Ostrom jest pierwszą kobietą, która otrzymała tę nagrodę, ustanowioną w 1968 roku. Uhonorowano ją za wykazanie, jak wspólna własność może być zarządzana przez zrzeszenia użytkowników. Podstawą przyznania Nobla Williamsonowi jest jego teoria rozwiązywania konfliktów korporacyjnych. W uzasadnieniu podkreślono m.in., że badania Ostrom i Williamsona pokazują, iż analiza ekonomiczna może rzucić światło na większość form organizacji społecznej. Ostrom rzuciła wyzwanie powszechnemu przekonaniu, że własność wspólna jest źle zarządzana i powinna być albo regulowana przez władze centralne, albo prywatyzowana. Amerykańska ekonomistka wykazała na wielu przykładach, że rezultaty zarządzania wspólną własnością przez organizacje użytkowników częściej są lepsze niż to przewidują standardowe teorie. Z kolei Williamson twierdzi, że rynki i organizacje hierarchiczne, takie jak firmy, reprezentują alternatywne struktury zarządzania, odmienne w swym podejściu do rozwiązywania konfliktów interesów. Amerykański ekonomista dowodzi, że w warunkach ograniczonej konkurencji rynkowej firmy są lepiej niż rynki przystosowane do rozwiązywania konfliktów.