William Szekspir - nota biograficzna

Twórca to najstarszy z ośmiorga dzieci Johna i Mary Szekspirów. Uczył się w szkole miejskiej (gimnazjum humanistyczne) łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. To jedyne wykształcenie, jakie zdobył William Szekspir.

W 1582 roku poślubił Annę Hathaway, z którą miał troje dzieci. Pięć lat później (lata 1574 - 1588 są okresem pełnym niejasności w biografii twórcy) Szekspir swą rodzinę porzucił. Zamieszkał w Londynie, rozpoczął pracę w teatrze, prowadził działalność gospodarczą, a swoich najbliższych odwiedzał bardzo rzadko. Biografowie twierdzą jednak, iż w tym czasie dramatopisarz dbał o rodzinę, pomagał ojcu w spłacaniu długów oraz w zdobyciu tytułu szlacheckiego.

Pierwsze sukcesy Szekspira zostały na krótko przerwane przez zarazę (lata 1592 - 1594), która spowodowała, iż musiał on opuścić Londyn. Pisał w tym czasie poematy oraz liczne sonety.

W roku 1594 twórca powrócił do stolicy i związał się z zespołem o nazwie Słudzy Lorda Szambelana. 26 i 27 grudnia tego samego roku wystąpił w swej sztuce przed królową Elżbietą, co było dla niego ogromnym wyróżnieniem.

W 1596 roku zmarł jedyny syn Szekspira, nie wpłynęło to jednak na sukcesy twórcy. Dwa lata później stał się on udziałowcem nowej sceny wzniesionej przez jego zespół. Był to teatr "Pod Kulą Ziemską", gdzie miały miejsce wielkie inscenizacje sztuk dramatopisarza.

W roku 1603 rozpoczął panowanie król Jakub I, wielbiciel teatru. Zespół Lorda Szambelana uzyskał tytuł Sług Jego Królewskiej Mości.

W 1610 roku William Szekspir wrócił na stałe do rodzinnego miasta. Trzy lata później w Londynie doszło do dramatycznych wydarzeń - spłonął "The Globe", którego dramatopisarz był współautorem. W następnym roku jednak wzniesiono nowy gmach.

William Szekspir pozostawił testament, w którym nie wspomniał w ogóle o swych utworach. Niektórzy podejrzewali, iż nie był on ich autorem. Zwolennicy tego twierdzenia sądzą do dziś dnia, iż ów dzieła wyszły tak naprawdę spod pióra filozofa Bacona lub wybitnego dramaturga Marlowe'a. Brak dowodów potwierdzających tę hipotezę nakazuje przyjęcie tradycyjnego stanowiska i traktowania Szekspira jako wspaniałego dramatopisarza, autora między innymi "Makbeta" i "Hamleta".

Do najwybitniejszych dzieł twórcy należą: "Henryk VI", "Ryszard III", "Ryszard II", "Henryk IV", "Król Jan", "Henryk V", "Henryk VIII" (kroniki historyczne); "Komedia omyłek", "Poskromienie złośnicy", "Dwaj panowie z Werony", "Sen nocy letniej", "Kupiec wenecki", "Jak wam się podoba", "Miarka za miarkę", "Zimowa opowieść" (komedie); "Titus Andronicus", "Romeo i Julia", "Juliusz Cezar", "Hamlet", "Otello", "Król Lear", "Makbet", "Tymon Ateńczyk", "Antoniusz i Kleopatra" (tragedie); "Perykles" i "Cymbelin" (tragikomedie); "Burza" (tzw. komedia fantastyczna); "Wenus i Adonis", "Lukrecja" (poematy).

William Szekspir był prekursorem angielskiego preromantyzmu. Stworzył on nowy typ dramatu i nowy teatr. Nie trzymał się przepisów klasycznej poetyki, a teatr swój uczynił teatrem plebejskim, w ten sposób zerwał z tradycją dworskiej kultury francuskiej. Utwory Szekspira reprezentują tzw. dramat elżbietański, który lekceważy zasadę trzech jedności, miesza kategorie estetyczne typowe dla poszczególnych gatunków scenicznych, wprowadza niski styl.