Szóste odroczenie sprawy "Grudnia '70"

Powodem kolejnego odroczenia była nieobecność w sądzie dwóch oskarżonych. Władysław Łomot trafił do szpitala. Co ciekawe - okulistycznego. Edward Łańcucki, z "powodów kardiologicznych", został w domu. Sąd Okręgowy w Warszawie zarządził przerwę, podczas której ustalił, że nie można dziś szczegółowo określić stanu zdrowia nieobecnych.

Zwrócił się także do szpitala, w którym jest Łomot, o szczegółowe dane. Absencja oskarżonych i kolejne wnioski obrony od kilku lat uniemożliwiają rozpoczęcie procesu. Za pierwszym razem proces nie zaczął się, bo obrona zażądała zwrotu sprawy prokuraturze; potem sąd oddalił ten wniosek. Wobec tego ówcześni adwokaci Jaruzelskiego, Kazimierz Łojewski i Witold Rozwens, zrezygnowali z jego obrony.

Za trzecim razem powodem odroczenia sprawy była nieobecność jednego z oskarżonych. Gdy zaś sąd - na wniosek Jaruzelskiego - przyznał mu nowych adwokatów z urzędu, poprosili oni w czerwcu sąd o odroczenie, tłumacząc to tym, że nie zapoznali się jeszcze z aktami sprawy. W środę było już naprawdę blisko do rozpoczęcia sprawy. Po kilku godzinach dyskusji nad nowym wnioskiem obrony o zwrot sprawy trzech oskarżonych do śledztwa, sąd oddalił go. Gdy sąd zamierzał już oddać głos prokuratorowi, by ten odczytał akt oskarżenia, obrona Jaruzelskiego przypomniała, że może on być sądzony tylko cztery godziny dziennie, a właśnie mija piąta godzina. Sprawę znów odroczono.

Oskarżeni to: 78-letni dziś gen. Jaruzelski (ówczesny szef MON), Stanisław Kociołek (ówczesny wicepremier), gen. Tadeusz Tuczapski (wiceszef MON) oraz dowódcy jednostek wojska tłumiących protesty. Żaden z oskarżonych nie przyznaje się do winy. Wszystkim grozi dożywocie. Według oficjalnych danych, w grudniu 1970 r., podczas tłumienia przez milicję i wojsko na Wybrzeżu robotniczych protestów przeciw drastycznym podwyżkom cen, zginęły co najmniej 44 osoby. Decyzję o użyciu broni wydał nieżyjący już szef PZPR Władysław Gomułka. W PRL nikogo nie pociągnięto za to do odpowiedzialności.