1 grudnia rozpoczyna się ważny dla katolika czas. Ma dwa kluczowe znaczenia

Adwent 2024 rozpoczyna się 1 grudnia i potrwa do Wigilii, 24 grudnia. Oznacza to, że będzie trwał on równe 24 dni. To ciekawa sytuacja, gdy liczba rzeczywistych dni adwentu pokrywa się z liczbą dni zawartych w sklepowych kalendarzach adwentowych. A nie zawsze jest to oczywiste, bowiem adwent może liczyć nawet 28 dni, gdy Wigilia wypada w sobotę.

Adwent trwa cztery tygodnie. Dla katolików to czas refleksji, przygotowania i duchowego odnowienia przed Bożym Narodzeniem. Warto się przyjrzeć, jak głębokie znaczenie niesie adwent, jakie tradycje są z nim związane i jak możemy sprawić, by ten czas był wyjątkowy. Początek adwentu to w Kościele również rozpoczęcie nowego roku liturgicznego.

Adwent (łac. "adventus" - przyjście) to czas oczekiwania na narodziny Jezusa Chrystusa, a także przygotowania na jego powtórne przyjście. Okres ten obejmuje cztery niedziele poprzedzające Boże Narodzenie i jest czasem szczególnej modlitwy, refleksji i dobrych uczynków.

Każda z tych niedziel ma swoje własne symboliczne znaczenie, zazwyczaj związane z tematem nadziei, pokoju, miłości i radości. Wiele osób traktuje adwent jako okazję do zatrzymania się na moment, spojrzenia w głąb siebie i nawiązania głębszej więzi z Bogiem. To także czas rekolekcji adwentowych i spowiedzi.

Adwent jako czas oczekiwania na przyjście Chrystusa pokazuje wiernym Maryję, która oczekiwała na narodziny swojego Syna. Właśnie dlatego w tym czasie odprawiane są tzw. roraty, czyli poranne msze święte odprawiane ku czci Najświętszej Maryi Panny. Roraty odbywają się w kościołach o świcie i są szczególnie popularne wśród dzieci, które przychodzą do kościoła z lampionami.

Symbole adwentu pełnią istotną rolę w przygotowaniach do Bożego Narodzenia, pomagając skupić się na duchowym wymiarze tego okresu. Jednym z najważniejszych symboli jest wieniec adwentowy, który składa się z czterech świec symbolizujących cztery tygodnie adwentu. Każda kolejna świeca zapalana co tydzień przypomina o zbliżającym się przyjściu Chrystusa. Wieniec przede wszystkim znajduje się w kościele, ale można wykonać go także w domu i modlić się przy blasku kolejno zapalanych świec.

Roratka, czyli specjalna świeca zapalana na roratach (porannych mszach adwentowych), symbolizuje Maryję, która w oczekiwaniu na narodziny Jezusa niesie światło dla świata. Lampion adwentowy, często przygotowywany przez dzieci na roraty, towarzyszy wiernym w porannym oczekiwaniu, rozświetlając drogę do kościoła i symbolizując światło Chrystusa wnoszone do codzienności.

W adwencie symbolicznym kolorem liturgicznym jest fioletowy, który związany jest z charakterem pokutnym tego okresu, ale z jednym wyjątkiem. Ważnym elementem adwentu jest trzecia niedziela - tzw. "Niedziela Gaudete", czyli tzw. "Niedziela Radości". Wówczas kolor szat liturgiczny jest różowy. Taka sytuacja zdarza się tylko dwa razy w roku - właśnie w Niedzielę Gaudete oraz w Niedzielę Laetare - IV niedzielę Wielkiego Postu.

Kalendarze adwentowe stały się popularnym elementem przygotowań do świąt, zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Ich historia sięga XIX wieku, kiedy zaczęto zaznaczać dni oczekiwania na Boże Narodzenie, najpierw malując kreski na drzwiach, później otwierając codzienne okienka z obrazkami lub fragmentami Biblii. Współczesne kalendarze adwentowe oferują nieskończoną różnorodność - od tych z czekoladkami, przez wersje kosmetyczne, aż po ręcznie robione zawierające inspirujące cytaty czy zadania na każdy dzień.

Jednak należy zaznaczyć, że taka forma kalendarza adwentowego nie ukazuje istoty czasu oczekiwania i sprowadza się wyłącznie do komercjalizacji Świąt Bożego Narodzenia. Ponadto, tak jak wspomnieliśmy, rzadko zdarza się, że liczba okienek w kalendarzu równa się z rzeczywistym czasem trwania Adwentu. Zatem kalendarz dla osób wierzących może być dodatkiem albo motywacją do robienia dobrych uczynków, jednak nie może stanowić istoty okresu oczekiwania na przyjście Chrystusa.

Adwent to także czas pełen motywacji do czynienia dobra i pracy nad swoim stanem duchowym. Wiele osób podejmuje wtedy postanowienia adwentowe, które mogą obejmować różnorodne działania, jak wsparcie osób potrzebujących, wolontariat, czy poświęcenie większej uwagi bliskim. Adwentowe "dobre uczynki" to świetny sposób, by okazać innym wsparcie i miłość, a także zbliżyć się do duchowego wymiaru świąt.

Postanowienia adwentowe mogą także wiązać się z inicjatywami modlitewnymi. Wielu wiernych postanawia sobie, że będą uczestniczyć we wszystkich roratach, co wiąże się z codziennym wstawaniem o świcie. Można także postawić sobie za cel codzienne odmawianie różańca czy modlitwy Anioł Pański. Tutaj kwestia jest bardzo indywidualna i uzależniona od możliwości i chęci każdego chrześcijanina.

Adwent może być chwilą odpoczynku i refleksji. Zamiast skupiać się na materialnych przygotowaniach do świąt, warto ten czas poświęcić na odnalezienie wewnętrznego spokoju, a z perspektywy wiary - kontaktu z Chrystusem, który przychodzi i jest pośród nas. Pomóc może regularna modlitwa, medytacja, czy spędzenie czasu z bliskimi w duchu wdzięczności i radości.

-----

Bądź na bieżąco i zostań jednym z 200 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Interia Wydarzenia na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!