Egzystencjalizm to kierunek filozoficzny, którego inicjatorem był w I połowie XIX wieku Kirkegaard. W latach dwudziestych XX wieku rozwijał się w Niemczech, a w latach czterdziestych we Francji.
Według egzystencjalistów istnienie ludzkie jest kruche i niepewne, nie jest z góry określone, lecz tworzone przez samego człowieka, który otoczony jest nicością i dąży do śmierci. Egzystencjaliści twierdzili, że nie ma Boga ani też żadnych wyższych wartości.
Albert Camus był egzystencjalistą. Współpracował z Jeanem Paulem Sartre, czołowym przedstawicielem kierunku.
W "Dżumie" pisarz wykroczył poza wąsko rozumiany ów kierunek. Pokazał, iż z przeciwnościami losu należy walczyć, dzięki czemu można zachować godność. Nie wolno poddawać się. Postaci powieści dążą do szczęścia, cechuje ich odwaga, wewnętrzna siła moralna.
