Saryusz-Wolski szefem komisji PE

(PO) został oficjalnie wybrany w środę na przewodniczącego komisji spraw zagranicznych Parlamentu Europejskiego. Wybór nastąpił przez aklamację członków komisji.

był do tej pory przewodniczącym komisji budżetowej, jednak musiał zrezygnować z tego stanowiska, gdy w wyniku negocjacji postanowiono, że Jacek Saryusz-Wolski obejmie funkcję szefa komisji spraw zagranicznych. Na czele tak prestiżowych komisji nie mogło stać dwóch Polaków. Janusza Lewandowskiego zastąpił Niemiec Reimer Boege.

- Przewodnictwo po Elmarze to misja samobójcza. Postaram się jej sprostać - powiedział Saryusz-Wolski tuż po wyborze. W kilku językach - po angielsku, francusku, hiszpańsku, niemiecku i polsku - dziękował poprzednikowi a także zapewniał, że jako przewodniczący będzie starał się zachować polityczno-geograficzną równowagę w 86-osobowej komisji.

, który kierował komisją spraw zagranicznych przez siedem ostatnich lat, będzie ubiegał się o reelekcję jako niezależny kandydat.

Raport specjalny: Polacy w komisjach PE

o wybór Saryusz-Wolskiego.

W środę radio RMF FM, które dotarło do raportu Najwyższej Izby Kontroli dotyczącego badania finansów fundacji Centrum Europejskie "Natolin", podało, że kontrolerzy negatywnie ocenili umowy zlecenia zawierane w 2002 roku przez zarząd fundacji z Saryusz- Wolskim jej ówczesnym szefem - na czele. Na tych zleceniach - jak podano - Saryusz-Wolski, zleceniodawca i wykonawca, miał zarobić ponad 400 tysięcy złotych. Jacek Saryusz-Wolski odrzucił zarzuty. "To wierutna bzdura. Zarzuty są bezpodstawne, bo moje zatrudnienie w Centrum Europejskim "Natolin" "było zgodne z prawem" - powiedział dziennikarzom w Brukseli.

Saryusz-Wolski jest doktorem nauk ekonomicznych. W latach 1991- 1996 był pełnomocnikiem rządu do spraw integracji europejskiej oraz pomocy zagranicznej, negocjatorem układu stowarzyszeniowego Polski ze Wspólnotą Europejską. Od 1997 do 1999 roku - wicerektor Kolegium Europejskiego. Następnie główny doradca premiera do spraw integracji europejskiej. Od lutego 2000 do wyborów jesienią 2001 r. sekretarz Komitetu Integracji Europejskiej. W lipcu 2004 został wybrany do Parlamentu Europejskiego, gdzie do stycznia tego roku pełnił funkcję jednego z 14 wiceprzewodniczących.