Beata Mazurek

Beata Mazurek - wykształcenie

Beata Mazurek jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego Sióstr Zmartwychwstanek w Warszawie. W 1991 roku uzyskała tytuł magistra socjologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

W 2000 r. ukończyła studia podyplomowe w lubelskiej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Administracji z zakresu zarządzania w administracji i samorządzie oraz w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku, gdzie studiowała europejską organizację rynku pracy.

Beata Mazurek - kariera zawodowa

Beata Mazurek była zaangażowana w sprawy społeczne. Pracowała w delegaturze Urzędu Wojewódzkiego, Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej, Wojewódzkim Urzędzie Pracy i Zespole Przedszkolno-Szkolnym "Razem" w Chełmie (woj. lubelskie).

Była przewodniczącą miejskiej rady ds. osób niepełnosprawnych w Chełmie, gdzie współtworzyła program na rzecz wyrównania szans ludzi dotkniętych kalectwem. W Warszawie pracowała w Biurze Ochrony Pracy NSZZ "Solidarność".

Beata Mazurek była również wiceprzewodniczącą Katolickiego Stowarzyszenia "Civitas Christiana". W trakcie swojej kariery politycznej angażowała się w wydarzenia chrześcijańskie, m.in. poprzez obejmowanie ich patronatami honorowymi i branie udziału w panelach dyskusyjnych.

Beata Mazurek - kariera polityczna

Karierę polityczną Beata Mazurek rozpoczęła w 2002 roku. Bez powodzenia kandydowała do Rady Miasta Chełma z Komitetu Wyborczego Wyborców Krzysztofa Grabczuka "Kocham Chełm". Mandat otrzymała po wyborze Krzysztofa Grabczuka na prezydenta Chełma i jego rezygnacji z funkcji radnego.

W 2004 r. bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, otrzymując 1989 głosów.

W 2005 roku Beata Mazurek uzyskała mandat do Sejmu, startując z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu chełmskim. Została posłem V kadencji oraz członkinią Komisji do spraw Unii Europejskiej, Komisji pracy i Komisji nadzwyczajnej ds. zmian w kodyfikacjach. W wyborach parlamentarnych w 2007 i 2011 roku Beata Mazurek uzyskała reelekcję.

Bezskutecznie kandydowała do Parlamentu Europejskiego w wyborach europejskich w 2014 r.

W 2015 r. Beata Mazurek dostała się do Sejmu VIII kadencji, a rok później powierzono jej funkcję rzecznika prasowego Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości. Zastąpiła wtedy Elżbietę Witek, ówczesną szefową Gabinetu Politycznego premier Beaty Szydło. W tym samym czasie Beata Mazurek została przewodniczącą sejmowej komisji ds. polityki społecznej i rodziny.

W 2018 została powołana na wicemarszałka Sejmu, a rok później na stanowisku rzecznika prasowego PiS zastąpiła ją Anita Czerwińska.

W wyborach europejskich w 2019 r. Beata Mazurek zdobyła mandat eurodeputowanej i weszła do Parlamentu Europejskiego, uzyskując 204 693 głosy w okręgu lubelskim. W Europarlamencie należy do frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, pracuje w Komisji rynku wewnętrznego i ochrony konsumentów, Delegacji ds. stosunków z Federacyjną Republiką Brazylii oraz Delegacji ds. stosunków z Mercosurem. Została także wiceprzewodniczącą Delegacji do Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego oraz zastępcą członka w Komisji Transportu i Turystki, a także Delegacji do Wspólnego Zgromadzenia parlamentarnego AKP-UE.

Beata Mazurek - kontrowersje

9 listopada 2023 r. Parlament Europejski uchylił immunitet Beaty Mazurek w związku z procesem, który wytoczył jej i innym politykom PiS Rafał Gaweł, aktywista Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych.

Rafał Gaweł, który przebywa w Norwegii, wniósł akt oskarżenia posiłkowego w listopadzie 2021 r. po tym, gdy prokuratura dwukrotnie oddalała jego zarzuty jako bezzasadne. Rafał Gaweł zarzucił Beacie Mazurek oraz trojgu innym politykom i europosłom PiS, że "popełnili przestępstwa rasistowskie na terenie Polski", podając dalej lub "lajkując" w mediach społecznościowych spot wyborczy PiS z kampanii przed wyborami samorządowymi w 2018 roku. Spot ten dotyczył zagrożeń związanych z napływem nielegalnych imigrantów do Europy.

Sędzia warszawskiego sądu Edyta Snastin-Jurkun skierowała do Europarlamentu wniosek o uchylenie immunitetów polityków. Gilles Lebreton, poseł sprawozdawca w Komisji Prawnej PE, której zadaniem jest opiniowanie takich wniosków, uznał, że jest on motywowany politycznie i rekomendował jego odrzucenie. Jednak Komisja Prawna zagłosowała za przyjęciem wniosku.