Antoni Macierewicz – młodość i wykształcenie
Antoni Macierewicz jest synem Zdzisława Macierewicza i Marii z domu Strączyńskiej. Jego ojciec to docent na Uniwersytecie Warszawskim, który w listopadzie 1949 r. popełnił samobójstwo po podpisaniu zobowiązania do współpracy z UB. Antoni Macierewicz po skończonej szkole podstawowej rozpoczyna naukę w XVII Liceum Ogólnokształcącego im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie. Stąd, w 1965 r., zostaje relegowany za odmowę potępienia na szkolnym apelu orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich.
Rok później rozpoczyna studia w Instytucie Historycznym na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Angażuje się w działalność opozycyjną. W lutym 1968 r. zbiera podpisy pod listem do Sejmu PRL przeciw zdjęciu ze sceny Teatru Narodowego „Dziadów” Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka. Bierze udział w strajkach studenckich w marcu 1968, za co zostaje tymczasowo aresztowany, a w związku z tym zawieszony w prawach studenta. Po wydarzeniach grudniowych i masakrze na Wybrzeżu w 1970 r. organizuje akcję pomocy polegającą na oddawaniu krwi dla ofiar.
Antoni Macierewicz – działalność polityczna
Po studiach wykłada historię Ameryki Łacińskiej na Uniwersytecie Warszawskim, a
z powodu działalności opozycyjnej zablokowana zostaje publikacja jego książki. Po pacyfikacjach robotników w 1976 r. organizuje akcję pomocy represjonowanym.
Zostaje jednym z założycieli Komitetu Obrony Robotników i blisko współpracuje z Jackiem Kuroniem i Adamem Michnikiem. W związku z działalnością opozycyjną był rozpracowywany i inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL, jest karany przez kolegia ds. wykroczeń i co najmniej 23 razy zatrzymywany. Był rozpracowywany w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania krypt. „Watra” dot. Jacka Kuronia.
Po wprowadzeniu stanu wojennego wchodzi w skład komitetu strajkowego w Stoczni Gdańskiej. Po pacyfikacji protestu zostaje internowany.
Macierewicz pod koniec lat 80. współpracuje z kontestującą politykę Lecha Wałęsy Grupą Roboczą Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. W wyborach parlamentarnych w 1991 zostaje wybrany na posła i w latach 1991–1992 pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych. Ogłasza tzw. listę Macierewicza, zawierającą nazwiska znanych polityków zarejestrowanych przez Służbę Bezpieczeństwa PRL jako jej tajni współpracownicy, co prowadzi do kryzysu politycznego.
W 2006 r. zostaje mianowany na stanowisko wiceministra obrony narodowej w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, a 20 lipca 2010 r. zostaje przewodniczącym zespołu parlamentarnego ds. wyjaśnienia przyczyn katastrofy rządowego samolotu w Smoleńsku. Jako przewodniczący tego zespołu wysuwa szereg teorii o tym, co doprowadziło do katastrofy w Smoleńsku. Macierewicz sugeruje, że katastrofa mogła być politycznym zabójstwem, a rozbicie się samolotu skutkiem zamachu. Zarówno polskie, jak i międzynarodowe dochodzenia nie znalazły żadnych dowodów potwierdzających tezy Macierewicza.
W listopadzie 2019 r. prezydent Andrzej Duda wyznacza go na marszałka seniora Sejmu IX kadencji.
Antoni Macierewicz – życie prywatne
Antoni Macierewicz jest żonaty z Hanną (ur. 1948), z którą ma córkę Aleksandrę. Ma dwójkę rodzeństwa – Barbarę i Wojciecha. Jest zadeklarowanym katolikiem.