Andrzej Garlicki (ur. 3 czerwca 1935) zajmował się historią najnowszą Polski. Studia na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956 roku. Był członkiem kolegium tygodnika "Kultura" (1963-81), wchodził również w skład redakcji "Przeglądu Historycznego". Od 1982 r. publikował w "Polityce" artykuły historyczne i publicystyczne. Przez wiele lat systematycznie pisał też w "Polityce" recenzje kulinarne. Był profesorem w Instytucie Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wykładał na uniwersytetach w Illinois (USA) od 1973 do 1974 i w Hokkaido (Japonia) od 1980 do 1981. Jego najważniejsze publikacje to: "Geneza legionów" (1964), "U źródeł obozu belwederskiego" (1978), "Przewrót majowy" (1979), "Od maja do Brześcia" (1981), "Od Brześcia do maja" (1986), "Józef Piłsudski 1867-1935" (1988), "Stalinizm" (1993), "Z tajnych archiwów"(1988), "Drugiej Rzeczypospolitej początki" (2002), "Rycerze Okrągłego Stołu" (2004), "Piękne lata trzydzieste" (2008). Był także redaktorem naukowym "Pocztu królów i książąt polskich" (1978) oraz "Dziejów Uniwersytetu Warszawskiego" (t. 2, 1915-1939, 1982). W wywiadzie udzielonym "Gazecie Wyborczej" w 2005 r. historyk przyznał się do współpracy z SB i zapewnił, że miała ona charakter incydentalny.