Władysław Bartoszewski - więzień Auschwitz-Birkenau
We wrześniu 1940 roku został zatrzymany na Żoliborzu podczas łapanki, a następie był aresztowany i więziony w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (miał numer obozowy 4427).
Z obozu został zwolniony w kwietniu 1941 roku, prawdopodobnie dzięki działaniom Polskiego Czerwonego Krzyża.
Władysław Bartoszewski - pomoc Żydom
W latach 1942 - 1944 był współorganizatorem "Żegoty", podziemnej organizacji, której celem była pomoc Żydom w okupowanej Warszawie. Działał w tajnym katolickim Froncie Odrodzenia Polski. Publikował raporty o sytuacji Żydów mieszkających w okupowanej przez Niemców Polsce.
Władysław Bartoszewski pomagał w uzyskiwaniu sfałszowanych dokumentów dla Żydów oraz w znajdowaniu im pracy.
W 1963 roku za zasługi dla Żydów podczas II wojny światowej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Władysław Bartoszewski - działalność w podziemiu
Władysław Bartoszewski pracował w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej, współtworzył podziemną prasę.
W 1944 roku uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Za swoją działalność w czasie okupacji był osadzony w więzieniu w latach 1946-1948 oraz 1949-1954.
Władysław Bartoszewski - PRL i działalność opozycyjna
Od 1963 roku Władysław Bartoszewski był dziennikarzem Radia Wolna Europa.
W latach 70. ubiegłego stulecia Władysław Bartoszewski pomagał w ułaskawieniu skakanych członków organizacji "Ruch". W latach 1978-1981 należał do konspiracyjnego Polskiego Porozumienia Niepodległościowego.
W czasie sierpniowych strajków w 1980 roku był wśród naukowców, publicystów i literatów, którzy zaapelowali w liście do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami.
W czasie stanu wojennego przez kilka miesięcy był internowany w Areszcie Śledczym w Warszawie-Białołęce i w Jaworzu na poligonie drawskim.
Władysław Bartoszewski - kariera naukowa i zawodowa
Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku Władysław Bartoszewski zaczął pracować dla Polskiego Czerwonego Krzyża.
W latach 1973-1982 oraz 1984-1985 był wykładowcą historii najnowszej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 80. był profesorem wizytującym na niemieckich uniwersytetach.
Prof. Władysław Bartoszewski jest autorem około 40 książek historycznych, głównie z zakresu problematyki polsko-niemieckiej oraz polsko-żydowskiej. Jest autorem takich pozycji jak m.in. "Dni walczącej stolicy", "Powstanie Warszawskie", "O Żegocie relacja poufna sprzed pół wieku", "Ten jest z ojczyzny mojej", "Dziennik z internowania", "1859 dni Warszawy".
Władysław Bartoszewski - działalność polityczna
W latach 1990-1995 był ambasadorem RP w Austrii. W latach 1995 oraz 2000-2001 był Ministrem Spraw Zagranicznych.
Był senatorem w latach 1997-2001 (startował z listy
Unii Wolności). Pracował jako przewodniczący senackiej
Komisji Sprawa Zagranicznych oraz
Komisji Integracji Europejskiej. Przewodniczył inauguracyjnemu posiedzeniu Senatu jako
marszałek senior. W 2007 roku był przewodniczącym komitetu honorowego
Platformy Obywatelskiej.
Po wyborach parlamentarnych, w listopadzie 2007 roku
Władysław Bartoszewski został sekretarzem stanu w
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz pełnomocnikiem premiera Donalda Tuska do spraw dialogu międzynarodowego. Pełnił tę funkcję także w rządzie
Ewy Kopacz w latach 2014-2015.
Władysław Bartoszewski - odznaczenia
Za swoje wybitne zasługi Władysław Bartoszewski został odznaczony m.in. Orderem Orła Białego, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, papieskim Orderem św. Grzegorza Wielkiego, Wielkim Krzyżem Zakonu Rycerskiego i Szpitalnego św. Łazarza z Jerozolimy.
Władysław Bartoszewski był Honorowym Obywatelem Warszawy, Gdyni, Gdańska, Sopotu, Szczecina, Wrocławia, Dolnego Śląska oraz gminy Oświęcim i Państwa Izrael.
Władysław Bartoszewski - życie prywatne
Jego ojciec
Władysław Bartoszewski był jednym z dyrektorów
Narodowego Banku Polskiego, a matka - Beata Bartoszewska - pracowała jako urzędniczka miejska. Był dwukrotnie żonaty. W 1949 roku poślubił
Antoninę Mijal, polską lekarkę, uczestniczkę Powstania Warszawskiego. Miał z nią syna
Władysława Teofila Bartoszewskiego, który jest historykiem, politykiem, posłem
Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Drugą żoną Władysława Bartoszewskiego była Zofia Bartoszewska, którą poślubił w 1967 roku. Zofia Bartoszewska urodziła się 27 maja 1927 r. w Warszawie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Przez wiele lat współpracowała z Państwowym Instytutem Wydawniczym.
Prof. Władysław Bartoszewski zmarł 24 kwietnia 2015 roku w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA w Warszawie, trafił tam po zawale serca. Miał 93 lata. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.