Nie żyje Aleksander Krawczuk. Wybitny znawca starożytności miał 100 lat
W wieku 100 lat zmarł prof. Aleksander Krawczuk - od 1949 roku związany był z Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie. Wybitny znawca starożytności i filolog klasyczny w czerwcu skończyłby 101 lat.
O śmierci prof. Aleksandra Krawczuka poinformował w piątek Wydział Historyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w mediach społecznościowych. Wiadomość tę potwierdził również w rozmowie telefonicznej pracownik Uniwersytetu Jagiellońskiego.
"Ze smutkiem informujemy, że ze społeczności Wydział Historyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego odszedł prof. dr hab. Aleksander Krawczuk (1922-2023) - wybitny znawca starożytności, filolog klasyczny, niestrudzony popularyzator wiedzy o antyku. Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składamy wyrazy współczucia" - czytamy w poście Wydziału na Facebooku.
Nie żyje Aleksander Krawczuk. Popularyzator kultury miał 100 lat
Aleksander Krawczuk urodził się 7 czerwca 1922 r. w Krakowie. W czasie okupacji niemieckiej należał do zgrupowania "Żelbet" Armii Krajowej. Po wojnie studiował historię i filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1949 r. został asystentem w Katedrze Historii Starożytnej UJ. Przez chwilę pracował w dziale numizmatycznym Muzeum Narodowego w Krakowie. W Uniwersytecie Jagiellońskim pracował do emerytury w 1992 r. Kierował m.in. Zakładem Historii Starożytnej. Był też prezesem oddziału Związku Literatów Polskich oraz krakowskiego oddziału Fundacji Kultury Polskiej.
Popularyzował historię i kulturę starożytną m.in. w Telewizji Polskiej, gdzie miał program "Antyczny świat Krawczuka". W czasopiśmie "Przekrój" prowadził cykl "Poczet cesarzy rzymskich".
Aleksander Krawczuk był wielokrotnie nagradzany
Krawczuk jest autorem licznych publikacji, w tym biografii Gajusza Juliusza Cezara, Kleopatry, Konstantyna Wielkiego. Wśród książek jego autorstwa są m.in. "Ród Argeadów", "Tytus i Berenika", "Poczet cesarzy rzymskich".
Jego książki doczekały się kilku wydań i były tłumaczone na wiele języków.
Od 1986 do 1989 r. był ministrem kultury PRL, a w latach 1991-1997 posłem na Sejm RP I i II kadencji.
Za pracę naukową i popularyzatorską oraz twórczość literacką był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał m.in. Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1997), Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"
