawia portrety kobiet z całej Polski zaangażowanych w <b>działalność opozycyjną w okresie PRL-u</b>.</div><div><h2>Ludwika Wujec - życie prywatne</h2></div><div>Ludwika Wujec pochodziła z rodziny żydowskiej. Była córką Oskara i Reginy Okrentów - oboje byli krawcami. Pierwsze lata życia Ludwika Wujec spędziła razem z matką w okolicach <b>Stalingradu i na Uralu</b>, gdzie zostały ewakuowane po wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej. Jej ojciec został wcielony do <b>2. Armii Ludowego Wojska Polskiego</b>, w 1945 roku zginął walcząc w <b>bitwie pod Dreznem.</b></div><div><br /></div><div>Po wojnie Ludwika przeprowadziła się z matką do<b> Łodzi. </b>W trakcie studiów na Uniwersytecie Warszawskim Ludwika Wujec poznała swojego pierwszego męża - <b>Marka Tabina, z którym </b>rozwiodła się w 1967 r.</div><div><br /></div><div>W 1970 roku wyszła za mąż za <b>Henryka Wujca</b>, a rok później urodziła ich jedynego <b>syna Pawła.</b></div><div><br /></div><div>Jej syn <b>Paweł Wujec</b> pracował jako dziennikarz w <b>"Gazecie Wyborczej"</b>, a następnie pełnił funkcje w spółce <b>Agora wydającej ten dziennik, m.in. był dyrektorem segmentu internet (2012-2019)</b>, a następnie był prezesem zarządu Grupy K2<b>.</b></div><div><br /></div><div>W 2014 r. wydano książkę <b>"Wujec. Związki przyjacielskie".</b> Książka jest rozmową Ludwiki Wujec z<b> Michałem Sutowskim. </b>Bohaterka opowiada w niej o swoim dzieciństwie oraz działalności w opozycji demokratycznej w PRL. <b>Po śmierci męża w 2020 roku Ludwika Wujec wydała książkę z jego tekstami, wierszami i felietonami.</b></div><div><br /></div><div><b>Zmarła 26 maja 2024 roku w wieku 83 lat. </b>O śmierci Ludwiki Wujec poinformował jej syn - Paweł. W mediach społecznościowych podziękował "lekarzom z <b>Narodowego Instytutu Onkologii</b> oraz całemu zespołowi <b>hospicjum onkologicznego św. Krzysztofa</b> i hospicjum domowego za troskliwą opiekę nad mamą w ciągu ostatniego roku". Wspomniał również, że przez ostatnie lata Ludwika Wujec tęskniła za swoim zmarłym mężem Henrykiem.</div><div><br /></div><div>Została pochowana na <b>cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.</b><br /></div>