Lista europosłów: Stanisław Żółtek
Startował jako jedynka z listy w okręgu obejmującym woj. małopolskie i świętokrzyskie. Jest drugim wiceprezesem Kongresu Nowej Prawicy Janusza Korwin-Mikkego.
"Próba stworzenia z UE superpaństwa jest dla mnie śmiertelnie wrogim działaniem skierowanym m.in. przeciw państwu polskiemu i każdy, kto wspiera takie działania, jest dla mnie zdrajcą Polski i powinien odpowiadać karnie za zdradę stanu - zrobię wszystko, by takie osoby stanęły przed sądem. (...) Tak więc jedynym prawidłowym jest działanie w kierunku likwidacji tego biurokratycznego tworu" - mówił w przedwyborczej ankiecie dla "Rzeczpospolitej". Oceniał także, że Polska nigdy nie powinna wprowadzać euro i że należy zlikwidować wszelkie dopłaty do rolnictwa. "Polscy rolnicy muszą żebrać o niewielkie dopłaty (poza cwaniakami, którzy dopłaty mają duże), a i tak polski rynek zalewa żywność, do której niemieccy rolnicy mają dopłaty znacznie większe" - powiedział.
58-letni Stanisław Żółtek w swojej karierze politycznej i publicznej przeszedł długą drogę - od radnego i wiceprezydenta Krakowa, poprzez podejrzanego i oskarżonego o korupcję, aż do uniewinnionego i europosła.
Z wykształcenia matematyk, w latach 1998-2002 był krakowskim radnym, a wcześniej (1997-1998) wiceprezydentem miasta. W wyborach w 2001 r. bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej (w ramach porozumienia wyborczego). W 2002 roku trafił na cztery miesiące do aresztu jako podejrzany o przyjęcie łapówki w sprawie sprzedaży krakowskiej kamienicy; stanął za to przed sądem i w 2006 roku został uniewinniony.
Bezskutecznie kandydował: w wyborach parlamentarnych w 2005 roku do Sejmu z listy Platformy Janusza Korwin-Mikkego (partii zarejestrowanej na potrzeby tych wyborów przez działaczy UPR); w wyborach samorządowych w 2006 roku z listy KWW "Lassota"; w wyborach parlamentarnych w 2007 roku do Sejmu z listy Ligi Polskich Rodzin (w ramach porozumienia wyborczego Liga Prawicy Rzeczypospolitej); w eurowyborach do PE w 2009 roku z listy UPR. Bez efektu kandydował także w 2010 roku w wyborach na prezydenta Krakowa jako kandydat Ruchu Wyborców Janusza Korwin-Mikkego. Od 2011 wiceprezes partii Kongres Nowej Prawicy.
Po uniewinnieniu od zarzutów w procesie karnym domagał się 262 tys. zł odszkodowania i zadośćuczynienia. Sąd początkowo przyznał mu 120 tys. zł, a w ponownym procesie 77 tys. zł. Wyrok ten utrzymał w kwietniu tego roku sąd apelacyjny.
