Unia Pracy - historia powstania
Unia Pracy
powstała 7 czerwca 1992 r. jako alternatywa dla postkomunistycznej lewicy i centroprawicowych ugrupowań kształtujących nowy system polityczny w
Polsce. Wśród założycieli znaleźli się działacze z różnych środowisk lewicowych, w tym
byli opozycjoniści z czasów PRL oraz osoby związane z
NSZZ "Solidarność".
Jednym z najważniejszych współtwórców i pierwszym przewodniczącym partii był ekonomista i polityk
Ryszard Bugaj, dawny działacz "Solidarności" oraz
poseł na Sejm kontraktowy I oraz II kadencji (1989-1997).
W latach 1993-2001 Unia Pracy współtworzyła rządy koalicyjne z Sojuszem Lewicy Demokratycznej (SLD), a jej członkowie obejmowali ważne stanowiska ministerialne. W latach 2001-2005 partia ponownie współtworzyła rząd, początkowo w koalicji z SLD i Polskim Stronnictwem Ludowym, a od 2003 r. w mniejszościowym rządzie z SLD, do którego w 2004 r. dołączyła także Socjaldemokracja Polska.
Unia Pracy współpracowała z ugrupowaniami lewicowymi i
miała swoich przedstawicieli w Sejmie oraz rządach koalicyjnych. Wicepremierami z ramienia partii byli
Marek Pol (2001-2004) i
Izabela Jaruga-Nowacka (2004-2005).
Unia Pracy - poglądy
Partia stawia sobie za cel reprezentację interesów środowisk pracowniczych. Opowiada się za wolnością, demokracją, społeczną sprawiedliwością, równością szans, efektywnością ekonomiczną, ludzką solidarnością, obywatelską samorządnością, tolerancją oraz poszanowaniem praw mniejszości, zwłaszcza narodowych.
Unia Pracy postuluje również rozdział Kościoła od państwa oraz promuje tolerancję religijną i światopoglądową. Jako część koalicji lewicowej opowiada się za liberalizacją prawa aborcyjnego, dążąc do zapewnienia kobietom pełni praw reprodukcyjnych i dostępu do legalnej oraz bezpiecznej aborcji.
Unia Pracy - przewodniczący
Unia Pracy - członkowie
Do członków Unii Pracy należeli: Zbigniew Bujak, działacz opozycji demokratycznej w PRL i współzałożyciel partii oraz Wiesława Ziółkowska, polityk wywodząca się z reformatorskiego skrzydła PZPR, która również miała istotny udział w tworzeniu UP.
Związani z partią byli także: Jan Orkisz, działacz lewicowy i
Ewa Kralkowska, lekarka i polityk. Do grona członków UP należeli również Andrzej Puzio, aktywny działacz społeczny i polityczny, oraz
Adam Gierek, polityk i naukowiec, syn
Edwarda Gierka. Istotną rolę w partii odegrali także
Marek Balicki, lekarz i polityk oraz
Andrzej Aumiller, polityk i inżynier, związany z Unią Pracy.