Ten grzyb nadal rośnie w polskich lasach. Jest smaczny, leczy stres i bezsenność
Oprac.: Andrzej Zasadni
Płomiennica zimowa to nadzieja polskich grzybiarzy na przedłużenie sezonu. Czas borowików i podgrzybków już się skończył, dlatego warto wybrać się do lasu w poszukiwaniu innych grzybów. Wśród tych swoimi niezwykłymi właściwościami zachwyca płomiennica zimowa. Nie dość, że świetnie radzi sobie z niskimi temperaturami, to ma prozdrowotne właściwości. A do tego jest smaczna. Gdzie rośnie płomiennica zimowa?
Spis treści:
Płomiennica zimowa: grzyb na niskie temperatury
Chociaż sezon grzybowy obfitujący w borowiki, maślaki i podgrzybki już się skończył, w polskich lasach warto wypatrywać płomiennicy zimowej. Jest pospolita, a ze względu na niezwykłe właściwości, grudzień to idealny czas na jej poszukiwania. Jak instruuje Karkonoski Park Narodowy, płomiennica zimowa jest odporna na zamarzanie.
Płomiennica zimowa ma cechy, które sprawiają, że choć jej komórki zamarzają, to znajdująca się w grzybie woda nie zamarza. Po ustąpieniu mrozów płomiennica zimowa znów staje się wilgotna i rośnie dalej. W polskim piśmiennictwie mykologicznym ma też takie nazwy jak kółkorodek aksamitnotrzonowy, monetka aksamitna czy zimówka aksamitna.
Płomiennica zimowa - właściwości
Płomiennica zimowa przykuwa uwagę błyszczącym żółtopomarańczowym, pomarańczowym lub żółtobrązowym kolorem. Podczas wilgoci grzyb robi się bardzo śliski. Młode owocniki są półkuliste, starsze są z kolei płaskie. Płomiennica zimowa osiąga średnicę od 1 do 7 cm. Blaszki grzyba najpierw są białawe, a później żółte.
CZYTAJ TAKŻE: Grzyby trujące a grzyby jadalne. Jak ich nie pomylić?
Miąższ płomiennicy zimowej jest elastyczny. Łykowaty w trzonie jest biały lub kremowy, cienki i nie zmienia zabarwienia po przekrojeniu. Płomiennica osiąga wysokość od 5 do 10 cm i grubość od 3 do 8 mm. Grzyb łatwo rozpoznać, bo nie posiada pierścienia. Często jest zakrzywiony, a poczynając od dołu, mniej lub bardziej, pokryty brązowym zamszem.
Gdzie rośnie płomiennica zimowa?
Płomiennica zimowa, rozprzestrzeniona na całej półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego, rośnie od października do grudnia. Jeżeli zima jest łagodna, grzybiarze znajdą ją także w marcu. Gdzie rośnie płomiennica zimowa? Ta pojawia się na pniakach i pniach drzew liściastych niemal zawsze kępami.
Płomiennica zimowa rośnie najobficiej na topolach i wierzbach. Grzyb pojawia się na martwych drzewach, ale także na żywych, nawet na wysokości kilku metrów nad ziemią. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, ale zbierać można ją także w parkach i ogrodach.
Lista drzew, na których pojawia się płomiennica zimowa, jest bardzo długa. Stwierdzono jej występowanie na takich gatunkach drzew i krzewów jak bez czarny, brzoza brodawkowata, buk, dereń świdwa, dąb, grab, głóg, jabłoń domowa czy jarząb pospolity. Płomiennica zimowa pojawia się na jesionie, kasztanowcu, lipie, morwie, olszy, orzechu włoskim i porzeczce.
Jak smakuje płomiennica zimowa? Właściwości zdrowotne
Płomiennica zimowa ma delikatny i przyjemny zapach oraz prawdziwie grzybowy smak. Zebrany nad rzeką grzyb może mieć nieco rybny zapach, który po suszeniu zanika. Płomiennica zimowa to grzyb jadalny. Świetnie nadaje się do marynowania, jednak w Polsce w okresie zimowym płomiennica zimowa wykorzystywana jest do zupy grzybowej.
Płomiennica zimowa ma prozdrowotne właściwości. Grzyb zawiera substancje wzmacniające system immunologiczny, a spożywanie płomiennicy pomaga w walce z chorobami cywilizacyjnymi jak stres i bezsenność.
Płomiennica zimowa zawiera polisacharydy, które wyizolowane z grzyba wykazują właściwości antyoksydacyjne, regulujące układ odpornościowy czy wykazujące działanie przeciwzapalne.
CZYTAJ TAKŻE: Staropolski trik z grzybami to hit! Będą idealne w smaku
Wspomniane polisacharydy mogą działać ochronnie na komórki wątroby. Co więcej, płomiennica zimowa może wykazywać działania przeciwnowotworowe. Badania na myszach wykazały, że takie działanie miało wyizolowane białko immunomodulujące.
Płomiennica zimowa: z czym łatwo pomylić?
Płomiennica zimowa może być mylona z hełmówką jadowitą. Ta rośnie na drewnie obumarłych drzew oraz na ściółce leśnej. Hełmówka jest dla człowieka potencjalnie śmiertelnie trująca. Głównie ze względu na obecność amanityny, tej samej, która występuje w niektórych muchomorach. Mimo to nie zanotowano przypadku śmiertelnego zatrucia hełmówką.
Aby uniknąć ewentualnych pomyłek, warto zapamiętać, że płomiennica zimowa ma ciemny trzon bez pierścienia. Z kolei potencjalnie groźna hełmówka jadowita posiada taki pierścień.
CZYTAJ TAKŻE:
