Język urzędowy w Bahrajnie to język arabski. Walutą oficjalną Bahrajnu jest dinar bahrajski (BHD).
Stolicą Bahrajnu jest Manama, która pozostaje centrum życia politycznego, gospodarczego i kulturalnego kraju. Państwo jest jednym z najmniejszych na świecie.
Kraj zamieszkuje około 1,8 miliona osób, z czego większość to obywatele Bahrajnu. Dużą część populacji stanowią pracownicy-imigranci.
Bahrajn słynie z dynamicznej gospodarki, bogatej historii i strategicznego położenia. Choć językiem urzędowym w Bahrajnie jest język arabski, to powszechnie używa się także języka angielskiego. Religią dominującą jest islam.
Bahrajn - położenie i klimat
Kraj zmaga się z niedoborem wody pitnej, dlatego stale musi inwestować w rozwój technologii odsalania wody morskiej.
Bahrajn - ustrój polityczny
Kraj jest monarchią. Na jej czele której stoi król Hamad ibn Isa Al Chalifa. W Bahrajnie działa dwuizbowy parlament.
Król w 2002 roku podjął reformy polityczne i wprowadził konstytucję, jednak nadal istnieją napięcia polityczne między rządzącymi sunnitami a szyicką większością w kraju, co bywa źródłem protestów i niepokojów.
Bahrajn - gospodarka krajowa
Bahrajn należy do najbogatszych państw na świecie. Gospodarka opiera się na wydobyciu ropy naftowej. Państwo jest także jednym z najważniejszych ośrodków finansowych w regionie. Sektor bankowy i ubezpieczeniowy odgrywają znaczącą rolę w rozwoju kraju.
Inne ważne sektory to: przemysł stoczniowy, aluminiowy oraz turystyka. Dzięki położeniu geograficznemu i doskonałej infrastrukturze Bahrajn jest ważnym węzłem handlowym i transportowym.
Bahrajn - historia
Wyspa, na której zbudowano Bahrajn,
była zamieszkiwana w starożytności przez Fenicjan i Persów. Kraj był wówczas ważnym centrum handlowym znanym z handlu perłami. Od XVI wieku państwo znajdowało się pod kontrolą
portugalską, a następnie perską.
Bahrajn w XVIII wieku znalazł się pod wpływem dynastii Al Chalifa, która rządzi krajem do dziś. W XIX wieku Bahrajn stał się protektoratem
brytyjskim,
a pełną niepodległość zyskał w 1971 roku.