Pogoda
Warszawa

Zmień miejscowość

Zlokalizuj mnie

Popularne miejscowości

  • Białystok, Lubelskie
  • Bielsko-Biała, Śląskie
  • Bydgoszcz, Kujawsko-Pomorskie
  • Gdańsk, Pomorskie
  • Gorzów Wlk., Lubuskie
  • Katowice, Śląskie
  • Kielce, Świętokrzyskie
  • Kraków, Małopolskie
  • Lublin, Lubelskie
  • Łódź, Łódzkie
  • Olsztyn, Warmińsko-Mazurskie
  • Opole, Opolskie
  • Poznań, Wielkopolskie
  • Rzeszów, Podkarpackie
  • Szczecin, Zachodnio-Pomorskie
  • Toruń, Kujawsko-Pomorskie
  • Warszawa, Mazowieckie
  • Wrocław, Dolnośląskie
  • Zakopane, Małopolskie
  • Zielona Góra, Lubuskie

Motywy literackie w "Dżumie"

Motyw śmierci - motto powieści ma charakter metaforyczny, celem Camusa jest ukazanie reakcji ludzi wobec dżumy, którą można odczytywać jako synonim zła, symbol wojny, cierpienia, śmierci.

Motyw ten pojawia się w wielu innych pozycjach literackich. Warto tu wymienić: "Biblię", "Mitologię", "Rozmowę Mistrza Polikarpa z śmiercią", "Makbeta", "Hamleta, "Romeo i Julię" Williama Szekspira, "Treny" Jana Kochanowskiego, "Grażynę" Adama Mickiewicza, "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza, "Zbrodnię i karę" Fiodora Dostojewskiego, "Glorię victis" Elizy Orzeszkowej, "Lalkę" Bolesława Prusa, "Proces" Franza Kafki, "Przedwiośnie" Stefana Żeromskiego, "Medaliony" Zofii Nałkowskiej, "Inny świat" Gustawa Herlinga - Grudzińskiego, "Opowiadania" Tadeusza Borowskiego, "Tango" Sławomira Mrożka.

Motyw cierpienia - związane jest ono bezpośrednio z chorobą i śmiercią, ale także z samotnością bohaterów.

Motyw cierpienia pojawia się między innymi w: "Makbecie" Williama Szekspira, "Hamlecie" Williama Szekspira, "Trenach" Jana Kochanowskiego, "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza, "Zbrodni i karze" Fiodora Dostojewskiego, "Trylogii" Henryka Sienkiewicza, "Granicy" Zofii Nałkowskiej, "Kartotece" Tadeusza Różewicza.

Motyw samotności - mieszkańcy Oranu tęsknią za rodziną, która jest poza miastem. Jednym z następstw dżumy jest straszliwa samotność: "Tak więc każdy musiał zgodzić się żyć z dnia na dzień, sam w obliczu nieba". Doktor Rieux również odczuwa ów samotność. Jego żona wyjeżdża do sanatorium, a on zostaje sam. Traci ukochaną kobietę oraz przyjaciela, Tarrou. Motyw samotności pojawia się między innymi w: "Makbecie" Williama Szekspira, "Hamlecie" Williama Szekspira, "Romantyczności" Adama Mickiewicza, "Glorii victis" Elizy Orzeszkowej, "Nie - boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego.

Motyw buntu - mieszkańcy Oranu buntują się przeciwko epidemii. Nie akceptują ograniczeń wprowadzonych przez władze. Ich bunt przyjmuje różne formy: walki (doktor Rieux, Jean Tarrou); prób ucieczki; zamieszek; udawania, że wszystko jest w porządku. Motyw ten pojawia się w wielu innych pozycjach literackich. Warto tu wymienić: "Biblię" (Adam i Ewa to pierwsi buntownicy; Jonasz zbuntował się przeciwko woli bożej), "Mitologię" (bunt Prometeusza), "Antygonę" Sofoklesa (bunt w imię wyższych wartości), "Treny" Jana Kochanowskiego (bunt wobec Boga i śmierci), "Dziady" część III Adama Mickiewicza (bunt przeciwko Bogu), "Nad Niemnem" Elizy Orzeszkowej, "Potop" Henryka Sienkiewicza, "Chłopów" Władysława Reymonta, "Przedwiośnie" Stefana Żeromskiego, "Ferdydurke" Witolda Gombrowicza, "Zdążyć przed Panem Bogiem" Hanny Krall.

Motyw zła - tytuł powieści to metafora między innymi zła, które panuje na świecie, istnieje we wnętrzu każdego człowieka. Walka z epidemią to walka ze złem. Zwycięstwo nad nim jest chwilowe, tymczasowe.

Motyw ten pojawia się między innymi w: "Biblii", "Mitologii", "Dziadach" części II i III Adama Mickiewicza, "Kordianie" Juliusza Słowackiego, "Procesie" Franza Kafki.

Motyw przemiany - dżuma spowodowała duchową przemianę niektórych bohaterów. Ojciec Paneloux początkowo interpretuje epidemię jako karę za grzechy. Kiedy bezpośrednio styka się ze śmiercią dziecka, zmienia swoje nastawienie wobec ludzi. W drugim kazaniu mówi: "nie ma na ziemi nic ważniejszego nad cierpienie dziecka, lęku, jaki to cierpienie przynosi i racji, jakie trzeba dlań znaleźć". Tą racją jest dla bohatera idea ofiary oraz współczucie dla cierpiących.

Przemianie ulega również Rambert. Dobrowolnie rezygnuje z wyjazdu, choć początkowo robił wszystko, by z Oranu uciec. Czuje teraz, iż dżuma dotyka też jego: "Zawsze myślałem, że jestem obcy w tym mieście i że nie mam tu z wami nic do roboty. Ale teraz, kiedy zobaczyłem to, co zobaczyłem, wiem, że jestem stąd, czy chcę tego czy nie chcę".

Motyw ten możemy odnaleźć w wielu innych dziełach, między innymi: w "Dziadach" części III Adama Mickiewicza (przeobrażenie Gustawa w Konrada), w "Potopie" Henryka Sienkiewicza (Andrzej Kmicic z hulaki staje się patriotą), w "Zbrodni i karze" Fiodora Dostojewskiego (Rodion zmienia się pod wpływem uczucia do Soni) i w wielu innych pozycjach.

INTERIA.PL

Zobacz także