Dziwne zjawiska na niebie. Wywołają je naukowcy

Naukowcy planują wystrzelenie rakiety sondującej z Centrum Kosmicznego Esrange w dniach 12-22 marca. Jak dodano, aby eksperyment naukowy się udał, potrzebne jest bezchmurne niebo i minimalny wiatr.

- Aby odnieść sukces w eksperymencie badawczym, IRF wykorzysta technologię podobną do fajerwerków, które sonda aktywuje, gdy znajdzie się na wysokości ponad 100 kilometrów nad Ziemią - mówi badacz IRF Tima Sergienko, który jest odpowiedzialny za eksperyment.

Aktywacja nastąpi w jonosferze, przestrzeni bliskiej Ziemi, i wywoła "piękne zjawiska świetlne". Będą one badane głównie za pomocą unikalnej sieci zaawansowanych optycznych stacji pomiarowych w rejonie szwedzkiej Kiruny.

- Sieć z optycznymi stacjami pomiarowymi ALIS_4D jest w stanie zobrazować poszczególne kolory zjawiska świetlnego i odtworzyć je w trzech wymiarach - mówi Urban Brändström, szef operacji obserwatorium IRF, odpowiedzialny za optyczne stacje pomiarowe.

Dane zebrane podczas eksperymentu zostaną wykorzystane przez badaczy IRF w Kirunie do badania warunków w przestrzeni bliskiej Ziemi, co jest ważnym elementem układanki w badaniach zórz polarnych, który może umożliwić lepsze prognozy pogody kosmicznej. Dotyczy ona wpływu aktywności Słońca i jego wiatru słonecznego na krytyczną infrastrukturę na Ziemi i satelitach.

Zjawiska świetlne z eksperymentu rakietowego będą widoczne na niebie około godziny po zachodzie słońca. "Zachęcamy do robienia zdjęć i udostępniania ich, a także miejsca, z którego je zrobiono, w mediach społecznościowych" - apeluje IRF.

Podobne eksperymenty do badań zorzy polarnej prowadziła m.in. amerykańska agencja kosmiczna NASA z norweskiej bazy kosmicznej na wyspie Andøya.

Projekt jest realizowany w ramach krajowego programu balonów i rakiet sondujących, w ramach którego szwedzcy naukowcy otrzymują możliwość prowadzenia badań kosmicznych z Esrange. Program jest finansowany przez Szwedzką Agencję Kosmiczną.

Zorza polarna to wielobarwne, zjawisko świetlne o silnym polu magnetycznym, występujące głównie w okolicach bieguna północnego i południowego. Powstanie zorzy polarnej wynika z przepływu prądu w jonosferze na wysokości około 100 km ponad powierzchnią Ziemi, obejmując obszar przenikania pasów radiacyjnych i górnej atmosfery ziemskiej. Innymi słowy, zorza polarna to rozbłyski światła w górnych warstwach atmosfery, charakteryzująca się większym rozrzedzeniem powietrza.

Najlepszymi miejscami na obserwowanie zorzy polarnej są okolice bieguna północnego i południowego, ale zjawisko dobrze widoczne jest również m.in. w krajach skandynawskich, na Islandii i na Grenlandii. Natomiast jeśli chodzi porę roku, gdy zorza polarna widoczna jest najlepiej, to należy brać pod uwagę jesień, zimę i wczesną wiosnę (od września do kwietnia).