Chiara Lubich

Uważana była za najbardziej wpływową kobietę w Kościele katolickim.

Lubich urodziła się 22 stycznia 1920 roku w Trydencie na północy Włoch. Swoje imię Silvia zmieniła na Chiara na cześć świętej Klary z Asyżu.

W bombardowanym i okupowanym rodzinnym mieście w latach 1943-1944 jako młoda nauczycielka założyła ogniska pomocy. Od słowa "focolare" - ognisko pochodzi nazwa całego świeckiego ruchu, w jaki przekształciła się w latach drugiej wojny światowej ta sieć pomocy.

Działalność, której istotą było krzewienie życia zgodnie z wartościami chrześcijańskimi oraz w duchu dialogu i pojednania, zyskała poparcie papieża Pawła VI i to dzięki temu ruch zaczął z każdym rokiem mieć coraz większy wpływ w Kościele.

Szczególnie związany z Chiarą Lubich był Jan Paweł II, który często spotykał się z nią, słuchał jej rad i popierał jej liczne inicjatywy.

Obecnie z ruchem Focolari związanych jest na świecie 6 milionów ludzi ze 182 krajów, 350 Kościołów i wspólnot kościelnych. Liczbę stałych działaczy szacuje się na 140 tysięcy.

W 1977 roku Chiara Lubich otrzymała w Londynie Nagrodę Templetona za zaangażowanie w postęp dialogu religijnego. Wyróżniono ją także wieloma innymi odznaczeniami na świecie, między innymi Nagrodą Pokojową UNESCO, Nagrodą Patriarchatu Ekumenicznego.

Napisała kilkadziesiąt książek, wiele z nich przetłumaczono na polski. Kilkakrotnie była w naszym kraju, ostatnio jako gość Zjazdu Gnieźnieńskiego.