Jedną z interpretacji "Procesu" jest interpretacja egzystencjalna, według której Józef K. jest jednostką słabą, skazaną na niepowodzenie. Treścią powieści jest tajemnicza wędrówka bohatera wśród zakamarków jakiegoś biurokratycznego labiryntu w poszukiwaniu instancji, które mają go sądzić. Mężczyzna jest od samego początku "skazany", choć nigdy nie dowie się z jakiego powodu, i konsekwentnie zmierza do poddania się dziwnemu, owianemu tajemnicą wyrokowi. Bohater ten nie ma możliwości wpływania na swój los, którego nie rozumie. Jego egzystencja jest absurdalna, zupełnie pozbawiona sensu.
Inną interpretacją dzieła może być interpretacja religijna, w której mieści się pojęcie winy i kary. Józef K. zamierza dowieść prawdy. Buntuje się, szuka pomocy, pragnie udowodnić swoją niewinność. Nie może uniknąć procesu, więc próbuje nim odpowiednio pokierować. Nie popełnił żadnego przestępstwa, więc wierzy, iż ta absurdalna sytuacja wreszcie znajdzie swój finał. Ma nadzieję, że to tylko zły sen, koszmar, z którego szybko się obudzi. W religijnej interpretacji "Procesu" winą jest już samo istnienie bohatera.
Dzieło Franza Kafki ma charakter paraboliczny. Przedmiotem tytułowego procesu jest nieokreślona wina Józefa K, który zostaje wreszcie skazany na śmierć. Sam proces ma charakter absurdalny. Bohater nie ma pojęcia, kto go oskarża i z jakiego powodu to robi, właściwie nie ma żadnego wpływu na przebieg procesu. Odczuwa strach. Tematem dzieła jest proces jednostki, który ma wymiar uniwersalny, metaforyczny - życie każdego człowieka jest takim właśnie procesem.
Kolejną interpretacją dzieła może być interpretacja w aspekcie historycznych doświadczeń totalitaryzmu.
"Proces" powstawał w trakcie I wojny światowej i później. Systemy polityczne o charakterze totalitarnym miały się dopiero narodzić. Pojęcie zła ukrytego w mechanizmach ich działania, prawdopodobieństwo istnienia zagrożeń tego typu w różnym miejscu i czasie przylegają jednak do uniwersalnej wymowy utworu. Władza bardzo często wykorzystuje człowieka do osiągnięcia własnych celów. Manipuluje ludźmi, eliminuje niewygodne, bystre jednostki. Józef K. nie miał prawa (pozorna wolność) głoszenia własnych poglądów, podobnie jak ludzie w systemach totalitarnych. Ci, którzy nie ulegali psychologicznej obróbce zostawali pozbawieni życia lub skazani na pobyt w więzieniu.
"Proces" Franza Kafki jest dziełem wieloznacznym, nie poddaje się jednoznacznej interpretacji. Należy do literatury absurdu, świat w nim przedstawiony nie ma żadnych zasad, jest udziwniony i przerażający, stanowi jakby wizję z sennego koszmaru. Utwór ten ma wymowę uniwersalną, jest ostrzeżeniem przed podporządkowaniem się biurokracji, totalitaryzmowi.
