Czarni Republikanie

W tym roku aż 50 czarnoskórych kandydatów z ramienia Partii Republikańskiej startuje w wyborach na gubernatorów, senatorów i do Izby Reprezentantów. To, zdaniem Tary Wall z Republican National Comitee, historyczne wydarzenie, zarówno dla partii rządzącej, jak i Demokratów. - Kończy się dla naszych przeciwników czas, w którym mogli uznawać za pewnik poparcie czarnych wyborców - mówi Wall.

Tradycyjnie na Demokratów

Do tej pory dziewięciu na dziesięciu czarnych wyborców oddawało głos na Demokratów. Ma to odzwierciedlenie w Kongresie, gdzie spośród czarnych reprezentantów przytłaczająca większość należy właśnie do Partii Demokratycznej.

Przynajmniej częściowo wynika to z pewnych manipulacji przy określaniu granic okręgów wyborczych, które ustawiane są przez polityków w taki sposób, by zyskać odpowiedni elektorat. Kandydaci demokratyczni walczą o głosy w okręgach zdominowanych przez czarnych mieszkańców, ponieważ od lat wiadomo, że mogą liczyć na ich poparcie. Republikanie często w ogóle rezygnowali z wystawiania kandydatów w tych obwodach, nie chcąc tracić energii na - ich zdaniem - z góry przegraną walkę.

- Czarni wyborcy często nie mają możliwości zagłosowania na republikańskiego kandydata. I dlatego reprezentacja rasowa w Kongresie nie odzwierciedla poglądów większości czarnych obywateli, którzy są raczej konserwatywni, a wyznawane przez nich wartości pokrywają się z wartościami Republikanów - mówi Frances Rice z National Black Republican Association. Czarni Amerykanie są w większości religijni, sprzeciwiają się aborcji i nie popierają legalizacji małżeństw homoseksualnych. W przeciwieństwie do elektoratu demokratycznego bardzo ostrożnie podchodzą też do eksperymentów z klonowaniem komórek macierzystych.

Czarny Schwarzenegger

O ile jednak czarnych wyborców i Republikanów łączy konserwatywne podejście do zagadnień społecznych i religijnych, o tyle dzieli ich bariera, która nazywa się rasizm. Z objawami dyskryminacji zmagać się muszą nawet czarni kandydaci Partii Republikańskiej jak Michael Steele, zastępca gubernatora Maryland i kandydat do Senatu. Syn biednej praczki i gorący zwolennik Ronalda Reagana jest pierwszym w historii stanu czarnoskórym politykiem piastującym tak wysoki urząd. Jest też jednym z najbardziej znaczących republikańskich kandydatów.

Niechętnie patrzą na niego przeciwnicy z Partii Demokratycznej i czarni demokratyczni wyborcy. Niektórzy traktują go jak zdrajcę. W dniu, kiedy Steele ogłosił swoją kandydaturę, nowojorski blogger Steve Gilliard zamieścił na swojej mocno lewicowej stronie prześmiewcze zdjęcie kandydata jako szkaradnego grajka z podpisem: "Jestem prosty Sambo i kandyduję do Wielkiego Domu". Kiedy Steele kandydował w 2002 roku na gubernatora stanu, obrzucano go ciasteczkami Oreo (kakaowe markizy z białym nadzieniem). Na zewnątrz czarne w środku białe - to powszechnie rozpoznawany wśród Afroamerykanów symbol zdrady swojej rasy.

Szykany nie zniechęcają czarnych Republikanów. Lynn Swann, legenda futbolu, czterokrotny zwycięzca finału Super Bowl i wieloletni komentator sportowy w telewizji ABC rozpoczął niedawno swoją kampanię przed wyborami na gubernatora Pensylwanii.

Choć nie ma doświadczenia politycznego, jego szanse są wysokie. Podobnie jak Arnold Schwarzenegger w Kalifornii, tak i Swann w swojej kampanii może wykorzystać to, że jest gwiazdą. Również ze sportu do polityki przebija się były gracz ligi NFL 33-letni Scott Turner, reprezentant Kalifornii, który startuje do Kongresu z listy Republikanów. Tacy kandydaci mają szanse przeciągnąć na stronę Republikanów młodych czarnych wyborców, dla których są idolami.

Wyjście z getta

Czarni republikanie nie zamykają się w rasowym getcie, szykując się do kariery politycznej w okręgach zdominowanych przez biały elektorat. Melvin Everson i Willie Talton startują do Kongresu ze stanu Georgia, gdzie czarni wyborcy stanowią mniejszość mieszkańców. O stanowisko gubernatora Ohio ubiega się Kenneth Blackwell, znany jako jeden z najbardziej konserwatywnych Republikanów. Sam kandydat twierdzi, że poza głosami białych jest w stanie zdobyć poparcie 50 proc. czarnych wyborców.

Zdaniem Davida Bositisa, eksperta z Joint Center for Political and Economic Studies, instytucji zajmującej się wspieraniem nowo wybranych czarnych polityków, żeby przyciągnąć czarny elektorat, Republikanie nie muszą spełniać wszystkich postulatów Murzynów. Wystarczy, że będą wspierać ich kandydatury do pracy na wysokich stanowiskach, nie tylko w polityce, ale też w istotnych sektorach gospodarki.

Aleksandra Postoła, Nowy Jork