Bronisław Komorowski

Bronisław Komorowski ukończył szkołę podstawową w Pruszkowie, w 1966 przeprowadził się do Warszawy, gdzie uczęszczał do XXIV Liceum Ogólnokształcącego im. Cypriana Norwida. Prowadził działalność opozycyjną i brał udział w wiecach organizowanych w związku z wydarzeniami marcowymi. Po raz pierwszy zatrzymano go w 1971 toku.

 

Przez wiele lat należał do 75. Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej w Pruszkowie, był również instruktorem harcerskim w Szczepie 208 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. Batalionu „Parasol”.

 

Bronisław Komorowski studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Studia rozpoczął w 1971 roku, w 1972 został skreślony z listy studentów, a rok później ponownie przyjęto go na studia. W 1977 uzyskał tytuł zawodowy magistra. W trakcie studiów był prezesem Studenckiego Koła Naukowego Historyków UW.

Bronisław Komorowski był na stażu w dzienniku „Słowo Powszechne” w latach 1977-1980. Był zaangażowany w działalność opozycyjną w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Prezydent organizował biblioteki pism drugoobiegowych i manifestacje niepodległościowe. 11 listopada 1979 zorganizował manifest przed Grobem Nieznanego Żołnierza, za co został skazany na miesiąc aresztu.

W 1980 polityk wstąpił do NSSZ „Solidarność”. W czasie stanu wojennego był internowany od grudnia 1981 do czerwca 1982 w Jaworzu. Po zwolnieniu był nauczycielem w Niższym Seminarium Duchownym w Niepokalanowie. Kontynuował działalność opozycyjną. Był współzałożycielem pisma podziemnego „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne”.

Bronisław Komorowski przez 17 lat pełnił funkcję prezesa Ligi Morskiej.

Działalność polityczną rozpoczął w 1989 od funkcji dyrektora gabinetu ministra Aleksandra Halla w Urzędzie Rady Ministrów. Pełnił tę funkcję do 1990. Od tego roku był cywilnym wiceministrem obrony narodowej ds. wychowawczo-społecznych w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jacka Krzysztofa Bieleckiego i Hanny Suchockiej.

 

W 1991 i 1993 uzyskał mandat poselski jako bezpartyjny kandydat Unii Demokratycznej. W wyborach w 1997 zdobył mandat poselski jako kandydat Akcji Wyborczej Solidarność. Komorowski w latach 2000-2001 był ministrem obrony narodowej w rządzie Jerzego Buzka. W 2001 związał się z Platformą Obywatelską. Z listy PO uzyskał mandat poselski w okręgu warszawskim. W wyborach do Sejmu V kadencji został wybrany na posła w okręgu podwarszawskim. Bronisław Komorowski od 26 października 2005 był wicemarszałkiem Sejmu. W 2007 startował z pierwszego miejsca na liście PO.

 

5 listopada 2007 został wybrany na marszałka Sejmu. Pełnił tę funkcję do 8 lipca 2010.

 

Bronisław Komorowski przez 3 miesiące wykonywał obowiązki prezydenta RP, stało się tak na skutek śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego w katastrofie smoleńskiej. Polityk zarządził przedterminowe wybory prezydenckie, w którym zdecydował się wziąć udział. Wygrał w drugiej turze głosowania.

Według mediów Bronisław Komorowski ma wzrost 172 cm.

Bronisław Komorowski urodził się 4 czerwca 1952 w Obornikach Śląskich, pochodzi z rodziny ziemiańskiej herbu Korczak. Jego ojcem był afrykanista i dyplomata Zygmunt Komorowski, a matką Jadwiga z domu Szałkowska. Jest także siostrzeńcem Haliny Wołłowicz. Polityk poznał swoją przyszłą żonę - Annę z domu Dembowską - w harcerstwie.

Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku Bronisław Komorowski zaczął być działaczem opozycji demokratycznej. Po upadku komunizmu wstępował do partii o poglądach chrześcijańsko-demokratycznych (Unia Wolności, Platforma Obywatelska). W 2022 roku wypowiedział się przeciwko pomysłowi Donalda Tuska o prawie do aborcji do 12. tygodnia ciąży.