Największy wąż w Polsce grasuje w Bieszczadach. Czy trzeba się go bać podczas wakacyjnych wycieczek?

Wąż Eskulapa (Zamenis longissimus) zaliczany jest do gadów ciepłolubnych, jednak źle znosi intensywne upały i dużą wilgoć, dlatego latem żeruje o poranku i późnym wieczorem. Najlepiej czuje się w klimacie umiarkowanym, stąd występuje jedynie na wybranych terytoriach Starego Kontynentu i Azji Mniejszej.

Węża Eskulapa uważa się za najdłuższego i zarazem największego węża w Polsce. Najczęściej można go spotkać w Bieszczadach, lub nieco rzadziej w Górach Sanocko-Turczańskich - w lasach liściastych, zaroślach czy korytach rzek. Jako gatunek synantropijny wąż Eskulapa lgnie do ludzi, stąd niektórym udaje się na niego natknąć również na szlakach, w ogrodach i szopach.

Największy wąż w Polsce może mierzyć od 120 do nawet 200 centymetrów, jeśli chodzi o dorosłego osobnika. Co dość nietypowe u tego typu gadów, to samce mają większą długość. Jego gładkie łuski najczęściej są brązowe, brązowo-zielone lub oliwkowożółte, z metalicznym połyskiem. Młodsze osobniki węża Eskulapa mogą natomiast przypominać zaskrońce zwyczajne.

Głównym składnikiem pożywienia węża Eskulapa są gryzonie i to nawet takie wielkości jaszczurki lub szczura. Gad nie pogardzi również pisklętami, niewielkimi gatunkami ptaków oraz innymi wężami. Gdy nie ma wyboru, zjada również młode bezkręgowce. Jego polowanie polega na uchwyceniu ofiary pyskiem, którą następnie owija ciałem, dusi i połyka w całości.

Sam wąż Eskulapa najczęściej ginie w wyniku ataku borsuka, lisa lub dzika. Zdarzają się również starcia ze zwierzętami domowymi, a młode osobniki czasem padają ofiarą gniewosza plamistego (coronella austriaca).

Największy wąż w Polsce nie jest jadowity, dlatego nie trzeba się go szczególnie obawiać. Można powiedzieć, że to jeden z bardziej sympatycznych gatunków węży w Polsce. Niesprowokowany nie zaatakuje człowieka, choć może wydawać się groźny z racji rozmiaru oraz umiejętności zwinnego pięcia się po drzewach.

W Polsce wąż Eskulapa objęty jest ochroną ścisłą, ponieważ jest krytycznie zagrożony wyginięciem. Jak wynika z rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 roku w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt w Polsce, wąż Eskulapa wymaga czynnej ochrony oraz wyznaczania stref ochronnych.

Wąż Eskulapa to gatunek, któremu od wieków przypisuje się szczególne znaczenie. Swoją nazwę zawdzięcza przekazom o greckim bogu i opiekunie sztuki lekarskiej — Asklepiosie (rzym. Eskulap). Wyobrażano sobie go jako starca z laską, wokół której opleciony był wąż.

Starożytni wierzyli, że Eskulap potrafił uzdrawiać i wskrzeszać zmarłych. Ta umiejętność miała być przyczyną zazdrości ze strony Zeusa, która ostatecznie doprowadziła do śmierci uzdrowiciela. Według mitologii został on umieszczony na nieboskłonie jako konstelacja Wężownika.

Współcześnie laska Eskulapa jest zresztą symbolem sztuki lekarskiej. Można ją podziwiać na szyldach aptek i szpitali oraz prasy medycznej.  

Wąż Eskulapa to największy wąż w Polsce, jednak nie jest jedynym obecnym u nas gatunkiem oraz zdecydowanie nie jest tym, któremu najlepiej schodzić z drogi...  Inne gatunki węży, na które można natknąć się w polskich lasach to:

• Gniewosz plamisty
• Zaskroniec
• Żmija zygzakowata (jadowita)

O ile dwa pierwsze mogą co najwyżej spowodować u nas ból, o tyle żmija zygzakowata jest jedynym jadowitym wężem w Polsce. Jej ugryzienie najczęściej wywołuje obrzęk i stan zapalny, jednak sporadycznie zdarzają się również przypadki śmiertelne. Dlatego po przewiezieniu do szpitala pacjentom zawsze podaje się surowicę. 

Czytaj również: 

Z zaskrońcami dzieje się coś dziwnego. Ich rozmiar znacznie się zmienił 

Bliskie spotkanie ze żmiją zygzakowatą. Co robić? Jak się zachować? 

Lublin: Na mężczyznę korzystającego z toalety spadł... wąż

Zobacz także: