20 mln zł na Świątynię Opatrzności
Posłowie zdecydowali o zapisaniu w budżecie na 2006 rok 20 mln zł na dofinansowanie budowy Świątyni Opatrzności Bożej.
Przeciwni wsparciu budowy świątyni byli posłowie SLD, który argumentował, że polskie prawo nie pozwala na finansowanie przez państwo obiektów sakralnych. Ale PiS twierdzi, że pieniądze przeznaczone są de facto nie na świątynię, ale na muzeum, które ma w niej powstać. A kulturę wolno państwu wspierać.
PO podnosiła z kolei, że pieniądze na świątynię częściowo zabrano uniwersytetowi im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Ostatecznie jednak za dofinansowaniem świątyni było 296 posłów, przeciwko 118, a 17 wstrzymało.
Członek zarządu fundacji budowy tej świątyni ks. Bohdan Leszczewicz powiedział zaraz po głosowaniu, że przyjmuje tę decyzję Sejmu z zadowoleniem. Zaznaczył, że fundusze te zostaną najprawdopodobniej przeznaczone na część muzealną, która będzie znajdować się wewnątrz świątyni.
Według ks. Leszczewicza - jeśli uda się zgromadzić wystarczające środki finansowe na budowę świątyni (jej koszt ma wynieść w sumie 100-110 mln zł) - to w stanie surowym powinna ona stanąć pod koniec 2008 roku.
Decyzję o wzniesieniu w Warszawie "Świątyni Świętej Bożej Opatrzności" podjął Sejm Wielki w 1791 r., dwa dni po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja. Miała ona stanowić wotum narodu za wyzwolenie się spod wpływów obcych mocarstw, czego wyrazem była Konstytucja 3 Maja. 2 maja 1792 r. nastąpił akt wmurowania kamienia węgielnego pod świątynię. Jednak w konsekwencji trzeciego rozbioru Polski do wzniesienia jej nie doszło.
Druga próba podjęta w latach międzywojennych również nie została zrealizowana - przeszkodził temu wybuch II wojny światowej.
Kolejną inicjatywę, by w stolicy niepodległej Polski na Polach Wilanowskich stanęła świątynia Opatrzności Bożej jako wyraz wdzięczności narodu wobec Boga za dar wolności podjął w drugiej połowie lat 90. prymas Polski kard. Józef Glemp. Inicjatywa ta została wsparta przez Sejm.
23 października 1998 roku Sejm podjął uchwałę, że wzniesienie tej świątyni będzie symbolem wdzięczności narodu za odzyskanie wolności 1989 roku, 20 lat pontyfikatu Jana Pawła II oraz dwa tysiące lat chrześcijaństwa.
