Amelia Dunin kurs uprawniający do oprowadzania turystów ukończyła w 1950 r. Od 1951 r. pracowała w PTTK jako przewodnik turystyczny i nigdy nie zrezygnowała z tej aktywności. Oprowadzała po mieście głównie turystów polskich i francuskojęzycznych. Pracowała także w 2020 r., w czasie epidemii. Angażowała się w działalność IPN i od początku jego istnienia brała udział w spotkaniach organizowanych przez krakowski oddział. Była aktywnym uczestnikiem zajęć edukacyjnych. Pozostawiła wspomnienia opublikowane przez IPN. Urodziła się 21 marca 1928 r. w Poznaniu jako Amelia Maria Bernadetta Dąmbska. W 1944 r. była świadkiem akcji "Burza" w inspektoracie "Maria" AK, a następnie wkroczenia w styczniu 1945 r. Armii Czerwonej. Najtrudniejszy czas dla jej rodziny rozpoczął się po wojnie, kiedy jej ojciec, udzielający schronienia Żydom i wspierający AK, został wywieziony na prawie trzy lata do Donbasu (Ukraina), do obozu pracy w kopalni węgla. Rodzina przeniosła się do Krakowa Dąmbscy zostali wywłaszczeni z majątku i na zawsze opuścili Kalinę Wielką w Wielkopolsce. Rodzina zamieszkała w wynajmowanym mieszkaniu w Krakowie przy ulicy Kanoniczej. Amelia pracowała dorywczo w cukierni i jako opiekunka do dzieci. Pani Amelia, pracując zawodowo, podjęła studia. Ukończyła kierunek w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny). W 1961 r. założyła rodzinę z Józefem Stanisławem Ludwikiem Duninem. Od 1990 r. działała w Polskim Towarzystwie Ziemiańskim Oddział w Krakowie. Była aktywnym społecznikiem i filantropem. W 2018 r. została laureatką nagrody Świadek Historii IPN, a w 2020 r. nagrody im. Klemensa Bąkowskiego. Przekaż 1 proc. na pomoc dzieciom - darmowy program TUTAJ