Tadeusz Isakowicz-Zaleski

W okresie nauki w liceum Tadeusz Isakowicz-Zaleski związał się z ruchem oazowym, a po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W 1975 r. jako kleryk został powołany do odbycia służby wojskowej w Brzegu.

Ukończył studia na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, gdzie zdobył wykształcenie teologiczne. Uczęszczał na seminarium prowadzone przez historyka Kościoła ks. prof. Bolesława Kumora i pod jego kierunkiem napisał pracę magisterską.

W latach 1981-1983 odbywał praktyki diakonatu w parafii w Chrzanowie, Rajczy i Krakowie-Woli Justowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1983 w Katedrze Wawelskiej z rąk kard. Franciszka Macharskiego.

Następnie ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski został skierowany na studia do Papieskiego Kolegium Ormiańskiego w Rzymie.

Po powrocie do Polski ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski związał się z prowadzonym przez ks. Kazimierza Jancarza Duszpasterstwem Ludzi Pracy w Parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Nowej Hucie-Mistrzejowicach. Brał udział w odprawianych tam przez ks. Kazimierza Jancarza czwartkowych Mszach za Ojczyznę.

W 2001 roku został mianowany duszpasterzem Ormian w archidiecezji krakowskiej. W latach 2002-2009 pełnił tę funkcję dla całej Polski Południowej, a od 2009 roku był proboszczem ormiańsko-katolickiej parafii św. Grzegorza Oświeciciela w Gliwicach, która obejmowała obszar od Zielonej Góry po Przemyśl.

W latach 70. działał w Studenckim Komitecie Solidarności. Od 1980 r. zaangażował się w działalność NSZZ "Solidarność". Od 1979 roku uczestniczył w ruchu "Wiara i Światło", który skupia osoby z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich rodziny. Organizował wspólnoty tego ruchu w Krakowie i Chrzanowie.

Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski był założycielem i prezesem Fundacji im. Brata Alberta, która została utworzona w 1986 roku. Organizacja prowadzi placówki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, oferując wsparcie w formie schronisk, domów pomocy społecznej oraz ośrodków terapeutycznych. Obecnie fundacja dysponuje około 30 ośrodkami w całej Polsce, które obejmują opieką blisko 1000 osób. W ramach fundacji Isakowicz-Zaleski wspierał też ośrodki dla dzieci niewidomych i ich rodzin, prowadzone przez Siostry Franciszkanki Służebniczki Krzyża w Ukrainie.

Od lutego 2020 roku ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski zaangażował się w pomoc dla ukraińskich uchodźców przybywających do Polski, organizując wsparcie i pomoc humanitarną. Wcześniej był organizatorem i uczestnikiem wielu konwojów humanitarnych do krajów takich jak Jugosławia, Czeczenia czy Albania, współpracując z Polską Akcją Humanitarną oraz innymi organizacjami.

Angażował się również w działalność na rzecz upamiętniania historii Kresów Wschodnich i reprezentowania interesów mniejszości ormiańskiej. Był członkiem Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych.

Pod koniec lat 70., będąc w seminarium, Tadeusz Isakowicz-Zaleski współredagował podziemne pismo "Krzyż Nowohucki". W 1977 r. debiutował jako poeta na łamach "Tygodnika Powszechnego". Opublikował kilka tomików wierszy. Jego twórczość literacka często odnosi się do tematów duchowych, społecznych oraz związanych z historią Ormian.

W latach 1994-2006 ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski współpracował z Radiem Maryja i Telewizją Trwam. Z tymi mediami rozstał się w wyniku sporu dotyczącego lustracji duchowieństwa.

Poza tym jest autorem licznych artykułów i książek, w których poruszał tematy związane z historią i kulturą Ormian oraz problemami społecznymi. Jego prace często dotyczą kwestii niepełnosprawności oraz działalności Fundacji im. Brata Alberta.

Organizował Ogólnopolski Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie "Albertiana", który promuje talenty artystyczne osób z niepełnosprawnościami.

Rodzicami Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego byli filolog Jan Zaleski (1926-1981) i polska Ormianka, polonistka, Teresa Zaleska, z domu Isakowicz (1932-2011). 

Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski miał dwie siostry bliźniaczki: Danutę i Joannę. Zmarł na raka prostaty.