Wyjątkowa modlitwa. Bywa nazywana "nowenną nie do odparcia"

Nowenna to cykliczne nabożeństwo trwające zazwyczaj dziewięć dni. Poprzedza ona ważne święto czy uroczystość (np. nowenna przed Niedzielą Miłosierdzia Bożego czy nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego), wspomnienie świętego (np. nowenna do św. Rity, nowenna do św. Ojca Pio). Popularne są również nowenny przygotowujące duchowo do beatyfikacji czy kanonizacji.

Zdarzają się jednak też nowenny trwające kilka tygodni czy nawet lat. Na przykład wielka nowenna do św. Józefa trwała osiem tygodni, a wielka nowenna przed milenium chrztu Polski aż dziewięć lat. W Kościele znane są również tzw. nowenny nieustające, które odmawia się zawsze w określonym dniu. Takim nabożeństwem jest nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą odmawia się w środy.

Wśród nowenn znajduje się również taka, która składa się z... sześciu nowenn, a nazywana jest nowenną pompejańską.

Nowenna pompejańska to wyjątkowa modlitwa, która zdobyła popularność wśród katolików na całym świecie. Ze względu na swoją głęboką duchową moc często nazywana jest "nowenną nie do odparcia". Nowenna pompejańska to też jedna z najbardziej intensywnych form modlitwy różańcowej, ponieważ wymaga codziennego odmawiania różańca przez 54 dni z rzędu.

Historia tej wyjątkowej modlitwy sięga XIX wieku i jest związana z sanktuarium Matki Bożej w Pompejach, skąd pochodzi jej nazwa.

Nowenna pompejańska została napisana w 1879 roku przez bł. Bartłomieja Longo. Jako młody człowiek związał się z ruchem satanistycznym i spędził w nim dwa lata. W tym czasie przeżywał wiele trudnych chwil, chciał nawet odebrać sobie życie. W końcu trafił do księdza, który go przekonał, że musi powierzyć się Matce Bożej. I tak się nawrócił.

Pewnego razu pojechał do Pompejów, gdzie usłyszał słowa: "Jak będziesz się modlił na różańcu i propagował różaniec, to ja cię z tego uleczę". Jak twierdził, w ten sposób przemówiła do niego Matka Boża. Mężczyzna posłuchał polecenia i w końcu odzyskał spokój.

Początkowo nowenna miała formę dziewięciodniowego nabożeństwa, podczas którego każdego dnia modlono się jedną częścią różańca. W 1884 roku śmiertelnie chora dziewczyna, Fortunatina Agrelli, miała objawienie Matki Bożej, która poleciła jej odmawiać trzy nowenny błagalne i trzy nowenny dziękczynne, co łącznie dało 54 dni modlitwy różańcowej. Po odmówieniu tych modlitw dziewczyna cudownie wyzdrowiała. To dało początek nowej formie modlitwy.

Nowenna pompejańska trwa dokładnie 54 dni, co odpowiada odmawianiu sześciu pełnych nowenn (dziewięć dni każda). Dzieli się ona na dwie części: błagalną i dziękczynną. Każda z nich liczy 27 dni.

Każdego dnia nowenny pompejańskiej odmawia się trzy części różańca świętego (radosną, bolesną i chwalebną). Jeśli ktoś chce, można także dołączyć czwartą część z tajemnicami światła. Przed rozpoczęciem nowenny należy określić jedną konkretną intencję, w której chcemy się modlić. Może to być prośba o zdrowie, łaskę nawrócenia, rozwiązanie trudnych spraw życiowych lub inne osobiste potrzeby.

Każdego dnia, przed rozpoczęciem różańca, wymieniamy tę konkretną, jedną intencję, a następnie mówimy: "Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca Świętego".

Kolejny krok to modlitwy początkowe różańca (Wierzę w Boga, Ojcze Nasz, trzykrotnie Zdrowaś Mario, Chwała Ojcu), po których odmawiamy 15 dziesiątek różańca, czyli wszystkie tajemnice. Po zakończeniu każdej części różańca odmawiamy modlitwy: błagalną (pierwsze 27 dni) lub dziękczynną (po pierwszych 27 dniach).

Na koniec każdego dnia nowenny odmawiamy modlitwę "Pod twoją obronę" oraz trzy razy z ufnością prosimy: "Królowo Różańca Świętego, módl się za nami".

Odmawianie nowenny pompejańskiej wymaga regularności i zaangażowania. Należy ją odmawiać codziennie. Jeżeli z jakiegoś powodu zostanie przerwana, należy rozpocząć ją od nowa.