Rosyjscy żołnierze mają chorobę popromienną. Co to jest i jakie ma objawy?

Wojna w Ukrainie może mieć konsekwencje w postaci choroby popromiennej dla rosyjskich żołnierzy, którzy stacjonują w pobliżu elektrowni atomowej w Czarnobylu.

We wtorek agencja prasowa Reuters poinformowała o przemieszczaniu się Rosjan ciężkimi pojazdami przez Czerwony Las bez jakichkolwiek środków ochrony. Ten obszar Ukrainy jest uznawany za jedno z najbardziej skażonych miejsc na świecie.

Jarosław Jemelianenko, członek Rady Publicznej Państwowej Agencji Ukrainy ds. zarządzania strefami wykluczenia poinformował na Facebooku, że napromieniowani Rosjanie nie tylko mieli przejeżdżać przez Czerwony Las, ale podobno dużo czasu spędzili tam również kopiąc okopy. 

W efekcie radioaktywny pył podniósł się z gleby, a napromieniowani rosyjscy żołnierze zostali wywiezieni z Ukrainy na Białoruś siedmioma autobusami. 

Jemelianenko podkreślił, że na tym obszarze "istnieją podstawowe zasady postępowania", opierające się na fizyce, która "działa niezależnie od statusów i liczby pasków na ramieniu". Jego zdaniem, promieniowania można było uniknąć, jeżeli dowódcy albo żołnierze wojsk agresora posiadaliby przynajmniej minimalną inteligencję.  

Czerwony Las, nazywany również Magicznym Lasem albo Czerwonym Borem to las państwowy na Ukrainie, który znajduje się w tzw. Czarnobylskiej Strefie Wykluczenia niedaleko Prypeci. Dokładnie około dwa kilometry na południe od miasta. 

Określenie "Czerwony Las" pochodzi od koloru drzew, które obumarły w wyniku zbyt silnego skażenia promieniotwórczego po katastrofie w elektrowni jądrowej w Czarnobylu, która miała miejsce 26 kwietnia 1986 roku. Zanieczyszczone zostały również tamtejsze gleby, wody i powietrze. Początkowo drzewa planowano zastąpić nowymi. Napromieniowane sosny chciano zniszczyć buldożerami i zasypać je w rowach grubą warstwą piasku. Nie udało się to, ponieważ z rozkopanej gleby zaczęły wydostawać się silne dawki promieniowania.

Ponieważ ucierpieli również pracownicy, z realizacji projektu zrezygnowano, a ludzie zostali ewakuowani ze skażonej strefy. W Czerwonym Lesie pozostały jednak zwierzęta i rośliny, które niekiedy  charakteryzują się nietypowym wyglądem, choć wpływ radioaktywnego opadu na florę i faunę tego regionu nie jest w pełni znany. 

Szacuje się, że poziom promieniowania w Czerwonym Lesie może wynosić od 1 uSv/h do około 250 uSv/h w miejscu, w którym zakopane są skażone drzewa.

Choroba popromienna jest zespołem objawów chorobowych, które pojawiają się w efekcie oddziaływania na organizm promieniowania jonizującego. Jest ono szkodliwe, ponieważ powoduje wiele przemian chemicznych wody w tkankach, która stanowi około 60 proc. składu naszego ciała. 

Na promieniowanie jonizujące na co dzień najbardziej narażone są osoby pracujące w służbie zdrowia, zwłaszcza specjaliści od medycyny nuklearnej. Do choroby popromiennej doprowadzić mogą również awarie reaktora jądrowego lub wykorzystanie broni atomowej.

Objawy choroby popromiennej są zależne od dawki promieniowania jonizującego w organizmie. Im promieniowanie jest wyższe, tym bardziej szkodzi zdrowiu, a w skrajnych przypadkach może nawet doprowadzić do zgonu pacjenta. 

Objawy ostrej choroby popromiennej pojawiają się do maksymalnie dwóch tygodni od napromieniowania i zależą one od tego, w jakiej dokładnie postaci występuje choroba. 

• postać subkliniczna - charakteryzuje się osłabieniem oraz limfopenią
• postać hematologiczna – charakteryzuje się osłabieniem, limfopenią, spadkiem odporności, niedokrwistością lub skazą krwotoczną
• postać jelitowa - charakteryzuje się występowaniem krwi w kale, skazą krwotoczną, występowaniem obrzęków i zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej. Często prowadzi do śmierci. 
• postać mózgowa – charakteryzuje się występowaniem drgawek i utratą przytomności. Często prowadzi do śmierci. 
• postać enzymatyczna – charakteryzuje się utratą przytomności. Często prowadzi do śmierci. 

Objawy przewlekłej choroby popromiennej mogą ujawniać się nawet kilka lat po napromieniowaniu jako:

• nowotwory złośliwe
• problemy z zajściem w ciążę
• zaburzenia hormonalne
• martwica komórek
• zaćma

Leczenie choroby popromiennej zależy od występującej postaci choroby. Podawane są środki, które pomagają w regeneracji danych narządów wewnętrznych. Często są to preparaty homeostazy ustrojowej, które mają za zadanie pomóc stopniowo przywrócić równowagę organizmu chorego. Lekarze często stosują również antybiotyki, uzupełniają płyny ustrojowe oraz elektrolity. Wprowadzają też w życie leczenie objawowe, polegające na przeciwdziałaniu biegunce oraz nudnościom. Oprócz tego wykonują szczegółowe badania krwi i przetaczają ją, jeżeli jest to konieczne. 

Nie ma jednego skutecznego sposobu leczenia choroby popromiennej, bo np. w przypadku wystąpienia jelitowej choroby popromiennej kluczowe jest jak najszybsze rozpoczęcie żywienia pozajelitowego, aby przewód pokarmowy miał czas na regenerację, a w przypadku hematologicznej postaci choroby popromiennej należy jak najszybciej podać środki wzmacniające krew pacjenta.

Czytaj również:

Choroba popromienna. Skutki zdrowotne Czarnobyla

Choroba popromienna. Jak cierpieli w Czarnobylu i Hiroszimie?

Choroba popromienna. Płyn Lugola niebezpieczny dla serca

Zobacz także: