Pogrzeb Jerzego Urbana. Komunikat ministerstwa obrony
Jerzy Urban nie będzie pochowany według wojskowego ceremoniału - poinformowało na Twitterze Ministerstwo Obrony Narodowej. Odniosło się również do miejsca pochówku byłego rzecznika prasowego Rady Ministrów PRL.
Jerzy Ubran zmarł w poniedziałek, 3 października, w wieku 89 lat. We wtorek Waldemar Kuchanny, wicenaczelny tygodnika "NIE" podał, że pogrzeb Urbana odbędzie się 11 października o godz. 13 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Ma spocząć w mogile, w której pochowani są jego rodzice.
- To są dwa groby obok siebie, proste płyty. Jakaś boczna, nierzucająca się w oczy alejka. To nie jest Aleja Zasłużonych, ale Cmentarz Wojskowy. Tam rodzina ma wykupione miejsce - wyjaśnił Kuchanny w rozmowie z Wirtualną Polską.
Pogrzeb Jerzego Urbana. Gdzie zostanie pochowany?
"Przypominamy, że Cmentarz Wojskowy na Powązkach jest zarządzany przez Prezydenta m. st. Warszawy, który wydaje decyzje o pochówkach. Jerzy Urban nie będzie pochowany według wojskowego ceremoniału" - poinformowało później na Twitterze Ministerstwo Obrony Narodowej.
Z kolei warszawski ratusz w odpowiedzi na pytanie "Dziennika Bałtyckiego" poinformował, że "Na Powązkach Wojskowych znajduje się grób rodzinny zmarłego. Ratusz nie ma nic do powiedzenia w sprawie pochówków w grobach rodzinnych".
Kim był Jerzy Urban?
Jerzy Urban urodził się 3 sierpnia 1933 r. w Łodzi w rodzinie o korzeniach żydowskich, od pokoleń zasymilowanej. Jeszcze przed ukończeniem szkoły średniej związał się z tygodnikiem "Nowa Wieś". W 1951 r. rozpoczął studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim, których jednak nie ukończył.
W 1955 r. przeniósł się z "Nowej Wsi" do redakcji "Po prostu", gdzie pracował do 1957 r. W latach 1957-61 oraz 1964-69 objęty zakazem druku, publikował pod pseudonimami (m.in. Jan Rem, Jerzy Kibic). Od 1961 do 1981 r. kierował działem krajowym w tygodniku "Polityka". W sierpniu 1981 r. został rzecznikiem prasowym za gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Funkcję tę pełnił w kolejnych gabinetach do 1989 r.
Od 1986 r. wspólnie ze Stanisławem Cioskiem i z szefem wywiadu MSW gen. Władysławem Pożogą opracowywał dla gen. Jaruzelskiego analizy polityczne i propozycje działań. Został członkiem powołanego przez Biuro Polityczne sztabu, mającego nadzorować przygotowania do Okrągłego Stołu i jego przebieg.
W trakcie obrad Okrągłego Stołu pełnił funkcję rzecznika prasowego strony koalicyjno-rządowej. Uczestniczył również w obradach podstolika ds. środków masowego przekazu. W roku 1989 (od kwietnia do września) był przewodniczącym Komitetu ds. Radia i Telewizji, następnie do maja 1990 r. dyrektorem i redaktorem naczelnym Krajowej Agencji Robotniczej. W roku 1990 wstąpił do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. Wcześniej pozostawał bezpartyjny. Od jesieni 1990 r. był wydawcą i redaktorem naczelnym tygodnika "NIE".
