<div><b></b><h2>Jens Stoltenberg - wykształcenie</h2>W młodości <b>Jens Stoltenberg</b> uczęszczał do Oslo Waldorf School. Jest to jedna z najstarszych na świecie szkół waldorfskich. Znajduje się w dzielnicy Vestre Aker i jest zintegrowaną szkołą podstawową, gimnazjum i liceum. Od momentu rozpoczęcia edukacji w szkole średniej Jens Stoltenberg przeniósł się do Schola Osloensis (znanej jako "Katta"), która oferuje studia przygotowawcze do norweskiego systemu szkolnictwa wyższego.</div><div><b><br /></b></div><div><b>Jens Stoltenberg studiował następnie ekonomię na Uniwersytecie w Oslo</b>, którą ukończył w 1987 roku.<br /></div><div><b></b><h2>Jens Stoltenberg - kariera polityczna</h2>W trakcie studiów <b>Jens Stoltenberg pracował jako dziennikarz,</b> był także przewodniczącym młodzieżowej frakcji <b>Partii Pracy </b>w latach 1985-1989. <b>W 1990 roku rozpoczął rządową karierę polityczną</b>, gdy został sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska. W 1993 r. zdobył mandat do Stortingu, czyli norweskiego parlamentu. W trakcie swojej kadencji parlamentarnej pełnił funkcję <b>ministra przemysłu i energii (1993-1996) oraz ministra finansów (1996-1997).<br /></b></div><div><br /></div><div>Początek XXI wieku był niezwykle udany dla politycznej kariery <b>Jensa Stoltenberga</b>. <b>W 2000 roku został premierem Norwegii</b>, a w latach 2002-2014 był liderem Partii Pracy. Pierwsza kadencja Jensa Stoltenberga jako premiera trwała 581 dni (od 17 marca 2000 do 19 października 2001). Po przegranych wyborach w 2001 roku jego miejsce zajął lider Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej - Kjell Magne Bondevik. <b>Partia Pracy wygrała jednak wybory w 2005 oraz 2009 roku, co zapewniło Jensowi Stoltenbergowi kolejne dwie kadencje na stanowisku premiera Norwegii</b> (od 17 października 2005 do 16 października 2013).<br /></div><div><br /></div><div>Decyzją Rady Północnoatlantyckiej z dnia <b>28 marca 2014 roku Stoltenberg został wyznaczony na następcę Andersa Fogh Rasmussena na stanowisku sekretarza generalnego NATO</b>. Pełnienie funkcji rozpoczął 1 października 2014 roku. <b>Jens Stoltenberg</b> był dwukrotnie ponownie wybierany na stanowisko sekretarza generalnego NATO - w 2016 oraz 2019 roku. <a href="https://wydarzenia.interia.pl/zagranica/news-kadencja-szefa-nato-przedluzona-do-konca-wrzesnia-2023-r,nId,5914461"><b>Jego ostatnia kadencja miała trwać do 30 września 2022 roku, jednak po rosyjskiej inwazji na Ukrainę została przedłużona</b></a>.<br /></div><div><br /></div><div>W środę 26 czerwca 2024 r. Rada Północnoatlantycka podjęła <b>decyzję o wyborze premiera Holandii Marka Ruttego</b> na stanowisko kolejnego sekretarza generalnego NATO. Zaplanowano, że Mark Rutte zastąpi Jensa Stoltenberga na stanowisku sekretarza generalnego NATO w dniu wygaśnięcia kadencji Jensa Stoltenberga. <a href="https://wydarzenia.interia.pl/zagranica/news-nato-ma-nowego-szefa-mark-rutte-zadebiutowal-w-brukseli,nId,7826696"><b>Mark Rutte objął stanowisko szefa NATO 1 października 2024 r</b>.</a></div><div><br /></div><div>Były sekretarz generalny NATO i wieloletni premier Norwegii 4 lutego 2025 r.<b>został ministrem finansów Norwegii</b>. Nominację ogłosił premier norweskiego rządu Jonas Gahr Stoere. Powrót Jensa Stoltenberga do norweskiej polityki ma związek z rozpadem koalicji, którą tworzyły Partia Pracy (Ap) i eurosceptyczna Partia Centrum (Sp), skutkiem czego była dymisja lidera Sp, Trygve Slagsvolda Veduma, który kierował resortem finansów. Przed nominacją i spotkaniem z premierem i szefem Partii Pracy Jens Stoltenberg powiedział do dziennikarzy: "<b>Nie pozbędziecie się mnie tak łatwo</b>".<br /></div><div><h2>Jens Stoltenberg - życie prywatne</h2></div><div>Ojciec <b>Jensa Stoltenberga</b>, Thorvald Stoltenberg, był norweskim politykiem, dyplomatą, a także ministrem obrony (1979-1981) oraz ministrem spraw zagranicznych (1987-1989). <b>Żoną Jensa Stoltenberga jest dyplomatka - Ingrid Schulerudi</b>. Para ma dwoje dzieci: syna Axela (ur. w 1989 r.) oraz córkę Anne Catharinę (ur. w 1992 r.). Axel Stoltenberg studiuje język chiński na Uniwersytecie Jiaotong w Szanghaju, natomiast Anne Catherina Stoltenberg jest członkinią duetu muzycznego Smerz.<br /></div><div><br /></div><div><b>Jens Stoltenberg</b> ma dwie siostry: Camillę oraz Nini. Camilla Stoltenberg (ur. 1958 r.) jest badaczką medyczną i dyrektorem Norweskiego Instytutu Zdrowia Publicznego. Nini Stoltenberg (ur. 1963 r., zm. 2014 r.) była norweską osobowością telewizyjną, a także <b>osobą uzależnioną od heroiny</b>. Zmarła 27 lipca 2014 roku po długotrwałej walce z uzależnieniem.<br /></div><div><br /></div><div><b>Jens Stoltenberg uwielbia spędzać wakacje w swoim domu na wyspach Hvaler położonych nad zatoką Oslofjord</b>. Jest miłośnikiem sportów na świeżym powietrzu - latem jeździ na rowerze, a zimą uprawia narciarstwo biegowe.<br /></div><div><h2>Jens Stoltenberg - poglądy</h2><b>Przez większość życia Stoltenberg odmawiał członkostwa w Kościele Norwegii, przez co wiele osób uważało go za ateistę</b>. Sam Jens Stoltenberg powiedział "chociaż nie jestem członkiem żadnej denominacji, wierzę, że istnieje coś większego niż człowiek. Niektórzy nazywają to Bogiem, inni czymś innym. Dla mnie chodzi o zrozumienie, że my, ludzie, jesteśmy mali w stosunku do natury, w stosunku od mocy, które są większe i silniejsze, niż człowiek może kiedykolwiek pojąć. Znajduję to w kościele".<br /></div><div><br /></div><div>Jako premier Norwegii Jens Stoltenberg był przedstawiany jako polityk ostrożny, <b>porównywano go do brytyjskiego premiera Tony’ego Blaira</b> i umiejscawiano na prawym skrzydle norweskich socjaldemokratów. <b>Jest zwolennikiem zacieśniania współpracy transatlantyckiej oraz członkostwa Norwegii w UE</b>. W trakcie swojej drugiej kadencji aktywnie <b>działał na rzecz zatrzymania negatywnych zmian środowiskowych i klimatycznych na świecie</b>. <b>Stoltenberg uważa, że dzieci na całym świecie powinny być szczepione przeciwko chorobom zakaźnym</b>.<br /></div>