Odeszli 2022/2023. Znane osoby, które żegnaliśmy w ostatnim roku

emptyLike
Lubię to
Lubię to
like
0
Super
relevant
0
Hahaha
haha
0
Szok
shock
0
Smutny
sad
0
Zły
angry
0
Lubię to
like
Super
relevant
2,4 tys.
Udostępnij

Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to szczególny czas, kiedy wspominamy tych, których już z nami nie ma. W minionych 12 miesiącach odeszło od nas wielu cenionych aktorów, polityków, sportowców, muzyków, dziennikarzy. Pamiętamy.

Zmarli 2022/2023
Zmarli 2022/2023INTERIA.PL

Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to okres pamięci i pożegnania ze zmarłymi. Przez ostatnie miesiące odeszło od nas wiele znanych osobistości. Byli to m.in.: Benedykt XVI, Jerzy Połomski, Jan Nowicki, Mirosław Hermaszewski, Pele, Lisa Marie Presley, Kacper Tekieli, Tina Turner, Silvio BerlusconiSinead O'Connor, Paco Rabanne, Gina LollobrigidaRaquel Welch, Matthew Perry i wielu innych.

W poniższej galerii wspominamy tych, których pożegnaliśmy:

Wszystkich Świętych 2023. Kogo żegnaliśmy w minionym roku?

W minionych 12 miesiącach odeszły ważne postacie ze świata polityki, kultury, nauki, dyplomacji, mediów, sportu. Pamiętamy...

Matthew Perry (1969-2023). Urodził się 19 sierpnia 1969 roku w Williamstown w stanie Massachusetts. Wychowywał się w Kanadzie i spędził tam wiele lat swojego dzieciństwa, zanim przeniósł się do Los Angeles. W "Mieście Aniołów" zainteresował się aktorstwem. Zaczynał od występów w szkolnych przedstawieniach i bardzo szybko został dostrzeżony przez producentów. Po raz pierwszy pojawił się w telewizji w 1987 roku w serialu "Second Chance". W 1993 roku poszedł na przesłuchania do serialu "Six of One", znanego później jako "Przyjaciele" i wygrał casting do roli Chandlera Binga. W jednego z sześciorga przyjaciół wcielał się do 2004 roku, zyskując w międzyczasie światową sławę i ogromne grono fanów. Perry, dzięki sukcesowi "Przyjaciół", otworzył sobie drogę również do wielkiego ekranu. Mogliśmy go oglądać m.in. w takich filmach jak: "Polubić czy poślubić", "Troje do tanga" czy "Jak ugryźć 10 milionów". Gwiazdor otwarcie mówił o swoim wieloletnim uzależnieniu od narkotyków i alkoholu, ale w ostatnich latach wyszedł na prostą i zaczął pomagać innym ludziom zmagającym się z uzależnieniem. Matthew Perry w sobotę 28 października został znaleziony martwy w wannie w swoim domu w Los Angeles. Przyczyna zgonu aktora nie jest jeszcze znana. Według amerykańskich mediów na miejscu śmierci nie znaleziono narkotyków. Perry zmarł w wieku 54 lat. Chris Weeks / ContributorGetty Images
Wanda Półtawska (1921-2023). Lekarka, działaczka antyaborcyjna i przyjaciółka Jana Pawła II. Odznaczona Orderem Orła Białego - w uznaniu zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej. Po wybuchu II wojny światowej, wraz z innymi harcerkami działała w konspiracji. Została aresztowana przez gestapo w 1941 roku, po czym trafiła do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Tam stała stała się ofiarą eksperymentów. Na krótko przed końcem wojny Półtawska została przewieziona do obozu w Neustadt-Glewe (podobóz Ravensbrück), gdzie przebywała do 7 maja 1945 roku. W 1951 roku Półtawska ukończyła medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim i zdobyła doktorat z psychiatrii. Od 1952 do 1969 roku była adiunktem w Klinice Psychiatrycznej Akademii Medycznej w Krakowie. W lutym 1966 roku badała Karola Kota, mordercę znanego jako "Wampir z Krakowa". Mężczyzna nie był jeszcze wówczas w ścisłym kręgu podejrzanych. Lekarka prowadziła także badania tzw. dzieci oświęcimskich - ludzi, którzy w bardzo młodym wieku trafili do obozów koncentracyjnych. Uczestniczyła również w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. W 1967 roku zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Jako profesor, kierowała nim przez 33 lata. Przez 10 lat Półtawska była także radną Krakowa. W 2010 roku podpisała list otwarty do rządu RP i prezydenta przeciwko organizacji w Warszawie parady Europride. Wandzie Półtawskiej nowo wybrany papież Jan Paweł II zlecił uporządkowanie swoich prywatnych papierów. Z czasem zaczęła odgrywać coraz większą rolę w Kościele krakowskim, stopniowo zwiększała się też rola, jaką odgrywała w Watykanie jako osoba, która ma bezpośredni dostęp do Jana Pawła II i nie boi się interweniować. Lekarka korespondowała z papieżem aż do jego śmierci. Listy stanowiły materiał dowodowy w procesie beatyfikacyjnym. Jako bliska przyjaciółka Wojtyły, była obecna przy jego śmierci. Zmarła 25 października 2023 roku. Miała 102 lata.Wojtek Laski/East NewsEast News
Wojciech Korda (1944-2023). Muzyk, wokalista i gitarzysta znany przede wszystkim z występów z zespołem Niebiesko-Czarni. Wojciech Korda w latach 1964-76 występował w bigbitowym zespole Niebiesko-Czarni , a później wraz z żoną Adą Rusowicz tworzyli duet Ada-Korda i Horda. W 1991 r. małżeństwo uczestniczyło w tragicznym w skutkach wypadku, w wyniku którego zginęła Ada Rusowicz. Korda został sam z dziećmi - Bartłomiejem i Anią Rusowicz, która dziś jest dobrze znaną wokalistką. Muzyk porzucił córkę. Od tej pory ich relacje były wrogie. Korda kilka lat temu doznał pierwszego udaru, kolejne dwa przeszedł w 2015 r. Doszło wówczas do częściowego niedowładu ciała. Rehabilitacje w Piaskach przyniosły wyraźną poprawę, jednak na początku marca 2017 r. muzyk ponownie trafił do szpitala. Badania wykazały, że miał czwarty udar. Wojciech Korda od dłuższego czasu z powodu chorób był przykuty do łóżka. Przeszedł co najmniej sześć udarów, które spowodowały upośledzenie stanu całego organizmu, w tym m.in. parkinsonizm poudarowy. Zmarł 21 października 2023 roku. Miał 79 lat. Leszek Kotarba/East NewsEast News
Sir Robert Charlton (1937-2023). Legenda angielskiego futbolu, były piłkarz m.in. Manchesteru United, w którym spędził większość kariery. 106-krotny reprezentant Anglii. W swoim CV ma mnóstwo sukcesów. Był jednym z najważniejszych członków drużyny, która w 1966 roku zdobyła tytuł mistrza świata. W tym samym roku Sir Bobby Charlton został laureatem prestiżowej nagrody indywidualnej dla zawodnika - Złotej Piłki. Sir Bobby Chartlon łącznie rozegrał aż 606 meczów w trykocie Manchesteru United. Dla "Czerwonych Diabłów" grał przez 17 lat, zdobywając między innymi trzy mistrzostwa Anglii. Był jednym ze szczęśliwców, którzy przeżyli katastrofę lotniczą z 1958 roku. Samolot z piłkarzami "Czerwonych Diabłów" na pokładzie rozbił się wówczas podczas próby startu. Śmierć poniosły 23 osoby, w tym ośmiu zawodników. W 1994 królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki. Bobby Charlton zmarł 21 października 2023 roku. Miał 86 lat. KAZUHIRO NOGI/AFPAFP
Suzanne Somers (1946-2023). Aktorka, producentka, scenarzystka i modelka. Gwiazda takich produkcji, jak: "Three’s Company", "Krok za krokiem" czy "Gruby i chudszy" Aktorską karierę Somers rozpoczęła pod koniec lat. 60 XX wieku, kiedy mogliśmy ją oglądać w epizodach w "Bullicie" ze Steve'em McQueenem i "Amerykańskim graffiti" George'a Lucasa, jednak prawdziwą popularność przyniosła jej dopiero jedna z głównych ról w serialu "Three’s Company", inspirowanym brytyjskim sitcomem "Man About the House". Somers sportretowała w nim Chrissy Snow, będącą stereotypowym przykładem "głupiej blondynki", która wspólnie z najlepszą przyjaciółką i wspólnym kolegą wynajmuje tanie mieszkanie w Santa Monica. Po kilku latach w obsadzie serialu Somers zdecydowała się na karierę wokalną w Las Vegas. W latach 90. powróciła do telewizji w komediowym serialu “Step By Step". W 1998 roku Somers opublikowała autobiograficzną książkę "Keeping Secrets", która trzy lata później została zekranizowana przez telewizję ABC z główną rolą... Suzanne Somers. W XXI wieku zrezygnowała z aktorstwa na rzecz występów w telewizyjnych talk-shows. Była prowadzącą program "Candid Camera", była również twarzą autorskiego "The Suzanne Show" oraz internetowego programu "Breaking Through". W 2015 roku wystąpiła w amerykańskiej edycji "Tańca z Gwiazdami". Pod koniec lipca Somers ujawniła, że wykryto u niej nawrót choroby nowotworowej. Raka piersi zdiagnozowano u niej po raz pierwszy w 2000 roku. Zmarła 15 października 2023 roku. Miała 76 lat. Bravo / ContributorGetty Images
Stanisław Radwan (1939-2023). Reżyser, scenarzysta, kompozytor, przez lata związany z Piwnicą pod Baranami i Starym Teatrem, członek Polskiej Akademii Filmowej, legenda Krakowa. Artysta był mężem znakomitej aktorki filmowej i teatralnej Doroty Segdy. Stanisław Radwan był kompozytorem do wielu znakomitych polskich filmów, które przeszły do historii kina. Skomponował muzykę do takich produkcji, jak "Szyfry" w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa (1966), "Wesele" w reż. Andrzeja Wajdy (1972), "Blizna" w reż. Krzysztofa Kieślowskiego (1976), "Spis Cudzołożnic" w reż. Jerzego Stuhra czy "Rysa" w reż. Michała Rosa (2008), "Z biegiem lat, z biegiem dni" w reż. Andrzeja Wajdy (1980) . W czasie studiów był również kierownikiem muzycznym w krakowskim Teatrze Rozmaitości. Rok po ukończeniu szkoły odbył staż kompozytorski w zakresie muzyki elektronicznej u Pierre'a Schaeffera w Paryżu. Od 1974 do 1976 roku był kierownikiem muzycznym w Teatrze Ateneum w Warszawie a w 1977 roku związał się ze Starym Teatrem w Krakowie. W latach 1980-1990 był w nim dyrektorem naczelnym i artystycznym. Radwan ma również na swoim koncie kilka epizodów filmowych. Jako aktor grał najczęściej osoby związane z muzyką. Był m.in. pianistą grającym w restauracji w obrazie "Z biegiem lat, z biegiem dni...". Pianistą-sąsiadem głównego bohatera był również w filmie "Girl Guide", oficerem-muzykiem w "Opowieści o Józefie Szwejku i jego drodze na front", kompozytorem w "Łóżku Wierszynina" a dyrektorem filharmonii w "Nadziei". Od 2001 roku kompozytor był mężem Doroty Segdy - znakomitej aktorki filmowej i teatralnej, która jest dziś rektorem Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Gdy przed kilkoma laty Stanisław Radwan poważnie zachorował, żona artysty zrobiła wszystko, aby wrócił do zdrowia. W 2018 roku ukazała się w wydawnictwie "Znak" książka "Zagram ci to kiedyś. Stanisław Radwan w rozmowie z Jerzym Illgiem". Zmarł 14 października 2023 roku. Miał 84 lata. Damian Klamka/East NewsEast News
Louise Glück (1943-2023). Amerykańska poetka i eseistka, laureatka literackiej Nagrody Nobla w 2020 roku, a także Nagrody Pulitzera. Gdy noblowskie jury wyróżniło ją w 2020 roku - był to pierwszy Nobel dla amerykańskiej poezji od czasów nagrodzonego w 1948 roku T.S. Elliota - jego członkowie napisali, że jej "unikalny poetycki głos z surowym pięknem czyni indywidualną ludzką egzystencję czymś uniwersalnym". Otrzymała także poetycką Nagrodę Bollingena i jedną z najbardziej prestiżowych nagród literackich w USA - National Book Award. Glück wykładała na tak prestiżowych uczelniach, jak Uniwersytet Stanforda, czy Uniwersytet Bostoński. Jej prace, które stały się przedmiotem badań literackich, zebrane są w bibliotece na Uniwersytecie Yale. Wydała kilkanaście tomów poezji, eseje i krótką powieść "Marigold and Rose". "Wyższość poezji nad życiem polega na tym, że jeśli jest dostatecznie inteligentna, to przetrwa" - napisała kiedyś Glück. Zmarła 13 października 2023 roku. Miała 80 lat. Daniel Ebersole / Reuters / ForumAgencja FORUM
Maciej Trojanowski (1951-2023). Prezenter telewizyjny znany z takich programów jak "Nie do wiary" oraz "Strefa tajemnic". Od 1996 roku do 2007 roku prowadził program "Nie do wiary" emitowany na antenie stacji TVN. Później powrócił z programem w 2012 roku w TTV, jednak po roku produkcja się zakończyła. W 2008 roku Trojanowski związany był z telewizją Polsat, gdzie prowadził program "Strefa tajemnic" - produkcja zniknęła z anteny w 2009 roku. O jego śmierci poinformował w mediach społecznościowych przyjaciel Maciej Znajdek-Znaniewski. "Zjeździliśmy razem pół świata. Wspólnie przemierzyliśmy setki tysięcy kilometrów, spędziliśmy razem tysiące godzin w studiu i w terenie. Zrobiliśmy ponad 300 odcinków NDW. Słowem spędziliśmy razem kawał życia. Przyjdzie kiedyś czas, żeby to opisać. Dziś Strefa 11 okrywa się żałobą, bo choć kilkanaście miesięcy temu wróciliśmy do prac nad reaktywacją 'Nie do wiary' to słowa 'Witam w Strefie 11' już nie padną" - w takich słowach pożegnał Macieja Trojanowskiego. Prezenter zmarł 13 października 2023 roku. Miał 72 lata. BLAWICKI PIOTR/East NewsEast News
Burt Young (1940-2023). Aktor, odtwórca roli Pauliego w sześciu filmach z serii "Rocky". Był nominowany do Oscara za drugoplanową rolę w pierwszym filmie cyklu z 1976 roku. Grany przez Burta Younga Paulie Pennino to najlepszy przyjaciel Rocky'ego (Sylvester Stallone). W 2016 roku Young został uhonorowany nagrodą za całokształt twórczości na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym "Action on Film" w Long Beach. Komentując wówczas przyznane przyjacielowi wyróżnienie, Stallone podkreślił, że bardzo go podziwia. - Miałem niewiarygodne szczęście, że poznałem Burta Younga. On jest anomalią, niewiarygodnie silnym, odważnym, inteligentnym, wnikliwym facetem. To prawdziwy człowiek renesansu - powiedział wtedy gwiazdor. Burt Young był wybitnym aktorem charakterystycznym, którego ekranowa energia sprawiała, że jego drugoplanowi bohaterowie zapadali w pamięć widowni. Tak było m.in w westernie Sergia Leone "Dawno temu w Ameryce", w którym Young zagrał postać Beda Buga Eddiego, czy w "Chinatown" Romana Polańskiego, gdzie oglądaliśmy go w roli rybaka pomagającemu bohaterowi Jacka Nicholsona. W filmografii Younga znajdują się także występy w: "Konwoju" Sama Peckinpaha, komediach "Powrót do szkoły" i "Mickey Niebieskie Oko" czy "Piekielnym Brooklynie" Uliego Edela. Young miał na koncie także szereg serialowych ról. Pojawiał się gościnnie m.in. w "Opowieściach z krypty", "Columbo", "Russian Doll" czy "Strażniku z Teksasu". Ma na koncie także pamiętne epizody w kultowej "Rodzinie Soprano" (jako ojciec Bobby'ego “Bacali" Baccalieriego, granego przez Steve'a Schirripę) czy serialu kryminalnym "Prawo i porządek". Zmarł 8 października 2023 roku. Miał 83 lata. Bobby Bank / ContributorGetty Images
Janusz Grudziński (1961-2023). Muzyk, wieloletni klawiszowiec zespołu Kult. Janusz "Gruda" Grudziński u boku Kazika występował w latach 1982-87, 1989-1998 i ponownie od 1999 r. Miał wkład w powstawanie takich utworów, jak "Arahja" (posłuchaj!) czy "Czarne słońca". W 2020 roku podjął decyzję o opuszczeniu zespołu. "Jasiu, życzymy Ci jak najlepiej, chociaż jest nam niezmiernie przykro z tego powodu. Łudziliśmy się, że może zmienisz swoją decyzję, ale niestety stwierdziłeś, że jest ona nieodwołalna. Dziękujemy Ci za dotychczasową współpracę" - napisali wtedy pozostali członkowie Kultu. Grudziński zajmował się także pisaniem muzyki filmowej (jego kompozycje można było usłyszeć m.in. w "Rodzinie Zastępczej"), na koncie miał również płytę z zespołami Orkiestra na zdrowie oraz Przyjaciele. Solowo, pod pseudonimem Xiążę Warszawski, w 2006 roku wydał album "Olśnienie". Zmarł 2 października 2023 roku. Miał 61 lat. Piętka MieszkoAKPA
Michael Gambon (1940-2023). Irlandzki aktor znany m.in. z roli Albusa Dumbledore'a z serii filmów o Harrym Potterze. Mimo iż był jedną z największych i najczęściej nagradzanych gwiazd brytyjskiej sceny teatralnej, to międzynarodową popularność Michael Gambon zdobył dopiero w wieku 64 lat. Od 2004 roku wcielał się w rolę dyrektora Hogwartu, co przyniosło mu światową sławę. W magicznej sadze zadebiutował w filmie "Harry Potter i Więzień Azkabanu", trzeciej w kolejności, a zagrał łącznie w sześciu odsłonach cyklu. Rolę Albusa Dumbledore'a "odziedziczył" po zmarłym w 2002 roku Richardzie Harrisie. Z kolei pięć lat temu wystąpił w polsko-brytyjskiej produkcji "Katyń - ostatni świadek", gdzie zagrał Franka Hamiltona, wydawcę gazety. W tym samym filmie wystąpili też m.in. Robert Więckiewicz oraz Piotr Stramowski. Zagrał w kilkudziesięciu filmach, z których najważniejsze to "Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek" (1989), "Skrzydła gołębicy" (1997), "Informator" (1999), "Jeździec bez głowy" (1999), "Gosford Park" (2001), "Niesamowita łaska" (2006), "Jak zostać królem" (2010), "Kwartet" (2012) oraz "Victoria i Abdul" (2017). Zmarł 27 września 2023 roku. Miał 82 lata. Chris Jackson / Staff Getty Images
Tadeusz Olszański (1929-2023). Wybitny dziennikarz sportowy, sprawozdawca z sześciu igrzysk olimpijskich, posiadający nagrodę UNESCO. Przez wiele lat kierował działem sportowym "Sztandaru Młodych", był zastępcą redaktora naczelnego "Sportowca", zastępcą redaktora naczelnego redakcji sportowej TVP, kierował także działem olimpijskim wydawnictwa Krajowej Agencji Wydawniczej. Relacje Olszańskiego z igrzysk były pełne niezwykle interesujących informacji opisujących kariery i dramaty znakomitych olimpijczyków Kolejną pasją Olszańskiego był literatura węgierska, przetłumaczył ponad czterdzieści powieści i dramatów, w tym niezwykle popularną w świecie powieść dla młodzieży "Chłopcy z Placu Broni" Ferenca Molnara. Przez cztery lata do 1990 roku był dyrektorem Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie, a w latach 1990-1994 korespondentem Polskiego Radia i telewizji na Węgrzech i Jugosławii. Potem związał się do końca aktywności zawodowej z tygodnikiem "Polityka". W ostatniej książce "Było, minęło, zostało w pamięci" wydanej w 2022 roku napisał: "Żyłem dla pisania i z pisania. Byłem dziennikarzem, nie tylko sportowym, a także tłumaczem literatury węgierskiej, korespondentem radia i telewizji, w sumie jednak chyba najbardziej pisarzem". Współpracował z redakcjami "Dookoła Świata", "Boksu", "Perspektyw", "Szpilek", "Zdrowia" "Gentlemana" i "Urody".Otrzymał nagrodę Fair Play UNESCO za książkę napisaną z Janem Lisem "Czysta Gra". Zmarł 22 września 2023 roku. Miał 94 lata. ZawadaAKPA
Jack Sonni (1954-2023). Muzyk, gitarzysta zespołu Dire Straits, założonego w 1977 roku. Wziął udział w nagraniach albumu "Brothers in Arms" oraz w trasie koncertowej tego albumu. Grał u boku zespołu na kultowym koncercie Live Aid w 1985 roku na stadionie Wembley, podczas którego zbierano pieniądze na rzecz głodu, który nawiedził Etiopię. Grupa Dire Straits rozpadła się w tym samym roku. Sonni pracował później m.in. jako dyrektor ds. marketingu, zajął się także karierą pisarską. Wrócił do regularnego grania muzyki ze swoim zespołem The Leisure Class. Jego ostatni post na Facebooku został opublikowany 2 czerwca. Informował w nim, że robi sobie przerwę i będzie skupiał się na pisaniu. "Bądźcie grzeczni i bądźcie dla siebie mili!" - prosił swoich fanów. Zmarł 31 sierpnia 2023 roku. Miał 68 lat. DAVIDE PISCHETTOLA/NurPhoto/NurPhoto via AFPAFP
Andrzej Precigs (1949-2023). Polski aktor teatralny, filmowy i serialowy oraz reżyser dubbingu. Od lat związany z Teatrem Polskiego Radia. Był absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Występował m.in. w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi oraz w Teatrze Nowym w Warszawie. W filmie po raz pierwszy zagrał w 1971 roku. Szeroką rozpoznawalność przyniósł mu natomiast serial "Daleko od szosy", w którym wcielił się w jednego z kolegów Ani. Potem grał jeszcze m.in. w "Lalce" (Stanisław Wokulski w młodości), "07 zgłoś się"(naczelnik Krzysztof Kalkowski", czy "Nad Niemnem" (Teofil Różyc). Serialowa publiczność znała go jednak przede wszystkim z "Klanu" (występował jako profesor Julian Deptuła), a także z "M jak miłość", z którym był związany niemal od samego początku. W "M jak miłość" wcielał się w postać Zbigniewa Filarskiego. Zmarł 26 sierpnia 2023 roku. Miał 74 lata. TOMASZ RADZIK/East NewsEast News
Milan Kundera (1929-2023). Wybitny pisarz. Światową sławę Kunderze przyniosły zwłaszcza dwie powieści: "Żart" oraz "Nieznośna lekkość bytu". Debiutował w 1953 roku zbiorem wierszy "Człowiek rozprzestrzenia ogród", utrzymanym w obowiązującej wówczas konwencji realizmu socjalistycznego. Później zwrócił się ku prozie. Miejsce wśród najwybitniejszych czeskich pisarzy zapewniła mu powieść "Żart" (1967), w której rozliczał się z czechosłowackim stalinizmem i - jak wielu twierdzi - z własnymi "błędami i wypaczeniami". Już w latach 60. Kundera zaliczany był do autorów będących przeciwnikami reżimu komunistycznego w Czechosłowacji. Wcześniej, od 1948 do 1950 roku był członkiem Czechosłowackiej Partii Komunistycznej. Usunięto go "za działalność antypartyjną". Kundera od 1975 roku mieszkał we Francji i publikował wyłącznie po francusku. Osobiste doświadczenia pisarza z komunistycznym totalitaryzmem i stłumieniem w 1968 roku Praskiej Wiosny znalazły odzwierciedlenie w dwóch emigracyjnych powieściach - "Księdze śmiechu i zapomnienia" oraz "Nieznośnej lekkości bytu" (1984). Drugie z tych dzieł przyniosło Kunderze światową sławę. W 2019 roku literatowi przywrócono czeskie obywatelstwo, odebrane mu 40 lat wcześniej przez władze komunistycznej Czechosłowacji. Zmarł 12 lipca 2023 roku. Miał 94 lat. Louis MONIER / ContributorGetty Images
Sinead O’Connor (1966-2023). Popularna na całym świecie wokalistka. Sinéad Marie Bernadette O'Connor zyskała sławę pod koniec lat 80. dzięki debiutanckiemu albumowi "The Lion and the Cobra", a w 1990 r. odniosła światowy sukces dzięki nowej aranżacji piosenki Prince'a "Nothing Compares 2 U". Po wydaniu drugiego albumu - "I Do Not Want What I Haven't Got" z 1990 roku - ukształtowała tożsamość, z którą ją kojarzymy - w szczególności jej ogoloną głowę. - Nie czuję się sobą, jeśli nie mam ogolonych włosów. Więc nawet kiedy będę staruszką, będę je goliła - mówiła. W styczniu 2022 roku samobójstwo popełnił jej 17-letni syn, Shane. W poście wokalistka zamieściła zdjęcie syna i napisała: "Od tamtej pory żyję jako nieumarłe stworzenie nocy. Był miłością mojego życia, lampą mojej duszy". W lutym poinformowała, że z tego powodu postanowiła zakończyć karierę. "Mówię wam, sugestie, że w tym, w przyszłym roku, albo kiedykolwiek będę koncertować, są fałszywe. Nigdy już nie będzie o czym śpiewać" - podkreślała. O'Connor od lat zmagała się z problemami natury psychicznej. W 2007 roku ujawniła w programie "The Oprah Winfrey Show", że cztery lata wcześniej zdiagnozowano u niej chorobę afektywną dwubiegunową, a w 1999 roku, w dniu swoich 33. urodzin, próbowała popełnić samobójstwo. Następnie, w 2012 roku O'Connor wyznała, że "bardzo źle się czuje", ponieważ pod koniec 2011 roku przeszła załamanie nerwowe. Jej stan znacznie pogorszył się w 2022 roku, po śmierci jej syna Shane'a. Zmarła 26 lipca 2023 roku. Miała 56 lat. Rob Ball / ContributorGetty Images
Silvio Berlusconi (1936-2023). Były premier Włoch, lider ugrupowania Forza Italia i założyciel Mediaset. To również były prezes i właściciel klubu piłkarskiego AC Milan. Swoją karierę polityczną rozpoczął wraz z założeniem partii w 1994 roku. W tym samym roku ugrupowanie zwyciężyło w wyborach, a Berlusconi po raz pierwszy został premierem. Łącznie na czele włoskiego rządu stawał trzykrotnie (w latach 1994–1995, 2001–2006 i 2008–2011). W latach 70. zaczął działać w sektorze medialnym. Założył koncern Fininvest, który powoli rozrastał się w coraz większe imperium finansowe, prowadzące działalność w różnych gałęziach biznesu - od mediów, wydawnictw, reklamy po ubezpieczenia i usługi bankowe. W 1980 r. rozpoczął działalność pierwszy kanał jego prywatnej telewizji - Canale 5. Dwa lata później Silvio Berlusconi uruchomił stację Italia 1, a w 1984 r. - Rete 4. W następnych latach zainwestował także w zagraniczne stacje telewizyjne –francuską La Cinq i Telecinco w Hiszpanii. Silvio Berlusconi w 1986 r. został właścicielem i prezesem jednego z najbardziej utytułowanych klubów na świecie - AC Milan. Majątek Silvio Berlusconiego szacowany był na 9,4 miliarda dolarów. W 2013 r. polityk został skazany na 7 lat więzienia za nadużywanie władzy oraz dożywotni zakaz pełnienia funkcji publicznych. Jednak w postępowaniu odwoławczym został uniewinniony, a wyrok uniewinniający utrzymano następnie w mocy w postępowaniu kasacyjnym. Silvio Berlusconiemu wielokrotnie zarzucano również powiązania z mafią i kontrolowanie kilku głównych kanałów telewizyjnych we Włoszech. Zmarł 12 czerwca 2023 roku. Miał 86 lat. PIERO CRUCIATTIAN/ADOLU AGENCY/Anadolu via AFPAFP
Barbara Borys-Damięcka (1937-2023). Senator Koalicji Obywatelskiej. Marszałek senior Senatu X kadencji. Była reżyserką teatralną i telewizyjną. Wykształcenie zdobyła w łódzkiej filmówce, którą ukończyła w 1959 roku. Przez 35 lat (do 1993 roku) była zawodowo związana z Telewizją Polską. Współtworzyła bardzo popularny w czasie PRL-u Teatr Telewizji. Współpracowała także z Kabaretem Starszych Panów. Po latach spędzonych w telewizji kontynuowała swoją karierę w teatrze. W latach 1997-2007 pełniła funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego w warszawskim Teatrze Syrena. Karierę polityczną rozpoczęła w 2004 roku od nieudanej próby dostania się do Parlamentu Europejskiego z listy Inicjatywy dla Polski. Trzy lata później po raz pierwszy została senatorem. Swój mandat sprawowała przez 16 lat. W wyższej izbie parlamentu zasiadała jako przedstawicielka Platformy Obywatelskiej, a następnie Koalicji Obywatelskiej, wybierana w okręgu warszawskim. Jej synem jest aktor Grzegorz Damięcki. Zmarła 9 czerwca 2023 roku. Miała 85 lat. Mateusz Wlodarczyk / ForumAgencja FORUM
Riad Haidar (1951-2023). Lekarz, społecznik, poseł z partii KO na Sejm RP. Riad Haidar urodził się w Syrii. Ukończył studia lekarskie na Akademii Medycznej w Lublinie, uzyskał specjalizację w zakresie pediatrii. W 1989 r. uzyskał polskie obywatelstwo. Przez wiele lat pełnił funkcję ordynatora Oddziału Neonatologicznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Białej Podlaskiej. Haidar był również długoletnim szefem sztabu WOŚP w Białej Podlaskiej. Jego oddziałowi nadano imię Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Od 2000 do 2019 r. należał do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Z ramienia tej partii zasiadał w Radzie Miasta Biała Podlaska i w Sejmiku Województwa Lubuskiego. W wyborach do Parlamentu Europejskiego bezskutecznie kandydował z list Koalicji Europejskiej. Po odejściu z SLD uzyskał mandat posła z list Koalicji Obywatelskiej w okręgu chełmskim. W grudniu 2019 r. Haidar poinformował, że decyzją dyrektora szpitala w Białej Podlaskiej, a zarazem radnego PiS Adama Chodzińskiego nie będzie kierował Oddziałem Neonatologicznym im. WOŚP w bialskim szpitalu. W ostatnich latach Haidar opiekował się najmłodszymi pacjentami w szpitalu powiatowym w Parczewie. "Człowiek o wielkim sercu", "całe życie pomagał innym" - wspominali posła koledzy z partii. Zmarł 25 maja 2023 roku. Miał 71 lat. Wojciech Olkusnik/East NewsEast News
Tina Turner (1939-2023). Jedna z najbardziej znanych i charakterystycznych wokalistek wszech czasów, określana jako "królowa rock and rolla". Tina Turner (właściwie Anna Mae Bullock) śpiewać zaczynała jako nastolatka w rhythm & bluesowych klubach St. Louis. Tam spotkała swojego przyszłego męża Ike'a Turnera, który zaproponował jej występy z jego ówczesnym zespołem Kings of Rythm. W ciągu dwóch lat Tina stała się gwiazdą grupy. Tina Turner zaliczana jest do najpopularniejszych i najbardziej dochodowych artystów w historii. Ike Turner maltretował ją fizycznie i psychicznie, o czym opowiedziała dopiero po upływie dekady od ich rozwodu. Na przestrzeni lat piosenkarka zdobyła szereg prestiżowych nagród, w tym osiem statuetek Grammy. Według szacunków, nakład ze sprzedaży jej albumów wynosi 180 milionów egzemplarzy. W 2010 roku magazyn "Rolling Stone" uznał ją za jedną ze stu najwybitniejszych artystów wszech czasów. Od lat Tina Turner mieszkała w Szwajcarii, której jest obywatelką. W 2013 roku ostatecznie zrezygnowała z amerykańskiego obywatelstwa. Muzyczną karierę zakończyła w 2009 r. po trasie "Tina! 50th Anniversary Tour". W ostatnich latach o gwieździe zrobiło się głośno dzięki sukcesowi musicalu "Tina". 83-letnia Tina w ostatnich latach zmagała się z poważnymi problemami zdrowotnymi. W mediach pojawiały się informacje o raku jelita grubego, nadciśnieniu i problemach z nerkami. Zmarła 24 maja 2023 roku. Miała 83 lata. DENIZE alain / ContributorGetty Images
Krzysztof Zając (1980-2023). Szef produkcji wideo Interii, wieloletni operator, realizator, montażysta, ale przede wszystkim - wspaniały kolega, przyjaciel, współpracownik, na którego zawsze można było liczyć. Prywatnie - troskliwy mąż i ojciec. Krzysztof Zając oficjalnie przygodę z Interią zaczął w marcu 2005 roku, choć tak naprawdę już pięć lat wcześniej współpracował z interiowym zespołem wsparcia technicznego. Swoją wyjątkową smykałkę techniczną wykorzystał również później, nadzorując budowę kolejnych telewizyjnych studio Interii. W dziale wideo Interii, do którego przeszedł w 2007 roku, był operatorem, realizatorem, montażystą, kierownikiem technicznym, a w ostatnich latach szefem produkcji. Jako operator zjeździł najważniejsze imprezy sportowe, muzyczne, motoryzacyjne - w Polsce i na świecie. I zawsze dowoził - bezbłędne materiały, z których później byliśmy dumni. A przy okazji żartem czy dobrym słowem potrafił odstresować najbardziej zestresowanego początkującego reportera. Jego żywiołem w równym stopniu były delegacje, co praca w telewizyjnym studiu. Krzysztof w studiu, w swoim królestwie, to była gwarancja, że wszystko będzie na tip-top. Gdy choroba wróciła jesienią 2022 roku, on nie zamierzał odpuścić. Czuł się coraz gorzej, gdzieś pod uśmiechem widać było starannie ukrywane przebłyski cierpienia. Kiedy usłyszał, że może by tak zluzował, odpuścił, po prostu dał sobie fory, żachnął się i nie chciał o tym nawet słyszeć. W centrum zawsze była ukochana córka. Wesołe spojrzenie Krzysia rozświetlało się jeszcze bardziej, gdy zaczynał o niej opowiadać - o tym co ostatnio zrobiła, powiedziała, osiągnęła. W jakiej sztuce szkolnej wystąpiła. Jakie robi postępy w grze na pianinie. Nie zanudzał - mówił o niej z taką pasją i miłością, że aż chcieliśmy kolejnych odcinków jej przygód. Zmarł 6 kwietnia 2023 roku. Miał 43 lata. INTERIA.PL
Kacper Tekieli (1961-2023). Był czołowym polskim wspinaczem i mężem Justyny Kowalczyk-Tekieli, utytułowanej polskiej biegaczki narciarskiej. Zajmował się wspinaczką sportową, był również instruktorem z uprawnieniami Polskiego Związku Alpinizmu. O wyczynach polskiego wspinacza pisały międzynarodowe media. W sierpniu 2019 roku dokonał podwójnego trawersu Matterhorn - mowa o przejściu wszystkich czterech grani z dwukrotnym zdobyciem wierzchołka w ramach jednej akcji górskiej. Z kolei trzy miesiące później - 13 listopada - bez użycia liny wspiął się po północno-wschodniej ścianie Eigeru drogą Laupera. Był uczestnikiem programu Polski Himalaizm Zimowy (2010-2015) i w ramach projektu brał udział w wyprawach na Makalu oraz Broad Peak Middle. W 2016 roku uczestniczył z Pawłem Karczmarczykiem w akcji ratunkowej na Shivling w indyjskich Himalajach (6543 m). W Tatrach przeszedł około 300 dróg wspinaczkowych, wiele samotnie, pokonując najważniejsze ściany polskich i słowackich szczytów. Wspinał się także w Alpach (słynna "trylogia alpejska" północnych ścian: Eiger, Matternhorn, Grandes Jorases), na Alasce, na Kaukazie, w Norwegii. Z Justyną Kowalczyk Kacper Tekieli poznał się, gdy pracował jako instruktor. Pobrali się 24 września 2020 roku, a 2 września 2021 roku urodził się ich syn Hugo. Tekieli zginął 17 maja podczas zejścia ze szczytu Jungfrau w Szwajcarii, gdy porwała go lawina. Miał 38 lat. Albin Marciniak/East NewsEast News
Paweł Śpiewak (1951-2023). Znany socjolog i historyk. Był synem pisarki i tłumaczki Anny Kamieńskiej oraz poety i tłumacza Jana Śpiewaka. Studia na Uniwersytecie Warszawskim w Instytucie Socjologii ukończył w 1973 roku. W 1980 roku wstąpił do NSZZ "Solidarność". Stopień doktora uzyskał w 1984 roku, a w 2000 roku został doktorem habilitowanym nauk humanistycznych w dyscyplinie socjologia. W Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego pełnił funkcję kierownika Zakładu Historii Myśli Społecznej. Nauczycielem akademickim był także na olsztyńskim Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia i Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego. W latach 1992-1993 pracował także w Ośrodku Studiów Wschodnich. Był autorem między innymi takich publikacji, jak: "W stronę wspólnego dobra", "Midrasze: księga nad księgami", "Pamięć po komunizmie", "Pięć ksiąg Tory. Komentarze". Został laureatem Nagrody im. księdza Józefa Tischnera w kategorii "pisarstwo religijne lub filozoficzne" za całokształt twórczości w 2013 roku. Do sierpnia 2020 roku był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zmarł 30 marca 2023 roku. Miał 71 lat. Michal Wozniak/East NewsEast News
Aleksander Łuczak (1943-2023). Były wicepremier, minister edukacji narodowej, wieloletni parlamentarzysta. Prof. Łuczak w latach 1980-1990 był wiceministrem edukacji. Rok później został wiceprezesem Rady Ministrów, funkcję tę pełnił do 1996 roku. W tym czasie przez dwa lata kierował też resortem edukacji. W latach 1989-2001 był poseł na Sejm X, I, II i III kadencji. Od 1966 roku był członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W wolnej Polsce przez kilkanaście lat związany był z Polskim Stronnictwem Ludowym. Od 2001 roku przez cztery lata zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji. W tym czasie pełnił tam m.in. funkcję wiceprzewodniczącego. Od 1977 roku pracował w Instytucie Nauk Politycznych UW. Przez trzy lata był prodziekanem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych. Był też rektorem Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie. Zmarł 15 marca 2023 roku. Miał 79 lat. Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu materiały prasowe
Janusz Weiss (1948-2023). Dziennikarz, satyryk, artysta kabaretowy, współzałożyciel Radia Zet. W 1967 r. pojawił się w składzie kabaretu Abakus razem z m.in. Magdą Umer, Andrzejem Woyciechowskim i Krzysztofem Knittlem. Kilka miesięcy później założył grupę kabaretową Salon Niezależnych z Jackiem Kleyffem i Michałem Tarkowskim. W latach 70. zapowiadał na scenie m.in. Annę Jantar i Irenę Jarocką, a w TVP prowadził program rozrywkowy Telewizyjny Ekran Młodych. W 1976 r. podpisał list protestacyjny przeciwko zmianom w konstytucji PRL. W Radiu Zet (lata 1990-2011) prowadził popularną audycję "Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie". Z założoną przez siebie stacją był związany do 2013 r. W latach 2013-2016 pracował w Programie I Polskiego Radia. W latach 90. zyskał dużą popularność, prowadząc w TVP teleturniej "Miliard w rozumie" (1993-2005). Między 2003 a 2005 rokiem był gospodarzem innego teleturnieju w telewizji publicznej: "Złoty interes". W dwóch pierwszych polskich edycjach programu "Fort Boyard" odgrywał rolę Ojca Fouras. Z telewizji publicznej został odsunięty po występie w reklamie telewizyjnej. W latach 2017-2019 prowadził program publicystyczny "Bez ograniczeń" w telewizyjnej Superstacji. Zmarł 10 marca 2023 roku. Miał 74 lata. Tomasz UrbanekEast News
Chaim Topol (1935-2023). Aktor, najbardziej znany z roli Tewje w słynnym musicalu "Skrzypek na dachu" z 1971 roku. Rozpoczął karierę aktorską podczas służby w wojskowym zespole rozrywkowym, gdzie poznał swoją żonę Galię. Po zwolnieniu z armii dołączył do grupy teatralnej, występując w wielu produkcjach przed swoją pierwszą rolą filmową, dramatem "I Like Mike" z 1961 roku. W 1971 roku Chaim Topol zagrał głównego bohatera w "Skrzypku na dachu". Za rolę ubogiego mleczarza Tewje, który chce wydać swoje córki za mąż, otrzymał nagrodę Złotego Globu dla najlepszego aktora w musicalu. Był nominowany także do Oscara. Film nominowany był do Oscara aż w ośmiu kategoriach, m.in. najlepszy film, najlepsza reżyseria i najlepszy aktor. Aktor wystąpił w ponad 20 filmach. Znany był również z udziału w takich produkcjach, jak "Flash Gordon", "Dom przy ulicy Garibaldiego" oraz "Tylko dla twoich oczu" (jeden z tytułów z serii o Jamesie Bondzie). Chaim Topol grał również w serialach, m.in. "Wichry wojny" i "Wojna i pamięć". Zmarł 9 marca 2023 roku. Miał 88 lat. Evening Standard / StringerGetty Images
Tom Sizemore (1961-2023). Aktor, znany z ról drugoplanowych takich w takich filmach, jak "Szeregowiec Ryan", "Helikopter w ogniu", "Urodzony 4 lipca", "Urodzeni mordercy" i "Gorączka". Jego karierę zahamowały liczne skandale i afery, których był negatywnym bohaterem. W 1996 roku Sizemore ożenił się z aktorką Maeve Quinlan, ale para rozwiodła się trzy lata później. Jako powód Quinlan podała uzależnienie gwiazdora od narkotyków. W 2003 roku aktor został skazany na siedem miesięcy pozbawienia wolności za napaść i pobicie ówczesnej partnerki, Heidi Fleiss. Cztery lata później trafił do aresztu za posiadanie metamfetaminy. W 2017 roku Sizemore usłyszał dwa zarzuty stosowania przemocy domowej. W tym samym roku artysta został oskarżony o molestowanie seksualne 11-latki. Do zdarzenia miało dojść w 2003 roku na planie filmowym w Utah. Z kolei na początku 2019 roku Sizemore został aresztowany w Burbank w Kalifornii za posiadanie narkotyków. Zmarł 3 marca 2023 roku. Miał 61 lat. FRAZER HARRISON/GETTY IMAGES NORTH AMERICA/Getty Images via AFPAFP
Raquel Welch (1940-2023). Aktorka, którą okrzyknięto mianem jednej z najpiękniejszych kobiet wszech czasów. Gwiazda kina lat 60. była znana z takich filmów jak "Fantastyczna podróż" czy "Dusza na sprzedaż". Po raz pierwszy na dużym ekranie pojawiła się w filmie "Roztańczone lato" (1965), jednak gwiazdą stała się za sprawą o rok późniejszej "Fantastycznej podróży", gdzie wcielała się w jednego z członków ekipy medycznej, którzy zostają zmniejszeni i wszczepieni w ciało chorego dyplomaty, z misją uratowania jego życia. Produkcja science-fiction okazała się hitem, otrzymała dwa Oscary, a grająca w niej jedną z głównych ról Welch w krótkim czasie znalazła się na ustach wszystkich. O aktorce zrobiło się jeszcze głośniej, gdy zagrała w przygodowym "Milionie lat przed naszą erą" (1966), remake'u produkcji Hala Roacha sprzed ćwierćwiecza. Po występie w "Milionie lat przed naszą erą" artystka została bezsprzecznie uznana za symbol seksu lat 60. Magazyn "Men's Health" umieścił na drugim miejscu rankingu na najgorętszą kobietę wszech czasów, a "Playboy" uznał za jedną z trzech najseksowniejszych gwiazd XX wieku. Najbardziej kontrowersyjną rolę w swojej karierze Welch stworzyła w adaptacji bestsellerowej powieści Gore'a Vidala "Myra Breckinridge" (1970), opowiadającej o tytułowym transseksualiście. Za sprawą tej kreacji aktorka chciała zmienić nieco swój ekranowy wizerunek, ale film okazał się klapą. Najsłynniejszą kreacją aktorki z lat 70. jest rola Constance de Bonancieux w "Trzech muszkieterach" (1973). Welch została za nią nagrodzona jedynym w jej karierze Złotym Globem W latach 80. i 90. aktorka zdecydowanie rzadziej pojawiała się na ekranie. Zmarła 15 lutego 2023 roku. Miała 82 lata Earl Gibson III / ContributorGetty Images
Grzegorz Skrzecz (1957-2023). Jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiego boksu. Olimpijczyk z Moskwy, brązowy medalista mistrzostw świata i mistrzostw Europy. Aktor filmowy, a po zakończeniu kariery również popularyzator pięściarstwa. Grzegorz Skrzecz wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Moskwie (1980), gdzie w ćwierćfinale musiał uznać wyższość Kubańczyka Teofilo Stevensona, późniejszego złotego medalisty. Niedługo później Polak sięgał po brązowe krążki w mistrzostwach świata (Monachium, 1982) i mistrzostwach Europy (Warna, 1983). Pięciokrotnie był indywidualnym mistrzem Polski, trzy razy wywalczył złoto drużynowo z Gwardią Warszawa. Stoczył w ringu 236 walk, triumfem zakończył 204 z nich (jeden remis, 31 porażek). Ma za sobą epizodyczne role kinowe. Wystąpił m.in. w filmach "Poranek kojota", "Chłopaki nie płaczą" czy "E=mc2". Był bratem bliźniakiem Pawła, wicemistrza olimpijskiego z Moskwy. Po zakończeniu kariery sportowej otworzył firmę ochroniarską. Przyjmował zlecenia od ważnych ważnych osobistości, dbał o bezpieczeństwo koronowanych głów. Prowadził również zajęcia bokserskie z dziećmi w Legionowie i na warszawskiej Białołęce. Regularnie zapraszany był przez media w charakterze eksperta. Zmarł 15 lutego 2023 roku. Miał 65 lat. Artur Zawadzki/REPORTERReporter
Szewach Weiss (1935-2023). Były przewodniczący Knesetu i były ambasador Izraela w Polsce. Po zakończeniu wojny rodzina przeniosła się do Polski, gdzie rozpoczął naukę języka hebrajskiego. W 1947 roku wyemigrował do Izraela. W 1954 był jednym z najlepszych sportowców w kraju. Trenował lekkoatletykę i podnoszenie ciężarów. Następnie rozpoczął służbę wojskową. Dosłużył się stopnia sierżanta. Studiował na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie i Wydziale Prawa w Tel Awiwie. W 1975 założył Wydział Mediów na Uniwersytecie Hajfy i został profesorem nauk politycznych na tej uczelni. W latach 1981-1991 był posłem parlamentu Izraela Knesetu, a następnie od 1992 do 1996 jego przewodniczącym. W 2000 roku, jako przewodniczącym Rady Instytutu Pamięci Jad Waszem gościł papieża Jana Pawła II podczas jego historycznej wizyty w Jerozolimie. Funkcję ambasadora Izraela w Polsce pełnił w latach 2001-2003. Szewach Weiss został odznaczony orderem Orła Białego. "Wielka strata dla nas i polsko-izraelskich relacji" - napisał po śmierci Weissa prezydent Andrzej Duda. Zmarł 3 lutego 2023. Miał 87 lat. PIOTR GRZYBOWSKI/East NewsEast News
Paco Rabanne (1934-2023). Francisco Rabaneda y Cuervo - najbardziej znany był ze swoich perfum i projektów modowych. Uciekł z Hiszpanii do Francji wraz z matką po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej. Z wykształcenia był architektem, ale stał się sławny jako enfant terrible francuskiego świata mody w latach 60. Rabanne zaczął swoją karierę projektując biżuterię dla domów mody Givenchy, Dior oraz Balenciaga. Własny dom mody założył w 1966 roku. W swoich projektach stosował niekonwencjonalne materiały, jak metal, papier albo plastik. Rabanne zaprojektował m.in. kostiumy do francusko-włoskiego filmu "Barbarella". Projektant zasłynął nie tylko ze swych projektów, ale też z ekscentrycznych wypowiedzi w telewizji. Głosił między innymi, że ma za sobą wiele wcieleń, w tym prostytutki w czasach króla Ludwika XIV. Twierdził, że ma 75 tys. lat, spotkał istoty pozaziemskie, a w poprzednim życiu zamordował faraona Tutenchamona. Zmarł 3 lutego 2023 roku. Miał 88 lat. Micheline PELLETIER / ContributorGetty Images
Leonard Pietraszak (1936-2023). Wybitny polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. W młodości chciał zostać dziennikarzem sportowym, trenował boks i studiował chemię na UMK w Toruniu. - Przeznaczenie jednak skierowało mnie w stronę aktorstwa. Los był dla mnie bardzo łaskawy - mówił Leonard Pietraszak. Pierwsze szlify na planie filmowym aktor zbierał już pod koniec lat 50. XX wieku, kiedy pojawiał się w epizodach w "Zezowatym szczęściu" Andrzeja Munka, "Cafe pod Minogą" Bronisława Broka czy "Awanturze o Basię" Marii Kaniewskiej. W napisach końcowych jego nazwisko pojawił się jednak dopiero w 1962 roku w "Czerwonych beretach" Pawła Komorowskiego. Popularność zdobył rolą Dowgirda w serialu "Czarne chmury". W serialu "Czterdziestolatek" Leonard Pietraszak stworzył niezapomniany duet z Andrzejem Kopiczyńskim, wcielając się w postać doktora Karola Stelmacha, przyjaciela głównego bohatera - inżyniera Stefana Karwowskiego. - Ucho od śledzia - tym stwierdzeniem bankier Kramer, grany przez Leonarda Pietraszaka, dał do zrozumienia, że jego banku, nie da się obrabować. Powiedzenie z filmu "Vabank" weszło do rodzimego slangu, jako coś niemożliwego do zrealizowania, a Pietraszak, również dzięki temu powiedzeniu, na zawsze zapisał się w historii polskiego kina. Ważną rolą w filmografii Leonarda Pietraszaka pozostaje też kreacja pułkownika Wacława Waredy w serialu "Kariera Nikodema Dyzmy". Aktora oglądaliśmy też m.in. w "Kronice wypadków miłosnych" Andrzeja Wajdy (pułkownik Nałęcz), "Kingsajzie" Juliusza Machulskiego (Kramerko) oraz "Złocie dezerterów" Janusza Majewskiego (rotmistrz "Leliwa"). Leonarda Pietraszaka oglądaliśmy także w serialach: "Królowa Bona", "Rodzina Połanieckich" i "Siedlisko". Aktor zmarł 1 lutego 2023 roku. Miał 86 lat. TOMASZ RADZIK/East NewsEast News
Anna Czerwińska (1949-2023). Wybitna himilaistka i aplinistka. Czerwińska z zawodu była doktorem nauk farmaceutycznych, lecz porzuciła to zajęcie na rzecz wielkiej miłości do gór. Wspinaczkę zaczęła w 1969 roku, gdy miała 20 lat. W 2000 roku jako druga Polka po Wandzie Rutkiewicz zdobyła Mount Everest, dzięki czemu skompletowała Koronę Ziemi (wcześniej ta sztuka udała się tylko jednemu naszemu rodakowi - Leszkowi Cichemu). Uhonorowana członkostwem w Polskim Związku Alpinizmu. W 2003 roku, decyzją prezydenta Andrzeja Kwaśniewskiego, została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi za zasługi dla polskiego taternictwa i alpinizmu za popularyzowanie sportu wspinaczkowego. Autorka wielu artykułów w prasie górskiej, napisała również kilkanaście książek. "Z wielkim smutkiem żegnamy Annę Czerwińską, wybitną polską alpinistkę i himalaistkę, uczestniczkę wielu wypraw w najwyższe góry świata. Anna Czerwińska była drugą Polką w historii, która stanęła na szycie Mount Everest. Była zdobywczynią Korony Ziemi" - napisało Muzeum Sportu na portalu X (Twitter), komentując smutną wiadomość o śmierci Anny Czerwińskiej. Zmarła 31 stycznia 2023 roku. Miała 73 lata. Wojciech Olszanka/East NewsEast News
Marek Plura (1970-2023). Był posłem na Sejm VI i VII kadencji, posłem do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji. Od urodzenia chorował na zanik mięśni, poruszał się na wózku elektrycznym. Mimo choroby był aktywnym politykiem, a w trakcie swojej kariery piastował wiele stanowisk - od 2007 do 2014 roku był posłem z ramienia PO, między 2014 a 2019 piastował funkcję europosła, zaś w obecnej kadencji był senatorem. W swojej działalności skupiał się przede wszystkim na pomocy osobom z niepełnosprawnościami, a także na sprawach dotyczących śląskiej kultury, tradycji i języka. Pracował w Ośrodku Pomocy Kryzysowej jako pracownik socjalny oraz w Ośrodku Rewalidacyjnym "Akcent" jako pedagog. Działał aktywnie w Związku Górnośląskim i w Stowarzyszeniu Osób Narodowości Śląskiej. W Senacie od 2019 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz był członkiem Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej. "Śmierć senatora Marka Plury wstrząsnęła nami wszystkimi. Dobry człowiek, do końca oddany sprawom Śląska. Niech spoczywa w pokoju" - napisał premier Mateusz Morawiecki na Twitterze. Plura zmarł 20 stycznia 2023 roku. Miał 52 lata. Grzegorz Banaszak/REPORTERReporter
Gina Lollobrigida (1927-2023). Gwiazda włoskiego i światowego kina ukończyła w Rzymie liceum artystyczne, a następnie studiowała w Akademii Sztuk Pięknych. Zadebiutowała małą rolą w filmie "Czarny orzeł" Riccardo Fredy. Kolejne lata przyniosły dziesiątki coraz większych ról filmowych. Zagrała w "Pieskim życiu" Mario Monicellego, dramacie wojennym "Achtung Banditten" Carlo Lizzaniego, "Piękności nocy" Rene Claira, "Rzymiance" Luigiego Zampy, "Fanfan Tulipan" Christiana-Jaque. Następnie podbiła Amerykę. Już w latach 50. amerykańska prasa pisała, że "Nowy Jork oszalał na punkcie Giny". Pojawiła się na okładce pisma "Time", została z honorami przyjęta w Białym Domu przez prezydenta Dwighta Eisenhowera. We Włoszech, gdzie była wręcz wielbiona, w 1955 roku 35 malarzy poprosiło coraz popularniejszą aktorkę, by przez cztery dni pozowała im w Mediolanie. Gwiazda przyjęła to zaproszenie. Pozowała także malarzowi z ZSRR Iljii Głazunowi oraz słynnemu Giorgio De Chirico. W latach 70. Lollobrigida zajęła się dziennikarstwem, fotografią oraz rzeźbą i w tych rolach odwiedziła wiele krajów. Sfotografowała między innymi Paula Newmana, Salvadora Dalí, Henry'ego Kissingera, Davida Cassidy, Audrey Hepburn i Ellę Fitzgerald. Opublikowała reportaże, a w 1973 roku przeprowadziła wywiad z ówczesnym przywódcą Kuby Fidelem Castro, u którego gościła przez 12 dni. Gina Lollobrigida została mianowana ambasadorką Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa FAO. Próbowała również swych sił w polityce. W 1999 roku kandydowała bez powodzenia do Parlamentu Europejskiego z listy włoskiej centrolewicy. Minione lata poświęciła na batalie sądowe z osobami, które - jak twierdzi - oszukały ją z chciwości. Latem 2022 roku 95-latka postanowiła kandydować do Senatu z listy Włochy Suwerenne i Ludowe. Nie została wybrana. Z kolei we wrześniu zeszłego roku przeszła operację kości udowej, którą złamała w wyniku upadku w swoim domu. Zmarła 16 stycznia 2023 roku. Miała 95 lMarco Di Lauro / ContributorGetty Images
Lisa Marie Presley (1968-2023). Była córką legendy muzyki rockowej Elvisa Presleya i Priscilli Presley. Urodziła się równo dziewięć miesięcy po ślubie swoich rodziców. Niedługo później para rozwiodła się, a mała Lisa Marie zamieszkała z matką. Gdy Lisa Marie miała dziewięć lat, jej ojciec został znaleziony martwy w swojej posiadłości w Graceland. W ten sposób mała dziewczynka, jej matka oraz dziadek Vernon zostali spadkobiercami gigantycznego majątku legendarnego muzyka. Córka Elvisa również poszła w ślady ojca i rozpoczęła karierę muzyczną. W 1997 roku, z okazji 20. rocznicy śmierci muzyka, Lisa Marie opublikowała nową wersję jego utworu "Don’t Cry Daddy" (dodano jej wokal do śpiewu ojca). Do numeru powstał również teledysk. Na swój pełnoprawny debiut Lisa Marie Presley musiała jednak nieco poczekać. W 2003 roku ukazał się jej pierwszy singel "Lights Out". Promował on album "To Whom It May Concern". Płyta dotarła do piątego miejsca listy Billboard, co uznano za porażkę (mimo że pokryła się platyną). Jeszcze gorsze wyniki sprzedaży zaliczyły dwa pozostałe wydawnictwa Presley - "Now What" (2005) i zamykający jej dyskografię "Storm & Grace" (2012). Dużo częściej życie Lisy Marie było tematem redakcji plotkarskich. Wokalistka, nazywana księżniczką rock'n'rolla, ma za sobą cztery nieudane małżeństwa m.in. z Michaelem Jacksonem, z Dannym Keough, Nicolasem Cage i Michaelem Lockwood. Burzliwe życie prywatne i ciągłe bycie na świeczniku sprawiło, że Lisa Marie uzależniła się od narkotyków. W 2017 roku serwis RadarOnline donosił, że Presley ważyła jedynie 45 kilogramów i wyglądała jak cień samej siebie. Ostatecznie jednak wygrała z nałogiem. Zmarła 12 stycznia 2023 roku. Córka Elvisa miała 54 lata. Michael Tran / ContributorGetty Images
Tatjana Patitz (1966-2023). Słynna niemiecka supermodelka i aktorka. Karierę modelki rozpoczęła w 1984 roku - w Paryżu podpisała kontrakt z Elite. Nim skończyła 18 lat, pojawiła się na okładce francuskiego wydania magazynu "Vogue". Twarz Patitz pojawiała się na okładkach znanych czasopism modowych takich jak "Marie Claire" czy "Elle". Była główną modelką na pokazach mody Chanel, Karla Lagerfelda i Donny Karan. W 1990 roku Patitz wspólnie z Lindą Evangelistą i Naomi Campbell zostały okrzyknięte mianem supermodelek. Trzy lata później Patitz spróbowała swoich sił w aktorstwie - wystąpiła u boku Seana Connery’ego w filmie "Rising sun". Tatjana Patitz pojawiła się na jednej z najbardziej znanych okładek brytyjskiego Vogue’a ze stycznia 1990 roku. Chodzi o zdjęcie autorstwa Petera Lindbergha. Liz Tilberis, ówczesna redaktorka naczelna, poprosiła znanego fotografa, aby sfotografował kobietę, która będzie oddawać ducha nadchodzącej dekady. Wówczas Lindbergh stwierdził, że na zdjęciu powinna się pojawić więcej niż jedna modelka. Zdjęcie Lindbergha do dziś uchodzi za ikoniczne. Uznaje się, że to właśnie ono zapoczątkowało erę supermodelek. Karierę modelki zakończyła w 2002 roku i na wybiegu pojawiała się okazjonalnie. Vogue zwraca uwagę, że Patitz na swoje miejsce zamieszkania nie wybrała Nowego Jorku czy Paryża, a Kalifornię, gdzie mogła być bliżej natury i swoich zwierząt. Gwiazda dbała o życie prywatne, bliskie były jej tematy przyrodnicze i środowiskowe. Zmarła 11 stycznia 2023 roku. Miała 56 lat. Manfred Laux / StringerGetty Images
Jeff Beck (1944-2023). Brytyjski muzyk reprezentujący gatunki rocka, hard rocka, heavy metalu, jazz rocka, blues rocka. Wychowywał się w muzycznej rodzinie. Jego mama grała na pianinie, a cała rodzina była zafascynowana muzyką co wpłynęło na młodego Jeffa. Jeff Beck nauczył się grać na gitarze i zaczął występować w Londynie. Pracował jako muzyk sesyjny z Screaming Lord Sutch i the Tridents. W 1965 r. zastąpił Erica Claptona w Yardbirds. W 1967 r. utworzył własny zespół - Jeff Beck Group w składzie z Rodem Stewartem jako wokalistą i Ronem Woodem (późniejszym gitarzystą The Rolling Stones) na basie. Razem wydali dwa albumy - "Truth" (1968) oraz "Beck-Ola" (1969) - będące w kolejnych latach punktem odniesienia dla nowo powstałych zespołów rockowych. Na początku lat 70. Jeff Beck, już ze zmienionym składem zespołu, nagrał kolejne dwa albumy - "Rough and Ready" oraz "The Jeff Beck Group". W 1973 r. z nowym zespołem gitarzysta nagrał album "Beck, Bogert and Appice". Odchodząc od hard rocka Beck nagrał "Blow By Blow" (1975) and "Wired" (1976). By promować album "Jeff", Beck wyruszył w 2003 r. w trasę z legendą bluesa B.B. Kingiem podczas 12. dorocznego B.B. King Music Festival. W kolejnych latach odbył wiele tournee: po Australii i Nowej Zelandii, Japonii, Europie i Kanadzie. W połowie 2022 r. wydał wspólny album z aktorem Johnnym Deppem, który jest też gitarzystą w rockowej supergrupie The Hollywood Vampires. Jeff Beck zagrał też gościnnie na ostatniej płycie Ozzy'ego Osbourne'a - "Patient Number 9" z czerwca 2022 r. Współpracował z takimi artystami jak: Eric Clapton, Rod Stewart, Tina Turner, Mick Jagger, Jon Bon Jovi, Roger Waters, Stevie Wonder czy ZZ Top. Zmarł 10 stycznia 2023 roku w Nowym Jorku. Miał 78 lat. Barry Brecheisen / ContributorGetty Images
Benedykt XVI (1927-2022). Papież senior, który jako pierwszy od XV wieku po ponad siedmiu latach pontyfikatu abdykował. Pochodzący z Niemiec Joseph Ratzinger został wybrany 19 kwietnia 2005 roku na 265. papieża, następcę Jana Pawła II. Przyjął imię Benedykt XVI. Był pierwszym papieżem wybranym w obecnym tysiącleciu i najstarszym biskupem Rzymu od 275 lat. Przed wyborem na Stolicę Piotrową był prefektem watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Po siedmiu latach i 10 miesiącach pontyfikatu, 11 lutego 2013 roku ogłosił swoją abdykację, miał wówczas niemal 86 lat. Ogłaszając tę decyzję, 11 lutego podkreślał, że jej powodem jest podeszły wiek i utrata sił. Benedykt XVI zaliczał się go do ścisłej czołówki współczesnych teologów. Kardynał Ratzinger należał do grona najbliższych współpracowników Jana Pawła II. W 1978 roku był jednym z głównych zwolenników wyboru Karola Wojtyły na papieża. Przez niemal osiem lat pontyfikatu Benedykt XVI odbył 24 podróże zagraniczne i 33 na terenie Włoch. Po raz pierwszy opuścił Włochy w sierpniu 2005 roku, udając się na Światowe Dni Młodzieży w Kolonii, drugą wizytę zagraniczną złożył w Polsce. Benedykt XVI był najstarszym w chwili wyboru papieżem od 275 lat - miał 78 lat. Jospeph Ratzinger był profesorem dogmatyki. Odegrał istotną rolę w pracach Soboru Watykańskiego II. Opublikował ponad 60 pozycji książkowych. Napisał kilkaset artykułów i rozpraw publikowanych w międzynarodowych czasopismach teologicznych i dziełach zbiorowych. W pracach badawczych zajmował się teologią dogmatyczną i fundamentalną. Pisał też prace z zakresu ekumenizmu. Przed wyborem na papieża ośmiokrotnie odwiedził Polskę. W maju 2006 roku, już jako głowa Kościoła rzymskokatolickiego odbył podróż apostolską do naszego kraju. Benedykt XVI roku zmarł 31 grudnia 2022 w swej rezydencji w Ogrodach Watykańskich. Przeżył 95 lat. Marco Secchi / StringerGetty Images
Vivienne Westwood (1941-2022). Znana brytyjska projektantka mody. Jak przypominał Reuters, Vivienne Westwood "odegrała kluczową rolę w ruchu punkowym". Jej znakiem rozpoznawczym stał się ostry, pomarańczowy kolor włosów. Kariera Westwood rozpoczęła się w latach 70. wraz z eksplozją punka, kiedy świat podbiło jej radykalne podejście do miejskiego stylu ulicznego. Jej dom mody organizował pokazy w Londynie, Paryżu, Mediolanie i Nowym Jorku. Jej wpływ na modę był ogromny, a jej prace nigdy nie była przewidywalne. Projekty Westwood były pokazywane w kolekcjach muzeów na całym świecie. Modelki ubrane w stroje Westwood często nosiły na t-shirtach i innych elementach ubioru hasła wzywające do walki ze zmianami klimatu i zanieczyszczeniem środowiska. Była znana z poparcia dla kontrowersyjnego założyciela demaskatorskiego portalu Wikileaks Juliana Assange'a. Westwood zaprojektowała m. in. w 1989 r. strój dla ówczesnej brytyjskiej premier Margaret Thatcher, w którym pojawiła się na okładce kolorowego magazynu. W 2006 roku królowa brytyjska Elżbieta II "za zasługi dla mody" przyznała jej tytuł szlachecki i podczas oficjalnej ceremonii w pałacu Buckingham uhonorowała ją Orderem Imperium Brytyjskiego, przyznawanym obywatelom brytyjskim, którzy przyczynili się do rozsławienia Wielkiej Brytanii na całym świecie. Zmarła 29 grudnia 2022 roku. Miała 81 lat. Ki Price / ContributorGetty Images
Pele (1940-2022). Edson Arantes do Nascimento znany wszystkim jako Pele - legenda piłki nożnej, jeden z najwybitniejszych graczy w historii, trzykrotny mistrz świata. Jego ojciec, João Ramos do Nascimento, był również piłkarzem grającym na pozycji napastnika. Jednak rodzina nie była zamożna, więc mały Pele dorabiał jako m.in pucybut. Pierwsze klubowe kroki stawiał w lokalnych klubach, a jednym z nich był Bauru Athletic Club, gdzie pracował pod okiem Waldemara de Brito, byłego reprezentant Brazylii. W 1956 roku ten zabrał go do Santosu, mówiąc jego dyrektorom, że 15-latek zostanie "największym piłkarzem na świecie". Pele w barwach Santosu zadebiutował 7 września 1956 roku, od razu strzelając gola. W tym klubie występował przez prawe całą karierę. Prawie przez całą karierę był wierny temu klubowi. W późniejszych latach doprowadził Brazylię do wielkich sukcesów. W reprezentacji zadebiutował 7 lipca 1957 roku w meczu przeciwko Argentynie w Rio de Janeiro. Udało mu się strzelić gola, aczkolwiek jego drużyna przegrała 1-2. Rok później wyjechał na mistrzostwa świata do Szwecji. Pele, zaczynając turniej jako rezerwowy, poprowadził kadrę do pierwszego w historii tytułu. Cztery lata później Brazylia została drugim krajem, który obronił mistrzostwo świata, po Włochach. Trzeci tytuł dla Brazylii i trzeci dla Pelego przypadł w 1970 roku. Został wówczas wybrany najlepszym piłkarzem turnieju, po którym zakończył reprezentacyjną karierę. Jego bilans w kadrze wyniósł 92 mecze i 77 goli. W 1974 roku zakończył karierę, ostatni mecz w barwach Santosu rozgrywając 2 października. Chwilę później jednak ją wznowił w klubie New York Cosmos, gdzie wówczas grali inni znani piłkarze. Ostatni oficjalny mecz z jego udziałem odbył się 1 października 1977 roku. W sumie uzbierał 1363 spotkania, w których zdobył 1279 bramek, co zostało odnotowane w Księdze rekordów Guinnessa. Pele zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 29 grudnia 2022 roku. Miał 82 lata. Xavi Torrent/StringerGetty Images
Andrzej Iwan (1959-2022). Znany polski piłkarz, były reprezentant Polski i legenda Wisły Kraków, dwukrotny uczestnik oraz medalista mistrzostw świata. Swoją seniorską karierę piłkarską zaczął w barwach Wisły Kraków. W drużynie "Białej Gwiazdy" występował w latach 1976-85. W tym czasie zanotował 198 występów. Później grał także w: Górniku Zabrze, VfL Bochum i Arisie Saloniki. Na swoim koncie ma cztery tytuły mistrza Polski. W reprezentacji Polski Andrzej Iwan rozegrał 29 meczów, zdobywając 11 bramek. Dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata - w 1978 roku w Argentynie i w 1982 roku w Hiszpanii, gdzie Polacy wywalczyli trzecie miejsce. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Andrzej Iwan pracował także jako trener oraz ekspert i komentator telewizyjny. Zmarł w Krakowie 27 grudnia 2022 roku. Miał 63 lata. SZYMON LASZEWSKI / ForumAgencja FORUM
Krzysztof Mrówka (1958-2022). Nasz drogi redakcyjny Kolega, wieloletni szef Interia Biznes, dociekliwy dziennikarz ekonomiczny i sportowy. Z Interią był związany przez 15 lat. Krzysztof Mrówka urodził się w Krakowie, z którym był związany przez całe życie. W latach 1977-1981 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od prawniczej togi wolał jednak dziennikarskie pióro. Całe zawodowe życie związał z mediami. Pracował m.in. w dzienniku sportowym "Tempo", "Gazecie Wyborczej", TV Wizja, Canal+, "Gazecie Krakowskiej", "Gazecie Giełdy i Inwestorów Parkiet". Krzysztof dołączył do Interii w październiku 2007 roku. Przez wiele lat pełnił rolę kierownika biznesowego serwisu, gdzie w pełni wykorzystywał szeroką wiedzę oraz dziennikarską dociekliwość. Krzysztof był wyrazistą postacią, zawsze miał własne zdanie, którego potrafił bronić do końca. O tematach sportowych, biznesowych oraz politycznych potrafił dyskutować godzinami. Kiedy w dyskusji pojawiały się tematy krakowskie, Krzysztof angażował się jeszcze mocniej - żył tym, co dzieje się w mieście 24/7. Zmarł 17 grudnia 2022 roku. Miał 64 lata. Archiwum
Mariusz Walter (1937-2022). Reporter, reżyser, producent, współwłaściciel Grupy ITI, współtwórca telewizji TVN i jeden z najbogatszych Polaków. Swoją karierę w mediach rozpoczął już na studiach na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, w studenckim radiowęźle. Przygodę z telewizją Walter zaczynał w latach 60. od pracy w TVP, gdzie realizował m.in. filmy dokumentalne. W "Powrocie Eurydyki" (1969) udokumentował sceniczny come back Anny German, w "Grze o wszystko" (1970) przyjrzał się Śląskowi w dniu meczu między Górnikiem Zabrze i AS Roma. Jest też autorem telewizyjnego filmu "Prawo Archimedesa" (1977) opowiadającym o mężczyźnie, który bierze udział w maratonie pływackim na trasie Hel - Gdynia. W latach 70. Walter stał się jednym z najbardziej znanych dziennikarzy i producentów telewizyjnych. Był pomysłodawcą cyklicznej audycji TVP "Studio 2". W 2002 roku otrzymał statuetkę "Gwiazda Telewizji Polskiej" wręczoną z okazji 50-lecia TVP "za nowatorskie programy telewizyjne, stworzenie nowej jakości w rozrywce i publicystyce telewizyjnej". Wcześniej, w 1996 roku, Walter został uhonorowany statuetką SuperWiktora. Po ogłoszeniu stanu wojennego Mariusz Walter odszedł z TVP. W 1983 roku Walter, wspólnie z Janem Wejchertem, powołali do życia holding ITI. To właśnie do Grupy ITI należały m.in. telewizja TVN, sieć kin Multikino oraz klub Legia Warszawa. W 1997 roku stanął na czele telewizji TVN. W 2001 roku Mariusz Walter przekazał kierownictwo TVN-u synowi Piotrowi. Po śmierci Wejcherta w 2011 roku Walter zdecydował się na sprzedaż zarówno TVN-u, jak i Multikina oraz Legii Warszawa. Wśród państwowych odznaczeń Waltera ważne miejsce zajmuje Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi w działalności telewizyjnej", który otrzymał w 2001 roku z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Od lat Walter nieustannie znajdował się na publikowanej przez tygodnik "Wprost" liście 100 najbogatszych Polaków. Zmarł 13 grudnia 2022 roku. Miał 85 lat. Adam Chelstowski / FORUM Agencja FORUM
Mirosław Hermaszewski (1941-2022). Był polskim lotnikiem i kosmonautą, generałem brygady Wojska Polskiego. Swoją karierę w wojsku rozpoczął w 1961 roku, kiedy wstąpił do Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. Tam opanował pilotaż samolotu TS-8 Bies i zdobył kwalifikacje pilota myśliwskiego. Szkołę ukończył w 1964 roku jako podporucznik. Przełomowy dla Hermaszewskiego okazał się rok 1976, kiedy to podczas spotkania przedstawicieli programu Interkosmos, utworzonego przez ZSRR, ogłoszono, że w latach 1978-1985 odbędą się loty w kosmos, których uczestnikami będą przedstawiciele państw bloku wschodniego. Ostatecznie w Moskwie zapadła decyzja, że w kosmos polecą kandydaci z Czechosłowacji i Polski. Hermaszewski został wyłoniony z grona kilkuset osób, jako pierwszy kandydat do lotu kosmicznego. W grudniu 1976 roku Hermaszewski dotarł do Gwiezdnego Miasteczka pod Moskwą, gdzie przygotowywał się do misji na statku Sojuz 30 - ta rozpoczęła w czerwcu 1978 roku. Generał Mirosław Hermaszewski przebywał w kosmosie przez 8 dni. W tym czasie dokonał 126 okrążeń Ziemi. Z przestrzeni kosmicznej wrócił 5 lipca 1978 roku. Lądowanie odbyło się w Kazachstanie. Za udział w tym locie Mirosław Hermaszewski został odznaczony Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego, Orderem Lenina oraz Orderem Krzyża Grunwaldu I Klasy. Został też awansowany na stopień podpułkownika. Zmarł 12 grudnia 2022 roku. Miał 81 lat. Wojciech Olszanka/East NewsEast News
Jan Nowicki (1939-2022). Był jednym z najpopularniejszych polskich aktorów, odtwórcą ponad stu ról filmowych, tytułowym Wielki Szu w filmie Sylwestra Chęcińskiego i Kettlingiem w "Panu Wołodyjowskim" Jerzego Hoffmana. Był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Tam też wykładał, a w latach 1973-74 był prodziekanem Wydziału Aktorskiego. W 1964 roku zadebiutował w spektaklu "Zaproszenie do zamku" Jeana Anouilha, na deskach krakowskiego Starego Teatru w Krakowie. Grał tam przez 30 lat. Był jednym z ulubionych aktorów teatralnych Andrzeja Wajdy. Jedną z pierwszych kinowych ról Jan Nowicki zagrał w głośnym obrazie Wajdy - "Popioły" (1965). Pierwszą główną rolę - absolwenta studiów wyższych, który wyrusza w świat - zagrał w "Barierze" Jerzego Skolimowskiego. W 1969 roku oglądaliśmy Nowickiego w "Panu Wołodyjowskim", gdzie zagrał zakochanego do nieprzytomności w romantycznej Krysi (Barbara Brylska) Ketlinga. Lata 70. przyniosły aktorowi szeroką popularność i uznanie dzięki rolom w głośnych filmach. Nowickiemu przez lata towarzyszyła sława uwodziciela. Sam przyznawał, że w życiu bardzo ceni towarzystwo kobiet, zwłaszcza pięknych. Nowicki znany był także z zamiłowania do piłki nożnej. Jako zagorzały kibic piłkarski bywał na prawie wszystkich meczach Wisły Kraków. Zmarł 7 grudnia 2022 roku. Miał 83 lata. VIPHOTO/EAST NEWS East News
Kirstie Alley (1951-2022). Aktorka i gwiazda serialu m.in. "Północ-Południe" oraz filmowej serii "I kto to mówi". W 1982 r. zaliczyła swój debiut w filmie "Star Trek II: Gniew Khana". Na małym ekranie zagościła rok później w sitcomie "Masquerade". Na przestrzeni lat zagrała w wielu serialach, takich jak: "Statek miłości", "Rozpalić Cleveland", "Sekrety Weroniki". Wielką sławę zyskała dzięki udziałowi w "Północ-Południe", który do dziś pozostaje jednym z najpopularniejszych seriali wyemitowanych w Stanach Zjednoczonych. Kirstie Alley opowiedziała, że w 1976 roku uzależniła się od narkotyków i mimo że udało jej się wyjść z nałogu, długo później była nieszczęśliwa, a ciężkie przeżycia zdecydowanie nie polepszały jej sytuacji. Mimo licznych doniesień o romansach Alley nie zaznała szczęścia w miłości. W 1983 poślubiła aktora Parkera Stevensona. W grudniu 1997 roku ich 14-letnie małżeństwo zakończyło się rozwodem. Kolejne związki także były nieudane, a aktorka okupiła je depresją. Alley przed śmiercią długo zmagała się z chorobą nowotworową Zmarła 5 grudnia 2022 roku. Miała 71 lat. Araya Doheny/FilmMagicGetty Images
Jerzy Połomski (1933-2022). Wielki piosenkarz i aktor. Naprawdę nazywał się Jerzy Pająk, jednak nie chciał występować pod takim nazwiskiem, więc przybrał nowe, bardziej estradowe: Połomski. Pochodził z Radomia. Był znany z takich przebojów jak: "Bo z dziewczynami" oraz "Cała sala śpiewa z nami". Dostał się na warszawską PWST. Ukończył ją w 1957 roku. Zaraz po studiach Połomski przez dwa lata występował na deskach Teatru Syrena, gdzie grał i śpiewał w składankach satyrycznych. Postanowił rozpocząć współpracę z Polskim Radiem. Nagrał tam kilka pierwszych utworów i niespodziewanie w 1958 roku zajął drugie miejsce w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego polskiego piosenkarza Lata 60. i 70. to szczyt popularności Jerzego Połomskiego. Wygrywał wiele organizowanych wówczas plebiscytów organizowanych przez radio, gazety i telewizję. Występował też na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie i Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Szybko zyskał nieoficjalny tytuł "pierwszego amanta PRL-u" W 2009 roku otrzymał Złotego Fryderyka za całokształt działalności, pojawiał się też na często organizowanych ku jego czci jubileuszach Otrzymał odznaczenia państwowe: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000) i Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2016). Od 2021 roku Jerzy Połomski przebywał w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, gdzie trafił z powodu pogarszającego się stanu zdrowia (miał m.in. problemy z pamięcią). Kilka lat wcześniej piosenkarz zaczął mieć problemy ze słuchem, co sprawiło, że musiał rozstać się ze sceną. Karierę zakończył w 2019 roku. Zmarł 14 listopada. Miał 89 lat.Beata Zawrzel/REPORTERReporter
Aaron Carter (1987-2022). Wokalista znany w młodości dzięki przebojowi "I Want Candy". Brat Nicka Cartera, członka Backstreet Boys. Dorobek wokalisty obejmuje pięć płyt: "Aaron Carter" (1997), "Aaron's Party (Come Get It)" (2000), "Oh Aaron" (2001), "Another Earthquake!" (2002) i "LØVË" (2018). Wokalista pod koniec 2019 r. trafił do szpitala z powodu wyczerpania organizmu. W tamtym czasie ogłosił też, że jest chory psychicznie (zdiagnozowano u niego schizofrenię, zaburzenie afektywne dwubiegunowe, depresję maniakalną oraz lęki). Wokół śmierci piosenkarza wciąż jest wiele niejasności. Aaron Carter został znaleziony 5 listopada 2022 roku w wannie w swoim domu w Lancaster. Policja wstępnie wykluczyła udział osób trzecich. Wiosną 2023 roku amerykańskie media dotarły do raportu koronera, według którego Carter zmarł w wyniku przypadkowego utonięcia po tym, jak zażył xanax i i wdychał difluoroetan. Bliscy muzyka kwestionują jednak ustalenia koronera. Matka już wcześniej twierdziła, że jej syn mógł zostać zamordowany. - Policja nie przeprowadziła rzetelnego śledztwa pod kątem zabójstwa tylko dlatego, że Aaron był uzależniony od leków. Wielokrotnie dostawał groźby śmierci, mnóstwo osób próbowało utrudnić mu życie - zaznaczyła Jane Schneck w rozmowie z prasą. Raport lekarza medycyny sądowej skomentowała też była narzeczona Cartera Melanie Martin. Jak podkreśla, według niej ustalenia koronera są niespójne. - Wyniki autopsji nie zamykają sprawy. Aaron zmarł w wyniku utonięcia, a jednak w chwili śmierci leżał w wannie, mając na sobie koszulkę i naszyjnik. To nie ma żadnego sensu - powiedziała serwisowi "TMZ". Muzyk zmarł w wieku 34 lat. Shirlaine Forrest/RedfernsGetty Images
Igor Sypniewski (1974-2022). Piłkarz łódzkiego pochodzenia. Sypniewski w trakcie kariery występował w ŁKS, Orle Łódź, Ceramice Opoczno, RKS Radomsko, Wiśle Kraków, greckich klubach: Kavala, Panathinaikos Ateny, Kalithea i OFI Kreta oraz szwedzkich Halmstads, Malmo, Trelleborgs i Bunkeflo. Dwa razy wystąpił w reprezentacji Polski - przeciwko Nowej Zelandii i Kamerunowi. Sypniewski był uważany za wielki talent. Najlepsze mecze rozegrał m.in. w Lidze Mistrzów jako zawodnik Panathinaikosu przeciwko Manchesterowi United czy Arsenalowi, któremu strzelił bramkę. Na przeszkodzie w wielkiej karierze stanęły jednak problemy z niesportowym trybem życia. Informacje o śmierci potwierdzili Jacek Bogusiak, historyk ŁKS i Janusz Dziedzic, dyrektor sportowy klubu. - Chorował. Zmarł w nocy z czwartku na piątek w szpitalu. To był piłkarz, który miał wszystko, by zrobić wielka karierę - mówił o wychowanku ŁKS Bogusiak. Zmarł 4 listopada 2022 r., niepełna tydzień przed 48. urodzinami. Lennart MNsson / Zuma Press Agencja FORUM
Maciej Kossowski (1937-2022). Komponował, grał i śpiewał w takich zespołach jak: Czerwono-Czarni, Tajfuny, Warsaw Stompers, Zespół Zbyszka Namysłowskiego, Tralabomba Jazz Band, Orkiestra Polskiego Radia. Na początku lat 70. Osiedlił się na stałe w Stanach Zjednoczonych i zamieszkał w Nowym Jorku. Zmienił swoje nazwisko na Michael (Mike) Cossi, przyjmując amerykańskie obywatelstwo. Informacje o śmierci Macieja Kossowskiego przekazał Paul Redelat, który napisał list do jednego z polonijnych magazynów w Nowym Jorku. "Nazywam się Paul Radelat. Od 30 lat byłem przyjacielem i sąsiadem Macieja Kossowskiego. Piszę, by poinformować Was, że zmarł on 30 października 2022, około godziny 13, w New York Presbyterian / Weill Cornell Medical Center, przy 68 Wschodniej Ulicy na Manhattanie" - czytamy w przekazanym liście. "Zmarł bez rodziny i przyjaciół. Jedynymi ludźmi, którzy go znali, był szpitalny lekarz i ja. Przez ostatnie 10 lat stał się pustelnikiem. Przez przypadek odkryłem, że byłem jedyną osobą, z którą miał kontakt towarzyski. Kiedy ostatni raz odwiedziłem go w szpitalu, był w okropnym stanie, a lekarz powiedział mi, że jestem jedyną osobą, która przyszła go odwiedzić. Kiedy zobaczyłem go leżącego, uświadomiłem sobie kontrast sytuacji, że oto jest człowiek, który kiedyś był kochany i podziwiany przez setki tysięcy ludzi w Polsce za swoją muzykę w latach 60. i 70., a tu umiera w samotności" - dodał. Artysta zmarł 3 listopada 2022 roku. Miał 85 lat. Andrzej Wiernicki / ForumAgencja FORUM
Emilian Kamiński (1952-2022). Aktor i reżyser. Ma w swoim dorobku ponad setkę ról teatralnych, filmowych i musicalowych. Został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego złotym medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Był bratem aktorki Doroty Kamińskiej, która jest znana z występów w wielu polskich serialach telewizyjnych. Po ukończeniu liceum dostał się do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1975 roku zadebiutował w spektaklu Teatru na Woli "Pierwszy dzień wolności" Kruczkowskiego. Debiut na dużym ekranie nadszedł w 1977 roku. Wystąpił w filmie Jana Łomnickiego "Akcja pod Arsenałem" jako jeden z uczestników ruchu oporu. Dorobek filmowy Emiliana Kamińskiego to kilkadziesiąt ról znanych zarówno z dużego ekranu jak i z telewizji. Olbrzymią popularność przyniosła mu rola malarza Jerzego w ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego "Szaleństwa Panny Ewy" (1985). Dużą sympatię publiczności przyniosła mu rola Bociana w komediach Jacka Bromskiego "U Pana Boga w ogródku" i "U Pana Boga za miedzą". W latach 1997-2006 grał w "Klanie" postać Tomasza Jakubowskiego, męża Bogny. Na plan serialu powrócił w 2019 roku. Zmarł 26 grudnia 2022 roku. Odszedł po długiej i ciężkiej chorobie. Miał 70 lat. Stefan MaszewskiReporter
Przejdź na