Dochody za granicą a PIT. W którym kraju trzeba zapłacić podatek?
W dobie postępującej globalizacji i coraz bardziej elastycznego rynku pracy w Polsce, Europie, a także poza kontynentem dochód uzyskiwany za granicą nie jest już niczym niespotykanym. W okresie rozliczania PIT-ów może jednak przysporzyć sporo trudności. Kiedy trzeba rozliczyć się z podatku w Polsce? Co decyduje o naszej rezydencji podatkowej? Jakie metody uniknięcia podwójnego opodatkowania mieszczą się w granicach prawa? Wyjaśniamy.
Spis treści:
Czym jest rezydencja podatkowa?
Niezależnie od geograficznego źródła dochodów podatek w Polsce rozliczają wszyscy rezydenci podatkowi naszego kraju. Status ten posiada każda osoba fizyczna, która:
- przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w ciągu roku;
- posiada na terenie kraju ośrodek interesów życiowych lub gospodarczych.
Pod pojęciem ośrodka interesów życiowych (osobistych) kryją się wszelkie powiązania rodzinne, ognisko domowe, działalność kulturalna, społeczna, czy polityczna. Ośrodek interesów gospodarczych to przede wszystkim prowadzenie działalności zarejestrowanej na terenie kraju, ale też inne źródła dochodów, inwestycje, majątek ruchomy i nieruchomy, zaciągnięte kredyty i konta bankowe.
W przypadku osób, które spełniają co najmniej jeden z powyższych warunków, miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska. To oznacza, że wobec polskiego fiskusa mają "nieograniczony obowiązek podatkowy" i tutaj rozliczają wszystkie dochody niezależnie od tego, gdzie zostały uzyskane. To, czy nie będą musiały zapłacić podatku w obu krajach (Polsce i kraju uzyskania dochodów), regulują osobne przepisy.
Zarobki za granicą. Jak uniknąć podwójnego opodatkowania? Dwie metody
Poszczególne państwa zawierają ze sobą umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Polska podpisała 91 takich dokumentów – pełną listę wraz z dokumentacją można znaleźć tutaj.
Umowy przewidują dwie metody pozwalające na uniknięcie lub zmniejszenie podwójnego opodatkowania. To:
- metoda wyłączenia z progresją;
- metoda proporcjonalnego obliczenia.
Metoda wyłączenia z progresją zwalnia z podatku od dochodu uzyskanego w innym kraju, jednak wpływa na wysokość stopy procentowej (progi 12 i 32 proc.) niezbędnej do wyliczenia podatku od dochodu uzyskanego w Polsce. Jeśli nie uzyskaliśmy żadnego dochodu w kraju (opodatkowanego na zasadach skali podatkowej) to nie musimy składać deklaracji.
Metoda proporcjonalnego obliczenia jest mniej korzystna od poprzedniej. W tym przypadku można odliczyć podatek zapłacony w innym kraju, ale tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w innym kraju. Taki sposób rozliczania podatku od dochodów uzyskanych poza granicami Polski stosuje się też w przypadku państw, z którymi kraj nie ma podpisanej odpowiedniej umowy.
Szczegółowe wyjaśnienia i sposób obliczania wysokości podatku obiema metodami pokazany na konkretnych przykładach można znaleźć na stronach rządowych pod tym adresem.
Jak działa ulga abolicyjna?
Ulga abolicyjna to swego rodzaju wyrównanie przysługujące osobom, które uzyskują dochód w kraju, przy którym obowiązuje metoda proporcjonalnego obliczenia. Jej wysokość to właśnie różnica między wynikami wysokości podatku obliczonego jedną i drugą z wymienionych metod.
Jest tylko jedno ograniczenie – 1360 zł. To maksymalna kwota, jaką można odliczyć z jej tytułu, o czym decydują przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2022 roku. Ulga abolicyjna nie przysługuje też od dochodów uzyskanych w krajach zaliczanych do tzw. rajów podatkowych (Republika Fidżi, Guam, Kajmany, Republika Palau, Sułtanat Omanu, Republika Trynidadu i Tobago, Samoa Amerykańskie).
Zobacz też:
