"The Washington Post": Jak radzić sobie z "niedzielnym niepokojem"?

Interia współpracuje z czołowymi redakcjami na świecie. Co piątek w ramach cyklu "Interia Bliżej Świata" publikujemy najciekawsze teksty opiniotwórczych zagranicznych gazet. Założony w 1877 r. dziennik "The Washington Post", z którego pochodzi poniższy artykuł, to najstarsza gazeta w USA. Jej dziennikarze 73-krotnie zdobywali nagrodę Pulitzera.

Sarah Redmond, 27-letnia technik ultrasonograficzny, powiedziała, że odczuwa pewną formę strachu "prawie w każdą niedzielę". - Nie chodzi o to, że nienawidzę samej pracy. Chodzi po prostu o przebywanie w biurze, niczym w klatce, przez cały dzień - opisała mieszkanka Louisville.

Kiedy weekend dobiega końca, Redmond stwierdziła, że czuje się tak, jakby jej "wolność dobiegała końca". Pewnej niedzieli, wiedziona emocjami, nagrała na TikToku wideo do piosenki "I Dreamed a Dream" (pol. "Wyśniłam sen" - red.) z musicalu "Les Misérables" (pol. "Nędznicy" - red.). Utwór jest gorzkim lamentem nad tragicznymi losami jednej z bohaterek. Nagranie, na którym Redmond, owinięta w koc, udaje, że śpiewa wspomniany utwór, zostało odtworzone ponad 7 milionów razy.

"Mam niedzielne niepokoje już od piątkowego wieczoru" - skomentował jeden z użytkowników TikToka.

Lęk jest normalną ludzką emocją, którą wiele osób odczuwa w związku z oczekiwaniem na to, co ma nadejść. Jedną z takich rzeczy jest choćby zbliżający się tydzień pracy - wskazują eksperci.

- "Niedzielne lęki" to urocze określenie czegoś, co ludzie czują od pokoleń - mówi Kathleen M. Pike, profesor psychologii w Mailman School of Public Health na Uniwersytecie Columbia i dyrektor One Mind, organizacji non-profit, finansującej badania nad zdrowiem psychicznym i dobrym samopoczuciem w miejscu pracy.

Choć nie każdy doświadcza niedzielnych lęków, to odczucie niepokoju (anxiety - red.) jest powszechne w społeczeństwie - twierdzi natomiast Judson Brewer, profesor w Brown University's School of Public Health i autor książki "Unwinding Anxiety".

Jak dodaje, termin ten staje się już częścią naszego leksykonu, a krążące w mediach społecznościowych nagrania pomagają mu zadomowić się w ogólnej świadomości.

Redmond ma mieszane uczucia co do milionów wyświetleń jej filmu na TikToku. Jak przyznaje, miło jest wiedzieć, że tak wiele osób czuje to samo i że pomogła oswoić temat przez wspólny śmiech, ale "jest to również trochę smutne".

- Czuję, że trochę utknęłam. I mam wrażenie, że wiele osób ma podobne odczucia. Zwłaszcza gdy jest się między 20-stką a 30-stką. Po prostu czujesz, że się starzejesz, że kończy ci się czas - mówi Redmond.

Są ku temu dwa powody - wskazuje Jack Nitschke, psycholog i neurobiolog z University of Wisconsin w Madison. Według specjalisty chodzi o to, że w niedzielę ludzie próbują przewidzieć wydarzenia nadchodzącego tygodnia, podczas gdy przyszłość... z natury jest nieprzewidywalna.

- To dokładnie ten sam mechanizm, który napędza poranny niepokój. To zapowiedź tego, co czeka nas w ciągu dnia - podkreśla.

Erik Davies, 35-letni lekarz rezydent z Cleveland, przyznaje, że czuł strach, wracając w poniedziałek do pracy, po tygodniu wakacji w Północnej Karolinie.

- Po prostu wiedziałem, że kiedy otworzę e-mail lub wrócę do kliniki, moja skrzynka dosłownie eksploduje. W poniedziałek ta wizja naprawdę do mnie docierała - mówi.

Według Morry Aarons-Mele, autorki podcastu "The Anxious Achiever", miejsca pracy i menedżerowie mają przytłaczającą władzę nad zdrowiem psychicznym pracowników. Jak wspomina, na początku swojej kariery zawodowej w niedziele odczuwała tak silny niepokój, że mąż zasugerował, aby zrezygnowała.

