Nagroda im. Czesława Miłosza przyznawana była po raz trzeci. Honorowane są nią osoby działające na rzecz lepszego dialogu, zacieśniania współpracy i większego zrozumienia między Amerykanami i Polakami. Pierwszym laureatem Nagrody Miłosza był reżyser Andrzej Wajda, w zeszłym roku nagrodę odebrał poeta Adam Zagajewski, a obecnie trafia ona do poetki Julii Hartwig. - Ogromnie się cieszę z tej nagrody - powiedziała w rozmowie z Julia Hartwig. - Tym bardziej jest mi miło, że nagroda jest imienia Czesława Miłosza, z którego poezją i z nim samym byłam zaprzyjaźniona. Według Hartwig, zdumiewające jest, że Nagrodę im. Miłosza dają Amerykanie. - Ale - jak mówi poetka - kto zna twórczość Miłosza, ten wie, jak mocno jej korzenie tkwią w Ameryce. Nic dziwnego, że za oceanem uważają go za poetę bardzo amerykańskiego, tak jak my uznajemy go za bardzo polskiego - zauważyła Hartwig. - Mam swoje osobiste związki z Ameryką - dodała poetka. - Tam przez kilka lat uczyłam i pisałam. Tam mieszka moja córka. W 2006 roku ambasada USA w Polsce ustanowiła trzy nagrody przyznawane liderom, którzy wpływają na polityczną, gospodarczą i społeczną przemianę topografii Polski i świata w zgodzie z amerykańskimi wartościami. - Poza Nagrodą im. Czesława Miłosza, nagradzamy także Nagrodą Wolności im. Jana Karskiego i Nagrodą im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego - poinformowała Agnieszka Jakowiecka z biura prasowego Ambasady Stanów Zjednoczonych. Patronujący nagrodzie Czesław Miłosz był poetą i prozaikiem, współzałożycielem grupy poetyckiej "Żagary". Podczas wojny współorganizował podziemne życie literackie w Warszawie. Następnie osiadł we Francji, gdzie kontynuował twórczość literacką, zdobywając w 1953 roku Prix Litteraire Europeen. W 1960 roku na zaproszenie University of California przeniósł się do Berkeley, gdzie następnie przez wiele lat był profesorem na wydziale języków i literatury słowiańskiej. W 1980 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Zmarł w 2004 r. Julia Hartwig to poetka, eseistka i tłumaczka. Jest córką fotografa Ludwika Hartwiga i Marii Birjukow, siostrą Edwarda Hartwiga, fotografika i Walentego Hartwiga, endokrynologa. Debiutowała zbiorem wierszy "Pożegnania" (1956). Napisała monografie "Apollinaire" (1961), przełożoną m.in. na język francuski, oraz "G?rard de Nerval" (1973). Tłumaczyła poetów francuskich i amerykańskich, wspólnie z mężem Arturem Międzyrzeckim wydała "Antologię poezji amerykańskiej" (1992). W jej wyborze i przekładach ukazała się pierwsza w Polsce antologia poetek amerykańskich "Dzikie brzoskwinie" (2003) oraz zbiór prozy Henri Michaux "Seans z workiem" (2004). W 2004 r. wydała "Zwierzenia i błyski", a także w tym samym roku nominowany do nagrody Nike 2005 tom "Bez pożegnania". Jest laureatką m.in. Nagrody Literackiej im. Jurzykowskiego, Nagrody PEN Clubu, amerykańskiej Thornton Wilder Prize, austriackiej im. Georga Trakla, Nagrody Ministra Kultury za całokształt twórczości i Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury. Czterokrotnie nominowana do nagrody literackiej Nike. Mieszka w Warszawie.