Gerhard Schröder - wiadomości, zdjęcia

Gerhard Schröder - wykształcenie i kariera zawodowa W młodości Schröder pracował w sklepie z wyrobami metalowymi w Getyndze , jednocześnie ucząc się wieczorowo w szkole średniej. W 1966 roku zdał maturę w Westfalen-Kolleg w Bielefeld. Następnie w latach 1966-1971 Gerhard Schröderstudiował prawo na Uniwersytecie w Getyndze. Rok po ukończeniu studiów zatrudnił się jako asystent na tej uczelni. W okresie od 1976 do 1990 roku pracował jako adwokat. Gerhard Schröder - kariera polityczna W 1963 roku Gerhard Schröder związał się z Socjaldemokratyczną Partią Niemiec. W 1978 roku został przewodniczącym federalnym młodzieżówki SPD – Jusos. Dwa lata później, w 1980 roku , został wybrany na deputowanego do Bundestagu. Niedługo potem objął funkcję przewodniczącego SPD w Hanowerze. W 1986 roku Gerhard Schröderzostał wybrany do lokalnego parlamentu Dolnej Saksonii , gdzie został liderem frakcji SPD . Zasiadał również we władzach federalnych partii. W 1990 roku został premierem Dolnej Saksonii w ramach koalicji SDP i Zielonych. Po wyborach w 1994 roku również stanął na czele rządu tego landu, gdzie SDP rządziła samodzielnie. W 1998 roku Franz Müntefering ogłosił Schrödera kandydatem na kanclerza w przypadku zwycięstwa partii w ówczesnych wyborach. 27 października 1998 roku został wybrany na urząd kanclerza RFN przez Bundestag. Po czterech latach rządząca koalicja SPD i Zielonych odniosła kolejne zwycięstwo w wyborach, co doprowadziło do drugiej kadencji Schrödera. W okresie rządów koalicji SPD - Zieloni , wprowadzono szereg reform, obejmujących wsparcie finansowe dla energetyki opartej na źródłach odnawialnych oraz liberalizację praw dla związków homoseksualnych. Dodatkowo rząd sprzeciwił się wprowadzeniu opłat za studia przez kraje związkowe. W początkowych latach sprawowania urzędu kanclerskiego Schröder był nazywany "Medienkanzler" (kanclerz medialny). Jednak liczne zmiany w rządzie, rosnący opór Bundesratu zdominowanego przez CDU oraz spadek popularności doprowadziły do zmiany stylu polityki Gerharda Schrödera na bardziej oparty na sile władzy urzędu kanclerskiego. Po rezygnacji Oskara Lafontaine’a z funkcji przewodniczącego SPD w marcu 1999 roku , na to stanowisko wybrano Gerharda Schrödera. Z funkcji zrezygnował w lutym 2004 r ., aby skoncentrować się na pracy kanclerza. Na stanowisku przewodniczącego SPD zastąpił go Franz Müntefering. 1 lipca 2005 roku , w związku ze spadkiem poparcia dla jego rządu i SPD, Bundestag nie udzielił mu wotum zaufania na jego wniosek, co skutkowało skróceniem kadencji parlamentu. Gerhard Schröder - kontrowersje Podczas ostatnich tygodni sprawowania urzędu, Gerhard Schröderzawarł z Rosją umowę dotyczącą budowy Gazociągu Północnego. Następnie został przewodniczącym komitetu akcjonariuszy pierwszego konsorcjum Nord Stream . Po rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 roku Gerhard Schröderbył krytykowany za brak stanowczego sprzeciwu wobec działań Rosjan oraz za kontynuowanie współpracy z reżimem Władimira Putina. Jego zachowanie spotkało się z żądaniami odebrania kanclerskiej emerytury oraz usunięcia go z SPD. Gerhard Schröder - życie prywatne Gerhard Fritz Kurt Schröder urodził się 7 kwietnia 1944 roku w Mossenbergu , który obecnie jest częścią miasta Blomberg. Jego ojciec Fritz Schröder był niemieckim żołnierzem podczas II wojny światowej. Zginął na froncie wschodnim, gdy Gerhard Schrödermiał kilka tygodni. Matka polityka, Erika , pracowała w gospodarstwie rolnym, aby zapewnić utrzymanie rodzinie. Gerhard Schröder był pięciokrotnie żonaty . Jego partnerkami były: Evo Schubach (1968–1972), Anne Taschenmacher (1972–1984), Hiltrud Hampel (1984–1997), Doris Köp f (1997–2016), Soyeon Kim , z którą wziął ślub w 2018 roku i jest w aktualnym związku. Gerhard Schröder ma córkę Klarę z poprzedniego małżeństwa. W lipcu 2004 roku adoptował dziewczynkę z Petersburga w Rosji, Viktorię, urodzoną w 2001 roku. W 2006 roku adoptował kolejne dziecko również pochodzące z Petersburga. Gerhard Schröder jest protestantem. Był członkiem honorowym klubu Borussia Dortmund , jednakże to wyróżnienie zostało mu odebrane za popieranie władzy Władimira Putina po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę.