Narracja opowiadań Tadeusza Borowskiego.

Opowiadania Tadeusza Borowskiego łączy postać narratora i zarazem bohatera, którym jest Tadeusz, student i pracownik firmy budowlanej. Trafia on do obozu koncentracyjnego i ulega nowej moralności, dostosowuje się do panującej tam sytuacji. Tadeusz obserwuje warunki panujące w lagrze, prezentuje postawy ludzkie. Nie jest jednak narratorem wszechwiedzącym. Człowieka przedstawia poprzez jego postępowanie, wygląd, sposób mówienia. Mamy więc do czynienia z behawiorystyczną techniką opowiadania. Narracja pozbawiona jest komentarza, psychologicznej analizy. Tadeusz opisuje świat obozu z pozycji uczestnika zdarzeń i jednocześnie człowieka, którego reakcja jest taka sama, jak większości więźniów. Bohater posługuje się zarówno stylem artystycznym (opisy przyrody, wspomnienia ukochanej), jak i żargonem lagrowym z wyrazami wulgarnymi. Obok "świata kamiennego" istnieje bowiem wolność. Należy podkreślić, iż losy narratora opowiadań nie są odwzorowaniem faktów z życia pisarza, choć wiele elementów z biografii jego i Tadeusza jest takich samych lub podobnych (między innymi związek z Marią czy pobyt w obozie).