Bogdan Borusewicz

Bogdan Borusewicz w 1975 r. uzyskał tytuł magistra historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, na Wydziale Nauk Humanistycznych. 

Bogdan Borusewicz jeszcze jako licealista został w 1968 r. tymczasowo aresztowany za sporządzanie i rozpowszechnianie ulotek, wyrażających poparcie dla protestów studenckich. Skazano go na trzy lata więzienia. Został zwolniony na mocy amnestii z lipca 1969 roku.

Od listopada 1976 roku Bogdan Borusewicz współpracował z KOR, a później KSS KOR. Bogdan Borusewicz dwa lata później zaangażował się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Redagował również niezależne pisma: "Robotnik" i "Robotnik Wybrzeża". Był też kolporterem i drukarzem wydawnictw drugiego obiegu.

W sierpniu 1980 roku Bogdan Borusewicz był głównym inicjatorem, a także współorganizatorem strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Następnie działał w NSZZ "Solidarność". Był uczestnikiem strajku w Stoczni Gdańskiej w grudniu 1981 roku. W styczniu 1986 roku został tymczasowo aresztowany, a we wrześniu zwolniony na mocy amnestii. Następnie wspierał kolejne strajki. Bogdan Borusewicz odmówił udziału w obradach Okrągłego Stołu w 1989 roku.

Uzyskał mandat poselski na Sejm I, II i III kadencji. Był posłem w latach 1991-2001. Najpierw był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego NSZZ "Solidarność", a także Komisji Nadzwyczajnej do zbadania skutków stanu wojennego.

W 1993 r. odszedł ze związku i wystartował w wyborach parlamentarnych z listy Unii Demokratycznej. W 1994 r. dołączył do Unii Wolności i z jej listy został posłem na Sejm III kadencji. Został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. 

Gdy w 2000 r. Unia Wolności opuściła koalicję rządową, Bogdan Borusewicz podał się do dymisji. 

W wyborach parlamentarnych w 2001 r. Bogdan Borusewicz nie uzyskał reelekcji i nie został posłem.

W latach 2001-2005 był członkiem zarządu województwa pomorskiego. W wyborach samorządowych w 2002 r. startował na urząd prezydenta Gdańska, ale nie został wybrany. Uzyskał mandat radnego miasta. Wkrótce jednak zrezygnował z funkcji.

W 2005 roku w wyborach parlamentarnych Bogdan Borusewicz uzyskał mandat senatorski jako kandydat niezależny, reprezentując KWW Bogdana Borusiewicza. Głosami senatorów PiS i PO został wybrany na marszałka senatu VI kadencji. Był nim od 20 października 2005 roku do 4 listopada 2007 roku.

W 2007 r. wystartował w wyborach parlamentarnych jako kandydat Platformy Obywatelskiej. Uzyskał mandat senatorski, jednak pozostał senatorem niezrzeszonym. 5 listopada tego samego roku ponownie wybrano go na urząd marszałka Senatu.

8 lipca 2010 roku po rezygnacji Bronisława Komorowskiego z funkcji marszałka Sejmu Bogdan Borusewicz jako marszałek Senatu przejął tymczasowo obowiązki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Tego samego dnia wybrano jednak nowego marszałka Sejmu. Został nim Grzegorz Schetyna.

W 2011 r. Bogdan Borusewicz został członkiem Platformy Obywatelskiej. W wyborach parlamentarnych w 2011 r., ponownie uzyskał mandat senatora. Kolejny raz został także marszałkiem Senatu. 

W 2015 roku wystartował w wyborach parlamentarnych i uzyskał reelekcję. Został także wicemarszałkiem Senatu IX kadencji. 

W 2019 r. Objął ponownie to stanowisko w roku 2019, po udanym starcie w wyborach parlamentarnych, w których uzyskał senacką reelekcję.

W wyborach parlamentarnych w 2023 r. został senatorem XI kadencji.

Bogdan Michał Borusewicz jest synem Konstantego i Rozalii. Jego rodzina pochodzi z Wileńszczyzny. Jego żoną była Alina Barbara Pienkowska, polska pielęgniarka, działaczka opozycyjna w okresie PRL i senator II kadencji, która zmarła 17 października 2002 roku. Para zawarła związek małżeński 23 grudnia 1984 roku. 

Michał Borusewicz ma dwoje dzieci: Sebastiana i Kingę. Córka Kinga została w 2019 rokuradną sejmiku województwa pomorskiego.