Cmentarz znajduje się kilkaset metrów od Starego Rynku. Jest malowniczo położony na wzgórzach okalających poznańska Cytadelę, a bogaty drzewostan powoduje, że na pierwszy rzut oka wygląda jak park. Jest najstarszym z poznańskich cmentarzy; powstał w 1810 r., jako cmentarz parafii farnej. Nekropolia ozdobiona jest dwoma dziełami rzeźbiarskimi: barokową figurą Matki Boskiej przeniesioną tam w 1829 roku z innego poznańskiego cmentarza oraz wykonanym przez Władysława Marcinkowskiego w 1889 roku w Paryżu pomnika nagrobnego Anieli z Liszkowskich Dembińskiej. Rangę cmentarza zasłużonych nekropolia uzyskała w 1948 r. Najstarsze z nagrobków pochodzą z 1813 i 1815 r. Cmentarz jest miejscem spoczynku zasłużonych obywateli Poznania i Wielkopolski - weteranów wojen napoleońskich i powstań narodowych, społeczników, ludzi nauki i kultury. Ostatnim z wielkich polityków spoczywających na tym cmentarzy jest premier Stanisław Mikołajczyk, którego prochy sprowadzono do Poznania i złożono przy alei głównej nekropolii. Znajdują się tu również groby prezydentów dawnego Poznania, organicznika Hipolita Cegielskiego (symboliczny), pierwszego dowódcy powstania wielkopolskiego gen. Stanisława Taczaka (1874-1960) czy byłego senatora Janusza Ziółkowskiego. W 1994 r. na cmentarzu Polskie Towarzystwo Tatrzańskie ustawiło kamień poświęcony "Wielkopolanom, którzy nie wrócili z gór". Obecnie na cmentarzu chowa się osoby zasłużone dla regionu. Decyzje w tej sprawie podejmują wspólnie prezydent Poznania, wojewoda Wielkopolski, Marszałek Województwa i Arcybiskup Poznański. Każdego roku kwestę na remont nagrobków na cmentarzu organizują przewodnicy z poznańskiego koła przewodników PTTK