Adam Glapiński

Adam Glapiński w 1968 roku ukończył Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, które ukończył w 1972 roku. Z tą uczelnią związał całą swoją działalność naukową — uzyskał doktorat i habilitację. W 2013 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych z rąk prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.

 

W 1972 roku odbył staż w Banque de France w Paryżu.

Dwa lata po zakończeniu studiów Adam Glapiński rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki na SGPiS (od 1991 roku — Szkole Głównej Handlowej). Na uczelni doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego. Otrzymał również funkcję kierownika Zakładu Ekonomii Politycznej i Historii Myśli Ekonomicznej. Oprócz pracy na SGH był również wykładowcą takich uniwersytetów jak m.in. University of Missouri, University of Kansas czy Inter-University Centre of Postgraduate Studies w Dubrovniku. W latach 1978-1983 był wykładowcą Polskiej Akademii Nauk.

 

Działalność polityczną rozpoczął w latach 80. XX wieku, gdy był członkiem podziemnej „Solidarności”, a w trakcie stanu wojennego pełnił funkcję współprzewodniczącego struktur związkowych na uczelni. W 1989 roku został członkiem Komitetu Obywatelskiego w Warszawie, a rok później był w gronie osób zakładających Porozumienie Centrum i oddział Kongresu Liberalno-Demokratycznego w Warszawie.

 

W rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego otrzymał stanowisko ministra budownictwa i gospodarki przestrzennej (1991), natomiast w rządzie Jana Olszewskiego (1991-1992) pełnił funkcję ministra ds. współpracy gospodarczej z zagranicą.

 

W 1997 z powodzeniem ubiegał się o mandat senatora IV kadencji. W wyborach startował w województwie tarnowskim z ramienia Ruchu Odbudowy Polski, w okresie pełnienia funkcji zmienił partię i przystąpił Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (ZChN).

W latach 90. XX wieku i na początku XXI wieku zasiadał w radach nadzorczych wielu spółek (KGHM Polska Miedź czy Banku Rozwoju Eksportu). W latach 2009-2010 był doradcom ekonomicznym prezydenta Lecha Kaczyńskiego. 16 lutego 2010 roku został powołany na 6-letnią kadencję jako członek Rady Polityki Pieniężnej.

 

29 lutego 2016 r. został powołany na członka Zarządu NBP. 10 czerwca 2016 roku Sejm poparł jego kandydaturę na stanowisko prezesa Narodowego Banku Polskiego. 12 maja 2022 r. został wybrany na drugą kadencję.

Premier Donald Tusk powiedział 19 marca 2024 r., że "Wniosek o Trybunał Stanu dla Adama Glapińskiego jest przygotowany i gotowy". Szef rządu dodał, że dokument "Zostanie złożony w najbliższych dniach".

Złożenie wniosku o postawienie prezesa Narodowego Banku Polskiego Adama Glapińskiego było jednym z elementów programu "100 konkretów na 100 dni", który został ogłoszony przez Koalicję Obywatelską przed wyborami parlamentarnymi w 2023 r.

Postawienie prezesa NBP Adama Glapińskiego przez Trybunałem Stanu, a tym samym zawieszenie go w czynnościach, to naruszenie niezależności banku centralnego i podważenie zaufania do stabilności systemu finansowego - stwierdziła Rada Polityki Pieniężnej w stanowisku opublikowanym na początku marca 2024 r. Dokument podpisało 6 członków spośród 9-osobowego składu Rady Polityki Pieniężnej.

Adam Glapiński jest w związku małżeńskim z Katarzyną.