- Lęk naprawdę zawładnął moim życiem. To po prostu instynkt. Niedzielne lęki to urocza nazwa, ale uczucie nie jest już takie słodkie - zauważa Aarons-Mele.

Według niej każdy odczuwa niepokój; to po prostu "prastara emocja".

"To zupełnie właściwe", aby czuć się niespokojnym w niedzielę przed pierwszym dniem w pracy lub w noc poprzedzającą duże wystąpienie. To normalne, że czujemy niepokój przed sporym wyzwaniem. Ale jeśli czujesz się niespokojny w każdą niedzielę lub przed każdym spotkaniem z menedżerem, to jest to uczucie, któremu należy się przyjrzeć - być może wspólnie z terapeutą - radzi Aarons-Mele.

Rozpoznaj, jak wpływa na ciebie ów niepokój. Po czym poznajesz, że jesteś zaniepokojony? W jakich momentach dnia odczuwasz niepokój? - wylicza podcasterka.

- Jeśli w twojej pracy jest jedna osoba, która wywołuje cały lęk, naprawdę ważne jest, aby to sobie uświadomić - podkreśla.

Przede wszystkim spróbuj przeformułować sposób, w jaki myślisz o swojej niedzieli. Termin "niedzielne lęki" określa dzień widziany przez "niepokojące okulary" - mówi Brewer. Jak wskazuje, niedziela jako taka nie jest ani dobra, ani zła. A ludzie mają kontrolę nad tym, jak postrzegają swój dzień.

- Częścią, nad którą nie mamy kontroli, jest fakt, że niedziela przechodzi w poniedziałek. Jednak to, nad czym możemy panować, to jak się do tego faktu odnosimy lub jak na niego patrzymy - tłumaczy.

Przed niedzielną kolacją usiądź i zrób przegląd nadchodzącego tygodnia. Jeśli chcesz, możesz to zrobić wspólnie ze swoim partnerem lub z dziećmi. Ludzie często są niespokojni, gdy nie mają nad czymś kontroli. Prześledź swoje obowiązki dzień po dniu - zarówno te domowe, jak i zawodowe. Planowanie minimalizuje niepewność i pomaga określić to, na co faktycznie masz wpływ - radzi Aarons-Mele.

Kiedy w ciągu dnia zaczynasz czuć się przytłoczony, wypisz "bardzo szczegółową listę rzeczy do zrobienia" - dodaje.

- To stare narzędzie terapii poznawczo-behawioralnej, ale naprawdę działa. Chodzi o to, aby być naprawdę, naprawdę szczegółowym i rozliczać się ze swojego czasu - tłumaczy.

Jak zaleca Nitschke, warto też pamiętać o wszystkich dobrych rzeczach, które mogą wydarzyć się w poniedziałek i wtorek. - Przez dwa miesiące zapisuj pozytywne opinie, które otrzymujesz w pracy lub przyjemne chwile spędzone na nadrabianiu zaległości ze współpracownikami. Sprawdź, czy twój niedzielny niepokój ma w ogóle jakieś uzasadnienie - radzi.

- Często w poniedziałek i wtorek wydarza się wiele dobrych rzeczy, a mimo to niedziela upływa nam pod znakiem niepokoju. Jak to często bywa w przypadku niepokoju i różnych zmartwień, sami fabrykujemy przyszłość, która jest nieszczęśliwa - zauważa Nitschke.

Elizabeth Pearson, 28-letnia menedżerka ds. łańcucha dostaw, mieszkająca w Chicago, mówi, że kiedy wpada w lękowe "błędne koło", wraca do listy prostych czynności, które pomagają jej się "uziemić". Wśród nich wymienia dzwonienie do mamy lub spacer z psem.

- Naprawdę łatwo jest dać się wciągnąć w zamartwianie się przyszłością. A kiedy już wpadniesz w tę spiralę, trudno jest wrócić do siebie, swojego ciała, tego, co tu i teraz - mówi.

---

Tekst przetłumaczony z "The Washington Post". Autor: Teddy Amenabar

Tłumaczenie: Nina Nowakowska

Tytuł i śródtytuły oraz skróty pochodzą od redakcji.

Więcej tekstów "Washington Post" możesz znaleźć w płatnej subskrypcji.

---