Forma dzieła Hanny Krall
"Zdążyć przed Panem Bogiem" to zapis rozmowy z Markiem Edelmanem, wybitnym lekarzem oraz jednym z przywódców powstania w warszawskim getcie. Jego relacja z tych tragicznych dni jest zwięzła, sceptyczna wobec legendy heroizującej samą walkę powstańczą. Wyłania on z pamięci i przekazuje, jako największą wartość, bohaterstwo postaw i aktów ludzkiej solidarności.
Hanna Krall wypracowała swoisty typ reportażu, krótkiej relacji, której wyrazistość wynika z odpowiedniej konstrukcji wypowiedzi bohatera oraz prawie zupełnego braku komentarza odautorskiego.
Wywiad jest dominatą formalną utworu pisarki. W rozmowie brakuje tonu oficjalnego, czasem Marek Edelman zwraca się do reporterki: "moje dziecko".
Kompozycja dzieła jest zazwyczaj chronologiczna, do pewnych wątków jednak pisarka wraca wielokrotnie, wprowadzone są również dygresje.
Hanna Krall podkreśla współautorstwo tekstu: "nasza opowieść". Wprowadzenie mowy pozornie zależnej pozwala czytelnikowi domyślić się, że relacja jest sprawozdaniem z bezpośrednich wypowiedzi bohaterów.
Nazwiska i pseudonimy, cytaty z rozpraw naukowych, dane liczbowe i dokładne daty tworzą bogactwo faktograficzne.
Forma utworu jest odpowiednia do zagadnień, które prezentuje. Są więc obecne: reportaż (dominuje w dziele), opowieść dokumentalna, wywiad.
