Klasyczna wersja opery śpiewana jest po włosku, z towarzyszeniem klawesynu, a uwspółcześniona po polsku z zabawnym tekstem Bożeny Ptak w jazzowo-bluesowych aranżacjach Andrzeja Nanowskiego. Reżyserem obu spektakli jest Dorota Kolak. W "La serva padrona" występują: Anna Fabrello, Piotr Lempa, Leszek Kruk a w "Vademecum młodej sekretarki"- Jagna Jędrzyńska, Piotr Lempa i Filip Michalak. W operze buffo kierownictwo muzyczne objęła Olga Niecziporenko. Scenografię wykonali Łucja i Bruno Sobczakowie. W farsie operowej kierownictwo muzyczne powierzono Andrzejowi Nanowskiemu, a scenografię Dorocie Roqueplo. W XVIII-wiecznych teatrach operowych spektakle trwały nawet 5-6 godzin, a akty przeplatano króciutkimi przerywnikami - intermezzami. Tak powstała opera komiczna - opera buffo, której bohaterami byli prości ludzie, często obdarzeni cechami postaci z komedii dell'arte. Dzieła te cechowała prostota treści i muzyki oraz kameralny skład wykonawców - 2-3 solistów. Takim intermezzem jest także "La serva padrona", którą pokazano po raz pierwszy w Neapolu, w roku 1733, w przerwach poważnej opery tego samego kompozytora - Pergolesiego - "Il prigionier superbo". Z czasem zyskała niezwykłą popularność i stała się wzorcem włoskiej opery komicznej. Siłą "La serva padrona" było to, że ośmieszała feudalne stosunki między służącą a jej panem. Dorota Kolak przeniosła akcję do współczesnych nam czasów, czyniąc jej bohaterami sekretarkę i jej szefa. BB